,,Heaven!! Heaven!!'' Hoor ik June ineens roepen. Ik draai me om. ,,Wat is er?'' Vraag ik haar. ,,Ik heb Justin's handtekening!!'' ,,Gefeliciteerd!!'' Zeg ik zo blij mogelijk tegen d'r. ,,June ik moet even iets doen. Ben zo terug.'' Ze knikt en gaat naar een aantal meiden toe.
Ik loop naar buiten en zie de lucht grijs worden. Het is normaal dat als het gaat regen of zo iets dat de lucht grijs word. Maar deze kleur grijs is niet menselijk. Ineens voel ik m'n telefoon trillen. Ik pak m'n telefoon uit m'n kont zak en zie dat m'n moeder belt. Ik neem op. ,,Mam wat is er?'' ,,Je moet nu naar huis komen! Er is iets mis!'' ,,Oke ik kom er aan!'' ,,Gebruik een spreuk! We hebben geen tijd!'' Is het laatste wat ze zegt voordat ze ophangt. Ik ren snel naar boven en mensen kijken me raar aan. Ik loop de meiden WC's in en ga in een hokje staan. Ik spreek de spreuk uit en 2 seconden later sta ik in de woonkamer. ,,Wat is er?'' ,,De toverwereld vermoed dat HIJ terug is.'' ,,Maar dat kan niet!'' ,,Papa had hem..'' ,,Nee lieverd.. Je vader had te weinig krachten over waardoor de spreuk failde.'' ,,Maar wat moeten we nu doen dan?!'' ,,We moeten terug naar de toverwereld. We kunnen de mensenwereld niet in gevaar brengen.'' ,,Maar...'' ,,Heaven we hebben geen keuze!'' ,,Nee! Ik blijf hier!'' ,,HEAVEN MCCLAIN JE GAAT NU JE SPULLEN PAKKEN EN JIJ GAAT MET MIJ MEE.'' ,,Nee! Ik kan prima voor mezelf zorgen!!'' ,,Heaven luister! Je weet de helft van jou verleden nog niet eens! Je weet niet wat je allemaal kunt! Je moet nog zo veel leren behersen! En...Nee laat maar. Je gaat gewoon mee. Geen discussie mogelijk.'' ,,Wat en?'' ,,Damn it Heaven!'' ,,Mam!'' ,,Prima. Maar je moet weten dat alles voor je eigen best wil was!'' Ik knik en we nemen plaats op de bank.
आप पढ़ रहे हैं
Don't Judge Magic
फैनफिक्शनHij is een succesvolle popster. Zij is een normaal tienermeisje.. Nou ja.. Normaal kun je het niet noemen. Heaven, heeft magische krachten. Ze leid een normaal mensen leven totdat haar 18de verjaardag in het zicht komt. Er gaat van alles mis. Ze ko...
