Not all Slytherins are bad ~ Drarry

Hoofdstuk 49

Warning : smut

--------

Dat we samen gezien konden worden was uitgesloten, iets wat betekende dat eerst Draco naar zijn kamer vertrok voordat ik naar de mijne kon.

Tot mijn grote opluchting was er niemand in de leerlingenkamer die naar mijn plotselinge haast zou vragen, iets waardoor ik sneller op mijn kamer aankon komen. Het duurde even voor ik mijn onzichtbaarheidsmantel te pakken had, maar toen ik hem eenmaal had kon ik haast niet meer wachten. Na hem te hebben omgeslagen beende ik de slaapzaal uit, waarna ik mijn weg af legde naar de kamer van Draco. 

Hoewel ik de weg al verschillende keren had afgelegd voelde hij ditmaal langer dan normaal gesproken. Vermoedelijk omdat ik voorheen wel geduld had en op dat moment alles behalve. Het idee dat ik zo dadelijk alleen in een kamer zou zijn met Draco, na al die weken liet me alleen maar meer verlangen naar het moment; naar hem.

Want hoelang we ook samen zouden zijn, voor mij bleef hij even mooi. Voor mij bleef het even bijzonder om dingen met hem te doen die enkel twee mensen doen die echt van elkaar houden. Tenminste, zo hoorde het volgens mijn gevoel.

Het duurde niet al te lang voor ik de deur van Draco passeerde, waar mijn vuist onmiddellijk verschillende keren in contact kwam met het hout van de deur. Voor een moment keek ik door de gang, enkel om er zeker van te zijn dat er niemand was, maar zoals ik al had verwacht was er niemand. Nog voor ik terug kon kijken naar de deur voelde ik hoe een hand me naar binnen sleurde, waarna ik tegen de muur aan werd gedrukt. Ook mijn mantel werd me ontdaan, waarna ik twee lippen op de mijne voelde die me lieten ontspannen.

'Dat duurde lang,' hoorde ik de stem van Draco in mijn oor fluisteren, en aan de toon waarop hij sprak kon ik horen dat zijn geduld niet langer op de proef kon worden gesteld. 'Je weet niet half hoe graag ik dit wil, Harry.'

Mijn groene ogen staarde in de ijzige van mijn vriend, waarvan ditmaal zijn pupillen groter waren dan normaal. Hieruit kon ik opmaken dat hij me wilde en wat we ook zouden doen; hij had er naar uit gekeken.

Een antwoord gaf ik hem niet, mijn lippen hadden die namelijk van me onttrokken. Langzaam gleden ze over die van hem, iets waardoor Draco de tijd had me op te tillen en tegen de muur te drukken. Niet zo lang daarna voel ik zijn tong over mijn onderlip glijden, waarna ik zonder er ook maar over na gedacht te hebben mijn mond opende.

Niets of niemand kon tippen aan het gevoel wat de blonde jongen me gaf. Het was alsof er op dat moment niets meer bestond, niets meer dan hem en ik.

We weigerde de verbinding die tussen ons in was ontstaan te verbreken, maar toen de ademnood dreigde aan te kloppen liet ik zijn lippen los. Gehijg wat uit onze kelen kwam vulde de kamer, iets waardoor we beide verraadde echt niet meer zonder onze zuurstof te hebben gekund.

'Harry,' fluisterde Draco zachtjes. Hij leek iets te willen zeggen, maar uit zijn woorden leek hij niet te komen. 'Kom,' fluisterde ik zacht, waarna ik mijn hand in de zijne liet glijden, waarna al snel onze vingers met die van de ander vervlochten waren.

Zonder enige twijfel leidde ik hem naar zijn bed, waar ik hem zachtjes op duwde. Draco -die duidelijk schrok van mijn actie- viel direct achterover, waardoor het bed zijn klap opving.

'Weet je Draco,' begon ik zacht. Mijn mond bracht ik naar zijn oor, waar ik vervolgens zachtjes een tandafdruk achterliet. Mijn daad had effect op Draco, iets wat zich uitte door een spoor van kippenvel wat zich razendsnel over zijn huid verspreidde. 'We hebben al zolang niets mee gedaan,' ging ik zachtjes verder, waarna mijn lippen verschillende kusjes plaatsten in zijn nek, iets wat er enkel voor zorgde dat hij wanhopig werd. 'En aangezien je net zichtbaar ergens mee zat lijkt het me meer dan logisch als ik je even afleid. Denk je niet?'