Jansen's POV:
*kriiiiing.kriiiing* Kinuha ko ang alarm clock ko at binato. Bwiset. Ang aga-aga. Akalain mo 6 am palang. Nakakapikon. Bumangon ako at ginawa ang daily routine.
Tssss. Monday feels ~___~ Papasok na ako. Maglalakad nalang ako. Gusto kong magpa-late. ^^ Tignan lang natin kung gagana ito. *evil smile*
-school-
Malapit na ako sa room namin. Excited ako. Dumaan ako sa harap at hindi ko pinansin ang guro. Bastos na kung bastos pero mas bastos yung alam na ngang nilang may nagmamay-ari, KINUHA pa nila. Walang hiya.
Dumiretso ako saking upuan ako.
"Hoy" kinalabit ako ng katabi ko. Inirapan ko lang siya. Hindi siya nagpatinag. Kinalabit lang ako ng kinalabit. Hindi ko pinapansin. Hanggang sa. *evil plan*
"Ano ba? Kung ayaw mong makinig sa guro, huwag kang mandamay" sigaw ko. Tumingin naman silang lahat sakin. *evil smile*
"Anong problema Ms. Pinili ? Late kana nga sumisigaw ka pa jan. Get out." Hindi na ako nagdalawang isip pa. Kinuha ko na ang bag ko at lumabas. Eto talaga ang gusto ko. Ang lumabas kaya sumigaw ako kanina. Hihi. Pero bago ako tuluyan lumabas ..
"cafeteria nalang tayo magkita" sigaw ko dun sa kumalabit sakin. Sabay tawa. Hahahaha. Na-gets naman niya agad.
walang kwenta talaga. Ang sayang mabuhay kapag ganito. Walang pinoproblema. Enjoy Life kumbaga. Hahaha. Naglalakad ako papapunta sa tambayan ko ng biglang.
"Aray!" Sigaw ko. Natamaan ako ng bola ng soccer. Langya. Panira ng moment. Ang saya ko tapos ganito lang magiging kapalit. Letse!
"Sorry miss" sigaw nung lalaking pumolot ng bola.
"Sorry mo mukha mo. Huwag mo akong sinisigawan. Sinira mo na buong araw ko. Walang hiya." hindi man lang kasi lumapit at humingi ng sorry. Tssss. Nagpatuloy na ako sa paglalakad. At tadaaaaa! Nandito na ako sa ilalim ng puno. Matutulog na ako.
Sssshhhhhh!
*krinng.kring* Napatayo ako sa tunog ng cellphone ko. Langya. Ang sarap ng tulog ko.
"Hoy bruha ka! Uwian na kanina pa kita hinahanap. Nagugutom na ako. Alam mo ba na hinihintay kita dito sa" hindi ko na siya pinatapos magsalita. Tumakbo na ako papunta dun.
"Huwag na huwag mo akong matatawag na bruha" bungad ko sa kanya.
"Sino ba kasing walang hiya na magsasabing makita tayo sa." sinubuan ko siya ng spageti niya. Haha. Ang sarap pagtripan nito.
"Ayan magpakabusog ka ha?" *evil smile* pero tinignan ko pagkain niya para sa kanila lang yung binili niya. Walang hiya. Naisahan ako. Tinigyan ko siya ng masama.
"Bumili ka ng iyo. Hahaha" natuwa pa talaga siya.
"Tse! Sasabihin ko kay kuya na crush mo siya" Sabay walk out. ang haba ng pila. Nyemas. Huhuhu. Kinikilitas ko ang aking paligid hanggang sa hindi ko namamalayan na nakatitig na ako sa isang tao. Unti-unti na namang may nabubuong tubig saking mga mata hanggang sa sabay sabay na silang pumatak.
Tumakbo ako. Lumayo. Umiyak lang ng umiyak. Hindi ko pa pala kaya ang makita siya. Makita siyang may iba. Hanggang sa nawalan ako ng malay.
