Nefretten Gelen Aşk - TAMAMLANDI - AŞK SERİSİ 1 (Düzenlendi)

Bölüm 22 : Seni Bırakmam

Bıkkınlıkla derin bir nefes aldı Ali. "Beni sevdiğini biliyorum. Yani beni kıskanması, sahiplenmesi bütün bunlar beni sevdiğini gösteriyor olabilir. Ama bir yanım da beni sevmediği için beni kabul etmediğini söylüyor Kenan!" Ellerini yumruk yaptı. "Onu seviyorum. Ve her şeye yeniden başlamak istiyorum. Bütün yaralarımızı birlikte saralım istiyorum. Ama o buna yanaşmıyor."

"Neden onu bu kadar zorluyorsun ki Ali? Yaşadığı şeyler kolay mı sence de? Seni seviyor Elif. İnan bana aşık bir kadını bilirim. O sana öyle umutsuzca aşık ki. Bütün yaşadıklarını hiçe sayıp sana koşabilecek kadar aşık. Ama korkuyor. Güvenemiyor. Sen ona aşık olduğunu söyledin diye hemen sana geleceğini nasıl düşünürsün ki?"

Ali, Kenan'ın haklı olduğunu biliyordu. Hem de kelimesi kelimesine. Elif'in ona güvenemiyor olması kendi suçuydu. Elisa ile beraber olduğunu düşündüğünde nasıl da çıldırmıştı.

Çünkü içten içe Ali'nin bunu yapabileceğini biliyordu. Ali'ye güvenmiyordu.

"Eğer sana gelirse kırılacağından korkuyor. Eğer onu bir kez daha yıkarsan bir daha toparlanamayacağından korkuyor. Her şeyi birden kabul etmesini bekleyemezsin Ali. O'na buna alışması için zaman vermelisin. Eğer onu gerçekten seviyorsan bunu ona inandırman gerek."

Kenan doğru yaptığını biliyordu. Elif'in daha fazla üzgün olmasını istemiyordu. Ali'nin çabalamasını ve arkadaşını mutlu etmesini istiyordu. Bu yüzden Ali'ye biraz yardım etse bir şey kaybetmezdi.

"Bu olayı hallettiğimiz zaman yurtdışına gidecektim." Dedi Ali. Kenan kırmızı ışıkta arabayı durdurdu ve ona baktı.

"Ne yani? Kaçıyor musun?"

Ali bu söze bozuldu ama belli etmedi. O kaçmıyordu o Elif'e istediğini veriyordu. Elif'in yaralı olduğunu biliyordu. Kendisi de yaralar içindeydi. Her şey henüz çok yeniyken yaralar kabuk bile bağlamamışken nasıl bir arada olacaklarını bilemiyordu Ali.

"Kaçmıyorum. Sadece Elif'e istediğini veriyorum." Elif ondan başka türlüsünü istemiyordu. Hayatından çıkıp gitmesini istiyordu.

"Ona ne istediğini gerçekten sordun mu Ali? Ama gerçekten ne istediğini?"

"Sormama gerek yok, o her defasında yeterince açık etti zaten. Boşanmak istedi boşandık. Benden uzaklaşmak istedi ve gitti kendine bir ev tuttu. Ne zaman beni görse rahatsız olduğunu görebiliyorum." Acıyla inledi.

Bunları düşünmek bir yana dursun dile getirmek bile canını yakıyordu. Ne zaman bu kadar tutulmuştu? Ne zaman kendini bu kadar kaybetmişti? Hangi ara Elif'in en ufak bir hareketi bile canını yakar olmuştu? 

Ne ara kendinden bu kadar nefret eder hale gelmişti?  Hiçbir fikri yoktu.

"Aşk insanı gerçekten aptallaştırıyormuş." Dedi Kenan. "Hiçbir şeyi düşünemeyen bir insana dönüştürüyor sizi. Elif kendini korumak için yapıyor bunları anlasana!"

Ali anlıyordu elbette ama elinden bir şey gelmiyordu ki. Elif'in kendisine inanması için ne yapması gerektiğini de bilmiyordu. Kafası allak bullaktı. Elif kendini korumak için böyle davranıyor ise Ali onun kabuğunu kıramazdı. Tek ihtiyaçları belki de zamandı ama zaman geçtiğinde aralarında hala bir şey olur muydu? Elif hala onu sevmeye devam eder miydi?

Ali kendi sevgisinden şüphe etmiyordu. Ölene kadar Elif'i seveneğini içten içe biliyordu. Nasıl  bildiğini bilmiyordu ama biliyordu işte. Kalbindeki hislerin gelip geçici olmayacak kadar hem huzur verdiğini hem de can yaktığını düşünürse başka bir sonuç da çıkmıyordu ortaya zaten.

"Ne yapacağım bilmiyorum." Dedi Kenan'a. "Çıkmaz bir sokakta gibiyim. Geri de dönemiyorum. Yolun sonunda gibi hissediyorum. Bana bir inansa, bir güvense hayatımı ayaklarının altına sererim Kenan. Düşünmeden yaparım bunu."