Don't Judge Magic

,,Heaven!''

De les is nog maar net begonnen of er word al op de deur geklopt. De deur gaat open en er staan 2 mensen, een man en een vrouw, in de deur opening. En ik ken ze maar al te goed. ,,Heaven McClain?!'' Ik sta meteen verstijft op en luister naar de vrouw. ,,Je moet met ons mee komen.'' ,,Maar ik heb-'' ,,Dit is niet iets om te bespreken waar-'' ,,Ik begrijp het al.'' Onderbreek ik haar onderbreking. Ik pak m'n spullen en loop naar de man, professor Appelboom, en de vrouw, professor rozebrei, toe. Rozebrei pakte me ruw bij m'n arm vast en trekt me mee terwijl de hele klas toe kijkt en meneer appelboom de deur sluit.

,,Mag ik vragen waarom ik mee moet?'' Vraag ik bot terwijl ik me los trek van de greep van Rozebrei. ,,Je moet voor het bestuur komen omdat je magie gebruikt hebt in de dreuzelwereld.'' ,,Maar dat was-'' ,,Kind bespaar je praatjes voor het bestuur!'' Zegt professor Appelboom streng. Ik zweer het je. Er is bijna niemand die ik meer haat dan deze vent hier voor me!

-  Bij het bestuur.

,,Mevrouw McClain waarom hebt u magie gebruikt in het bijzijn van een dreuzel?'' Vraagt de rechter (Tenminste ik denk dat het een rechter is.) ,,Om mijn tante proberen te redden en proberen Sata-.'' ,,Oké, bedankt voor uw uitleg.'' Onderbreekt een random bitch me. Ik zweer al dit gezijk afgelopen is ben ik er klaar mee.

Na nog iets van een uur allemaal rechten etc aan gehoord te hebben ben ik uiteindelijk vrij gesproken. Ik snap überhaupt niet waar al deze ophef over is.

Ik besluit om terug naar huis te gaan aangezien ik morgen gewoon weer naar school moet.

- Volgende dag op school.

Wanneer ik de school binnen kom merk ik dat íedereen me aan kijkt. Hoop dat het uitzicht je bevalt?
Ik loop, de blikken negerend, naar het lokaal waar ik zo les heb.  Als de docent er aan komt en het deur van het lokaal open doet loop ik naar binnen en op een plekje achteraan, bij het raam zitten. Na een poosje komen de andere leerlingen, inclusief Justin, ook het lokaal binnen maar mijn aandacht blijft gevestigd op de bewegende bladeren aan de bomen, buiten. Tot dat ik de aanwezigheid voel van iemand die naast me gaat zitten kucht als teken dat hij/zij mijn aandacht graag wilt. Ik draai me om en kijk om, om te zien wie er naast mij zit en kuchte voor mijn aandacht. Als ik zie dat het Justin is wil ik vrijwel meteen m'n hoofd weer terug draaien en me weer focussen op de prachtige, menselijke natuur, maar ik wordt tegen gehouden door zijn stem. ,,Heaven.'' Fluistert de jongen waar ik mijn leven bijna voor gegeven had. ,,Waarom en met wie moest je gisteren mee?'' Hoor ik zijn stem fluisteren. ,,Iets wat jou dus helemaal niets aan gaat.'' Antwoord ik Justin's vraag zo kil mogelijk. Ik zie een kleine schrik in zijn ogen van mijn kille reactie maar dat word al snel vervangen door haat. Hij kijkt snel weg en rommelt wat met het meisje dat voor hem zit. Wat zij dus echt heel erg vind. Zie je m'n sarcasme? Ja? Dat bedoel ik, wij begrijpen elkaar!

,,Heaven, wat is het a kwadraat plus b kwadraat?'' Ontwaakt de wiskunde docent mij uit mijn trans. ,,Uhh C kwadraat?'' Roep ik snel. ,,De volgende keer graag bij de les blijven mevrouw McClain.'' Zegt de docent streng. ,,Je mevrouw McClain.'' Hoor ik Justin, de docent na-pratend, naast mij zeggen. Ik negeer hem en wacht tot dat de bel eindelijk gaat.

Ik loop het laatste uur in en ga weér ergens achter in zitten. En zo als normaal geworden, komt Justin naast mij zitten. Kan hij verdomme niet gewoon naast iemand anders gaan zitten. De docent komt binnen en begint de les.

,,Heaven!''  Hoor ik ineens heel pijnlijk iemand in mijn hoofd roepen. Ik leg mijn handen op mijn hoofd in de hoop de pijn te verminderen. ,,Heaven!''  Hoor ik de stem weer roepen. Ik begin tranen in m'n ogen te krijgen van de pijn. ,,Hé gaat het wel?'' Hoor ik Justin vaag vragen. ,,Heaven!!'' Hoor ik de stem nogmaals door mijn hoofd roepen. ,,Heaven wat is er?'' Vraagt Justin. ,,Het spijt me.'' Ik sta op en loop zo snel mogelijk het lokaal uit. Ik grijp naar mijn staf en zwaai er mee waardoor ik vervolgens binnen enkele secondes weer terug in mijn kamer in de toverschool ben.