AMİNE

13-Benim kaderim

Ömer bu soruyu hiç beklemiyordu. Ne diyeceğini bilemedi. Yutkundu ve aklına gelen ilk şeyi söyledi.

"Benim bu eve girebilmem en büyük fedakarlık ve senin de benimle gelmen. Bunu kastetmiş olabilir."

"Bu eve girmen neden fedakarlık olsun? Neyden ödün verdin ki?"

"Her şeyden." dedi Ömer dalgın bir halde. Bunu söylerken sesi titrediği için daha fazla konuşamadı. Amine bunun çok hassas bir konu olduğunu anlayınca sustu.

İçeri masaya geçtiklerinde Esin ve Salih bey koyu bir muhabbete dalmışlardı. Ömer babasının neşesine ortak olmak adına gülümsedi. Amine ise şaşkın bir halde masaya bakarken Esin'in huyunu, suyunu bildiği için sergilediği bu yakınlığa tebessüm etti.

"Baba seni odana çıkarsak mı? Dinlenmelisin artık." dedi Ömer.

"Ben daha soruma cevap alamadım. Ömer bak sana söylüyorum ve son nefesime kadar söyleyeceğim. O senin kaderin , hayat arkadaşın. O tam annene layık bir gelin."

"Baba tamam bunları yukarda konuşalım. Amine'yle de biz bu konuyu kendi aramızda konuşacağız."

Ömer babasını ikna edip abisi Cemal ile yukarı çıkardı. Yüzü masada hep asık olan Cemal hiçbir şey demeden çıktı odadan.

"Baba, sen her şeyi bildiğin halde neden evlenin diye tutturdun?" diye sordu Ömer.

"Oğlum farkında değilsin ama senin yüreğin çoktan yola çıkmış. O kıza tutulmuşsun bile. Rüzgar seni nereye savurursa gitmeyeceksin kendi yönünü bilip ona göre hareket edeceksin."

"Baba yok öyle bir şey ben sadece yani onun karakterini , davranışlarını beğeniyorum. Bana çok yakın birini hatırlatıyor. Hem hiçbir kız onun gibi değil farklı biri belki bu yüzden onu tanımak istedim ve sana bu yalanı söyledim. Bazen ben de ne yaptığımın farkında değilim ama onun güvenini de kırmak istemiyorum aksine onun bana olan güvenini sağlamlaştırmak istiyorum. Onu kaybetmek istemiyorum. Yanımda olması bana iyi geliyor. Ama bu demek değildir ki o senin gelinin olacak. Hem biz birbirimizi yeni tanımaya başladık."

"Oğlum biz annenle evlendikten sonra birbirimizi daha iyi tanıdık ben onu istemeye gittiğimde görüp aşık olmuştum. O an onu yıllarca tanımış gibi hissettim. Sanki kendimi bildim bileli onu tanıyor gibiydim. Bu yüzden hayatımda verdiğim en doğru karar onunla evlenmek oldu diye düşündüm. Ve annenle birbirimize daha iyi tanıdıkça aramızdaki bağ sevgiye dönüştü sonra bir tür alışkanlık oldu. Sizinki de öyle olacak. Ömer o kızı hiç yalnız bırakmayacaksın yoksa seni tam olarak affetmem."

"Ama baba-"

"Sen babanın sözünü dinlemiyorsun öyle mi? "

"Baba sen böyle iyi güzel diyorsun da Amine bunu kabul etmez. Çünkü ben de hemen kabul etmiyorum. Onu nasıl ikna etmemi beklersin?"

"Hakkımı helal etmem ben de."

"Baba Amine'nin ailesi burda değilken bu evliliğin olacağını sanmıyorum. Onu sen de çok tanımıyorsun."

"Ben onun nasıl biri olduğunu görüyorum. Bu yüzden evlenmenizi istiyorum. Hem senin yeğeninin öğretmeni. Aylardır ablan tanıyor. Ben onun hislerine de kendi hislerime de güveniyorum. Amine çok iyi biri. Benim ameliyatımdan önce ailesine durumu açıklasın. Onlar gelince söz ve nişanı bir yapalım. Sonra da nikahı  yaparız."

"Ee yani? Biz şimdi evlenmeyeceğiz."

"Evlenme konusu geçince 2 güne hemen evleneceğinizi mi sandınız?"

Ömer bu duruma bir an için sevinmişti. Babasının sözleri onda büyük bir etki yapmış olduğu belliydi ama konu Amine'yi ikna etmeye gelince hevesi kaçmıştı. Kara kara düşünmeye başladı.

"Oğlum sen bugün burda kalacaksın değil mi? "

"Baba biliyorsun benim kendime ait bir düzenim var. Burda kalamam bunu isteme benden."

Salih bey durumu bildiği için sustu. Ömer babasından müsade isteyip Esin ile Amine'yi eve bıraktı. Sonra kendi evine geçti. Koltuğa uzanıp bugün olanları düşündü. Amine'nin yüzü bir an için aklından çıkmıyordu ilk günlerdeki sert hallerini hatırladıkça gülümsüyordu.

Babasının sözleri aklına bir bir geldi. Onun gerçekten kaderinde yazılı olabilme ihtimalini düşündü. "O benim kaderim olabilir mi?" diye kendi kendine sordu. İlk gördüğü günden beri onun aklında takılı kalışı ve Amine yanındayken içini kaplayan huzuru hissetti. Sonra annesini düşündü. Aklından gitmeyen görüntü bedenini esir alırken pencereye çıktı Ömer. Saate baktığında epey geç olmuştu. Gözlerini sıkıca kapatıp nefes aldı ve Amine'yi düşününce tüm huzursuzluk yerini sakinliğe bıraktı. Yüzüne gelen o mutluluk ve endişe hissiyle birlikte odasına gitti ve zor olsa da uykuya daldı.

Amine onca şeyden sonra uyuyamıyordu. Aklında Salih bey'in söylediği sözler takılı kalmıştı. Nedense yeni tanımış olsa da Ömer'in söylediklerine güveniyordu. Yine de içi içini kemiriyordu. Ne yapacağını bilemez halde düşünürken uyuya kalmıştı.

Sabah yağmur damlaları Amine'nin penceresine çarparken birden uyandı. Saate bakıp lavaboya girdi. Elini yüzünü yıkayıp mutfağa geçti. Çay suyunu hazırlarken telefonu çalıyordu. Arayan Ömerdi. Telefonu heyecanla açtı.

"Ömer babanla konuştun mu?" diye sordu Amine.

"Sana da günaydın sağ ol ben iyiyim sen nasılsın? "

"Ne?" dedi Amine şaşkınlıkla. Yüzünde anlamsız bir tebessüm oluşmuştu bile.

"Amine bir sakin olur musun? Sen her telaş yaptığında bu kadar meraklanır mısın? "

"Yani öyleyim biraz." dedi Amine yüzünü ekşiterek.

"Her gün senin hakkında yeni bir şeyler öğreniyorum desene."

"Öğrenmenin sana bir faydası dokunmaz bana ne olduğunu anlat yeter."

"Tamam söyleyeceğim ama bu telefonla hiç olmaz."

"Neden? Ne oluyor Allah aşkına?"

"Babamı oyalayacak bir şey buldum da diyebiliriz. Sen okula biraz erken gel ben okul bahçesinde beklerim konuşuruz."

"Tamam."

**

Amine okul bahçesine adım atmaz Ömer'i gördü. Kalbinin hızlı çarptığını hissedince dün yaşanan gerginlikten dolayı olduğunu düşündü. Yanına geldikten sonra içeri girdiler. Hava epey soğuk olduğu için ders saatinde kantine indiler. Kimsecikler yoktu. Ömer konuşma fırsatını yakalamıştı bile.

"Amine babam ameliyattan önce ailene haber verip sadece söz ve nişan kesmemizi istiyor." dedi Ömer. Amine birden şok oldu.

"Ne? Şaka mı bu?" diye sordu Amine.

"Hayır değil o kadar dil döktüm ama yine de durumu ciddiyete bağlamak istiyor. Buna da bir itirazın olmaz umarım. Babam tedavisini bitirdikten sonra her şeyi bitiririz."

"Ben..."

"Kabul edecek misin? Amine benimle bu yola girecek misin? Bu yolda beni yalnız bırakma bu oyunun son kısmı."

BÖLÜM SONU