Amnesia

164 4 1
                                    

,,Mam nee!! Ik kan dit oplossen! We kunnen niet elke keer gaan verhuizen!!'' ,,Je begrijpt het niet Heaven!'' ,,Ik begrijp het wel mam! Als ze er achter komen dat de mensen van ons bestaan afweten zullen ze ons verbannen. Ik ken het verhaal. Maar er moet toch iets zijn waardoor we ze het kunnen laten vergeten?'' Ik kijk m'n moeder met puppy ogen aan waardoor ik haar bedenkelijk zie kijken. ,,Goed dan. In de bibliotheek van school staat een boek. Ik weet niet meer precies welk boek het is maar als je er bent heeft het boek een aantrekkingskracht voor wizards zo als jij en ik. Als je het boek hebt moet je ergens heen gaan waar NIEMAND je kan zien en dan spreek je de volgende spreuk uit. 'I somnly swear that I am up to no good' gebruik hier wel je wand voor anders werkt het niet. En als je de spreuk goed doet zal het boek je vertellen wat je moet doen.'' Ik knik. ,,Dank je mam.'' M'n moeder knikt en geeft me een knuffel. ,,Ga nu maar naar boven wat rusten. Ik roep je zo wel voor het eten.'' Ik knik en loop naar boven.

- tijdsprong naar volgende morgen

,,Mam wanneer moet ik naar de bib toe gaan dan?'' ,,Ik denk dat het het verstandigste is als je tijdens de les gaat.'' ,,Maar dan kom ik in de problemen.'' ,,Dat regel ik wel.'' Ik knik en geef m'n moeder een kus op d'r wang. ,,Dan ga ik maar naar school.'' ,,Gebruik maar een spreuk. Het is te ver om te lopen en je auto staat nog op school. Wel eentje die je naar een plek brengt waar ze je niet zien.'' ,,Dank je mam!'' ,,Nou hup snel voordat ik me bedenk!'' Lacht m'n moeder. Ik knik ,,Mobilicorpus!'' Ik zwaai met m'n wand en ik verdwijn. 

Ik beland in een hokje in de meiden WC's gelukkig is er nu niemand. Ik loop het hokje uit en doe m'n muts op die ik heb mee genomen van huis. En ik doe de muts van m'n hoodie op. Nu weet ik zeker dat niemand m'n haar ziet. 

,,Meneer mag ik even naar de WC?'' De docent knikt en ik loop het lokaal uit. Ik loop richting de bibliotheek.

,,Heaven, wat doe jij hier?'' Hoor ik iemand zeggen. Ik draai me om en kijk wie het is. Bieber. ,,Heb jij geen les of zo Bieber?'' ,,Ik was eerst.'' ,,Laat me gewoon met rust.'' Ik loop langs Justin en open de deuren van de bibliotheek. 

,,Ik denk dat dit het is.'' 

Ik pak m'n wand uit m'n laars en hou hem op het boek. ,,I somnly swear i am up to no good.'' Zeg ik zacht. Het boek gaat open en er komen letters te staan. ,,Wat wil je te weten komen Heaven?'' staat er. ,,Ik wil weten hoe ik een deel geheugen van de mensen van school kan wissen..'' ,,Dat is spreuk 'Amnesia'. Je gaat op een plek staan waar je ongeveer in het midden staat van een groep mensen, je denkt aan het moment dat je wilt dat ze vergeten en vervolgens zeg je 'Amnesia'. En dan is iedereen het vergeten.'' ,,Bedankt.'' ,,Geen dank.'' Ik doe het boek dicht en zet het terug op de plek waar het stond. 

,,Moest je poepen of zo?'' Zegt de docent. ,,Nee.'' Zeg ik kort af. ,,De WC is niet richting de bieb?'' Zegt Justin. ,,Kop dicht Bieber.'' *tringgg* ,,Saved by the bell.'' Zegt de docent. Ik rol m'n ogen en pak m'n tas en loop het lokaal uit.  

Ik ga in het midden van de gang staan en hou m'n handen naar voren. Ik zucht en spreek de 'spreuk' uit. ,,AMNESIA'' Er komt een soort licht uit m'n handen. En na even verdwijnt het weer en gaat iedereen weer vrolijk verder.

Don't Judge MagicWhere stories live. Discover now