Chapter 38

1K 22 21
                                    

[A/N: Taray, Heavy drama tayo ngayon. Kainis naman. Haha. Fail pa yata ako sa mga ganitong eksena. Wahuu. Anyways, enjoy.

Tapos, play niyo pala yung song sa gilid  habang nagbabasa para mas feel ang pagbabasa. O deba. ------>]

CHAPTER 38

[Sabrina's POV]

Nakahiga ako sa kama. Ang dami kong iniisip. Naiiyak ako sa tuwing naaalala ko si Malcolm. Mahal ko sya pero galit ako sa kanya. Hindi naman porket mahal ko sya eh hindi na ako galit sa kanya. Masakit yung ginawa nyang yun sa akin.

Hinihimas ko yung tyan ko. Ilang buwan na ba? 3 months? Hindi pa naman ganun kalaki yung tyan ko kaya hindi mahahalatang buntis ako.

"Baby... sa tingin mo... anong dapat kong gawin?" Tanong ko sa baby ko. "Papatawarin ko ba ang Daddy mo? Siguro, kung hihingi sya ng sorry sa akin."

Tumulo ang luha ko kaya pinunasan ko yung luha ko. "Sorry Baby ah, nagiging emotional na naman si mommy. Kasi naman eh, yung daddy mo kasi..." Hindi na napigilan ni Sabrina ang maiyak nang husto.

"Sab?" Si Kuya yun ah, anong ginagawa nya sa labas ng kwarto ko? Pinunasan ko ang mga luha ko at binuksan ang pinto.

"Kuya, bakit po?" Nakayuko lang si Kuya tapos may inabot syang sulat sa akin. Nag-alangan pa akong kunin ang sulat pero kinuha ko rin naman. Umalis si Kuya at binasa ko ang laman ng sulat.

Galing pala kay Malcolm.

Sabrina,

Maybe, by the time you are reading this, I'm at the airport. I decided to leave as soon as possible. Not because I'm trying to run away from you, but because I want you to live freely, I want you to be happy. I know that without me in your life, you'll become a better person than you are today.

I'm sorry, I'm sorry for all the pain I have caused you. For everything, for all the things I've done.

I want you to remember this, Sab. I love you. Yes, love, not loved. I still love you. After all these years, after all the hurtings, you are still the one my heart beats for. I love you Sabrina.

Take good care of yourself, take good care of our baby.

I'm letting you go now.

I know, someday, you will find a man better than me, a man who knows how to make you cry but will never try.

Sorry, Wrong Number! [Chapter 44]Where stories live. Discover now