Jansen's POV:
Nagising ako sa sinag ng araw. Nakalimutan ko palang ibinababa ang kurtina kagabi. Tsss. tamad akong bumangon at pumunta sa banyo. Bumaba na ako pagkatapos kong bagbihis.
"GoodMorning bunso." Ginulo ang buhok ko.
"Kuya naman hindi na ako bata." Tssss. Kumuha na ako ng sandwhich at lalayas na ako.
"Hindi ka kakain?" nginitian ko nalang siya at tuluyan ng lumayas. Haha. Bad girl.
Hindi pa ako nakakalabas ng pintuan ng bahay namin naririnig ko na ang boses ng napakawalang hiyang kaibigan ko. Siya si Monica. Yung kumakalabit sakin sa chapter 1. Hahaha.
"Bunganga mo. Nakakawalang ganang pumasok kapag ikaw na agad ang nakikita ko." Sumimangot siya. Binatokan ko naman.
"Hindi ka sumabay sa kuya mong kumain? naah! Inagahan ko pa namang pumunta dito akala ko magkakaharap ulit kami." Tinalikuran kona. Sabi na e. Si Kuya lang ang gusto niyang makita.
"Tss"
*lakad. Lakad. Lakad.*
—school—
"GoodMorning PINILI School" Sigaw ko. Hihih. Trip ko. Bakit ba?
"Wow! Buti pa ang sshool binabati. Akong kaibigan na kanina pang nakakasama, wala pang ni isang puri. Hanep ang utak." Sinamaan ko siya ng tingin at tuluyan ng pumasok sa room namin. Ang ingay. Kinuha ko cp ko at earphone tsaka nagpatugtog.
"Ay unggoy!" Nagulat ako. Hindi ko namamalayan na nakatulog pala ako. Nagtawanan mga kaklase ko. Tinignan ko kung sino ang kumalabit sakin.
"Ikaw?" Tanong ko. At tsaka tinignan si Monica.
"Hindi dito ang classroom mo. Layas" Inirapan ko siya. At sakto namang dumating ang guro namin.
"Ok class. You have a new classmate galing lang sa ibang section." Wow lang. At mukhang yung unggoy ang tinutukoy niya.
"Mr. Gaspar. introduce yourself." tumayo naman ang unggoy.
"James Gaspar. galing sa ibang section" edi sana hindi na nagpakilala.
"nagpakilala ka pa. Yan lang naman pala ang sasabihin. Sinayang mo ang 30 seconds ko." Tinignan nila ako. Wow. Napalakas yata ang pagkasabi ko. Nginitian ko silang lahat.
"Jan. Ang hard ha?" Sabi ng kaibigan.
"Kung alam ko lang ikaw ang nasaktan para sa kanya." Hahaha. Sarap talagang mapikon nito. Ang kuyt mag-pout.
"Pumili na kayo ng magiging partner niyo sa thesis niyo. Dalawa lang sa isang grupo." Sabi ng guro. Tumayo agad sila. Hindi na ako tumayo kasi alam ko naman na itong bruhang katabi ko ang partner ko. *evil smile* tinignan ko siya. Nagulat ako ng nakatingin pala siya sakin at nakangiti. Iba ito. Huwag mong sabihin. Kyaaaaah!
"Hindi pwede. Dalawa tayo." Sabi ko. Pero tumayo siya. Pumunta sa isa namin kaklase.
"Ok na ba class?" Tanong ni guro. Tumingin ako sa mga classmate ko pero parang may partner na silang lahat. Huhuhu. Tinaas ko ang kamay ko.
"Ma'am wala pa po akong partner." tinignan ko ng masama si Monica.
"Kami nalang po ma'am total wala din naman akong partner." Sabi ni unggoy. Tumango nalang ako kahit na gusto ko man makipag talo. Irereserba ko para sa kaibigan kong bruhang pusa. Ugghh! Ang gulo no? Magkakaibigan kaming tatlo. Ako si Monica at James. Ayaw lang ni Monica na Mapunta sa iba si James kaya no choice ako. Siya ang nag-adjust. Nagle-lecture si ma'am ng biglang may nagbato ng papel sakin. Tinignan ko sa likod. Nakangiti ang mokong. Kinuha ko ito at binato sa kanya. Akala niya siya lang ang maru ong magbato. No way!
Lecture. Lecture. Ng may tumabi sa tabi ko.
"Anong problema mo?" Inis kong tanong.
"Hi" nakangiti niyang bati. At nagsulat siya. Binasa ko naman. at natawa ako. Hahah. Paano ba naman kasi sinulat na nakatingin daw samin si Monica. *evil plan* tinaas ko ang aking isang kamay.
"Excuse me ma'am. May I go out?" Sabi ko sa guro namin. Tumango naman siya at lumakad palabas pero bago ako lumabas nagsalita muna ako "With Mr.Gaspar at Miss Reyes ma'am" sabi ko at agad naman silang tumayo. Nakaready ang mga loko. Hahahaha.
"Ayos nun bes." Sabi ni Monica. Tinignan ko si James pero nakangiti lang.
"Gustong-gusto niyo naman." natatawa komg sabi. Hahaha. tinakbuhan ko sila pero mukhang hinahabol nila ako. Hindi nila yata na-gets na oras na nila yun para mag-usap. Kasi naman, gusto nila ang isat-isa pero hindi sila umaamin. Mga torpe. hahaha. Baka siguro alng alam nila may pupuntahan kami kaya ayun hinahabol nila ako. Mga slow. Naniniwala na po ako na HINDI MAWAWALA SA BARKADA ANG SLOW. Hahaha. Tumatawa ako ng biglang may nakabangga ako.
"Sorr---"
"Hindi. Okay lang. Kasalanan ko naman." Sabi ko ng pinupulot ng aking cellphone at sabay pa kaming humawak nito. Tinignan ko siya. May nabubuo ng mga tubig saking mga mata. Namimiss ko na siya. Gusto ko siyang yakapin pero wala na akong karapatan. Bago tuluyang pumatak ang aking luha may sumigaw.
"Jansen BABE!" Nagulat ako sa nagsalita at napangiti naman ako. Lumapit siya at yinakap ako.
"Kanina ka pa naming hinahanap. Ang daya mo naman. Magyayaya ka ng maglaro ng taguan tapos tatakbuhan mo pala kami." Sabi niya. Kaya lalo akong napangiti. Mga linya talaga nito.
"Tara na nga. Baka hinahanap na tayo ni Monic." pagkatalikod namin, sabay sabay ng pumatak ang ang mga luha.
