HELP ME GIRLALOO | Jimin

Chapter 1

"Gabi! Thank you talaga! Dahil sa'yo kami na ulit ng boyfriend ko!" Lumapit sa'kin yung isa kong naging customer, nung isang linggo lang. Tinigil ko ang paggawa ng homework at tumingala. Kaakbay niya yung boyfriend niya. Pasmile smile pa sila sa'kin. Mukhang sobrang happy nila together ah. "Wala yun, Kuya Jin. I'm glad na nakatulong ako." Sabi ko sabay ngiti rin.

Sa totoo lang hindi sila yung typical na client ko. Pareho kasi silang lalaki. Oo, parehong lalaki. Si Kim Seokjin, at si Kim Namjoon. Parehong mga senior ko. College na sila ngayon. Ewan ko ba sa mga to bakit nandito sila. Wala ba silang mga pasok ngayon? Hello? Hi?

First time ko nga makaencounter ng ganito, at parang ayoko na ulitin. Ang hirap kasi. Ang hirap pagselosin yung lalaki. Hindi sila masiyadong nagpapakita ng emotion, hindi katulad ng babae. Hindi ko tuloy matantsa kung nag-eeffect ba yung plano ko. Buti na lang mabilis bumigay tong si Namjoon.

"Eto o brownies para sa'yo," Naglapag si Jin ng brownies sa desk ko.

"Ui hala ayos lang." Pero binalik ko sa kanila. Kahiya nomon. Nag-abala pa sila.

"Hindi!! Sayo yan!"

"Hindi ano ka ba Kuya Jin! Okay lang talaga!"

"Hindi ano ka ba! Pasasalamat namin 'to sayo!"

"Hindi ayos lang talaga! Hahaha! Makita ko lang kayong magkasama ulit sapat na!"

"Sus si Gabi...Ayaw mo talaga? Sige na nga, akin na---" Babawiin na sana niya yung brownies nang bigla kong hinawakan yung box. Oh no. Wait no. I'm just being pabebe. "De joke lang! Joke lang! Sige salamat" At kinuha ko na ulit yung brownies.

"Sige sige! You're welcome! See you when we see you, Gab! Bye!" At umalis na sila sa classroom ko.

Oh my god. Dude. Brownies. Nanglalaway ang bibig at mata ko habang pinagmamasdan ang brownies na nakalagay sa lamesa ko. "Uwahh ang charap charap" Bubuksan ko pa lang yung box nang biglang may kumuha nito.

"Uy!"Napatingala ako.

"Ikaw si Lee Gabi diba?" Aniya ng brownie thief na to.

"Oo ako nga! Uy! Akin na brownies ko!" Tumayo ako at  sinubukan kong abutin yung box ng brownies pero tinaas niya ito.

"Gabi, kailangan ko ng tulong mo." Pilit kong tinatalon yung brownies pero di ko makuha. Ang liit liit na nga ng taong to bakit di ko pa rin maabot. Eh kasi Gabi, mas maliit ka. Oo na sige na maliit na ako. Pero utang na loob. Bakit ba ayaw niyang ipakain sa'kin yung brownies ko? Inggit ba siya? Bibigyan ko naman siya kung gusto niya eh! Huwag lang niyang ipagdamot pagkain ko!

"Ayoko nga! Akin na brownies ko!" Talon pa rin ako ng talon. Pero useless.

"Dali na please?"

"Akin na muna brownies ko!"

"Pagpumayag kang tutulungan mo ko, ibabalik ko to sayo." Napagod ako sa pagtalon at napamewang na lang. "Oo siya siya! Sige tutulungan kita! Basta akin na brownies ko! Fck sht"

Ngumiti siya sabay lapag ng box of brownies sa aking lamesa. "Talaga tutulungan mo ko?"

"Oo nga! Ano ba yun?" I'm sure either magpapatulong to na mabalik girlfriend niya, o magpapatulong to para maakit ang isang babaeng crush na crush niya. Pano ko nalaman? Genius ako eh.

"Kilala mo ba si Jeon Jungkook?"

Jeon Jungkook? Parang kilala ko yun... Familiar yung pangalan niya. Lagi ata kasi siyang pinag-uusapan ng mga kaibigan ko. Renaissance man ang tawag sa kaniya. Ang dami niya kasing kayang gawin. Edi siya na. Maiinggit na ba ako?

"Ah, oo yung may malaking ilong? Bakit?"

"Tulungan mo akong mapasakin siya! Please?" Tutulungan ko siya na mapasakaniya si Jeon Jungkook? Teka... Bakit? May gusto kaya to kay Jeon Jungkook? Ibig sabihin bakla to? So...parang Namjin case to? Sht naman o! Sabi ko never na ulit ako tatanggap ng ganitong customer eh. Ang hirap kaya! Imbis na pampalipas oras ko tong sideline ko, nagiging dulot ng stress!

Kumain ako ng isang brownie at umupo sa upuan. "Uhm..." Binasa ko yung name plate niya. Ah, Park Jimin pala siya. Batch mate ko nga pala 'to. Nakita ko na siya dati dun sa book sht ng school.

"Sorry Park Jimin, as much as I want to help you, I can't."

"Ha? Bakit naman?"

"Hindi na ako tumatanggap ng mga ganiyang case."

"Anong ganitong case?"

"You know...Boy x Boy." Pag-eexplain ko sa kaniya. "Fun siya actually, pero ang hirap kasi eh. Katamad."

"Eh? Pero ikaw si Gabi the Great the Genius, diba? Kaya mo yun! Isa pa, narinig ko natulungan mo Namjin? Matutulungan mo rin ako kay Jeon Jungkook!" Napabuntong hininga ako at nilamon ang buong brownie na aking hawak hawak.

Ngumuya ako ng ilang seconds bago makapagsalita. "I'm really sorry, Park Jimin. Hindi talaga kita matutulungan. Besides, last year na natin to sa highschool. I need to focus on my studies. Kaya kung pwede makakaalis ka na. Tatapusin ko pa homework ko." Pinagpag ko ang mga crumbs na nasa lamesa at naghandang magsulat ulit.

Napansin kong hindi pa rin siya umaalis sa aking harapan. Tinignan ko siya from head to toe at balik ulit sa head. "O bakit andiyan ka pa? Gusto mo?" Inalok ko siya ng brownies pero tinanggihan niya. Good, kasi akin lang 'to.

"Gabi, Please kailangan ko talaga ng tulong mo!"

"I'm really sorry Jimin. Kaya umalis ka na kasi malapit na magbell. Ayokong makakuha ng no homework, okay?"

Tinignan ko siya mata sa mata at mukhang kaawa awa ang mata niya. Uh...Mukha siyang tuta na pusa na tuta.... Ay ambot! Basta kung anong hayop man siya.

Dahan dahan siyang nagnod at umalis na sa harapan ko. "Sayang naman...babayaran pa naman kita ng doble..." Pagpaparinig niya habang naglalakad paalis.

Napatigil naman ako. Wait. Twice sa pinapabayad ko?

Kung 500 per day ako sumingil... So 1000 per day? At kung tatagal to ng isang linggo, 1000 x 7 = 7000?! Oh and don't forget Boy x Boy to, mas mahirap to so baka more than isang linggo. Ibig sabihin, sa loob ng isang buwan sobra sobra na pera ko?! Sht!

"Okay game! Tutulungan na kita! Kailan simula? Ngayon na ba? Tara! Leggo Leggo!" Napatayo ako  habang may brownie pa sa bunganga.

Tumigil siya at dahan-dahang lumingon sa'kin sabay ngiti. Hey, that's not a smile. Smirk yun.