Behind The Cameras: Perfect Mistake

-21-

(Ody's POV)
Matamlay akong kumakain sa loob ng condo unit namin ni Ate.
Wala akong kasama, sanay akong mag isa. Pero napakasakit ng kalooban ko, mabigat at masakit tanggapin.

'Mabuti nato. On cam and off man wala kaming communication. Mas madali akong makakamove on.'

Kanina nung kakausapin ko dapat si Jimin. Napatakbo ako agad palabas nung makita kong pumasok si Jungkook ng kotse ng hindi ako nililingon. Tumakbo ako pabalik ng condo. Umiiyak ako.

"Ody.."- pinahid ko yung luha ko para di ako makita ni Ate. Ayoko kasing malaman niyang naiyak ako. Pinilit kong wag alalahanin ang mga nangyari kanina. Yung tingin sakin ni Jungkook, it's like we'd never met each other.

"Are you okay??"- niyakap ako ni Ate. Umiling ako..

"Ikaw! Kung hindi ko pa mapapanuod yung interview sa Bts, hindi ko malalamang kayo pala ni Jungkook? Pano mo nagawa yon??? Tuwang tuwa ako at ibinalita ko kaagad yon sa mga kaibigan ko."- hinayaan ko lang siyang magsalita.

"Ipakilala mo ko sa kanya. Alam mo? Ang swerte mo sa kanya. Kitang kita ko sa mata niya kung gano ka nya kamahal."- lalong lumakas at tumindi ang hikbi ko.
Pinaliwanag ko kay Ate lahat, lahat ng nangyari pati yung kay Woohyun.
Hanggang sa kinalalagyan ko ngayon at sa napag usapan namin ni Jungkook.
She's so disappointed. Kasi ako lang yung nadevelop. Ako lang yung nagmahal. But it wasn't my fault, I just opened my heart and without realizing that i'm falling deeper than i thought.

**

"Ody..."- tinapik ako ni Ate kaya nagising ako, nakatulugan ko na pala ang pag iyak at mugtong mugto narin ang mata ko.

"Jungkook announced it on media...."- tinanguan ko siya at nahiga uli ako. Nagtalukbong din ako ng kumot.. Pigang piga na ang luhaan ko at wala nayug malabas na luha.

"Ody....."

Inalis ko yung pagkaka talukbong ko.

"Oh??"- malungkot ang ngiti niyang binitawan. Pati si Ate nadadamay. Hindi kasi siya sanay na makita akong ganto.

"Sabi ni Jungkook, nagbreak daw kayo dahil hindi mo daw matanggap na pupunta siyang Norway'.. Humihingi siya ng paumanhin sa mga fans niya... I mean sa fans niyo... Maraming fans ang nagreact at sinisisi ka sa nangyari. Pero....."- tinignan ko si Ate.. Pinapanuod niya pala sa t.v

"Wag niyo siyang sisisihin it was my fault that i prioritize my career more than her."- sabi niya sa mga reporters.

"Babalik ka pa ba sa Korea? O maninirahan ka na sa Norway?"- inagaw ko ay Ate yung remote at pinatay yon.

"Mabuti ngang umalis siya. Para mas maganda....."

"Ody... Just be happy for him. Atleast hindi ka niya papahirapang magmove on diba?"- tinignan ko si Ate.

"Sinong malulungkot??? Ako?? Ofcourse not! Bakit naman??? Eh dimonyo yan..."

"So now you hate him because he hurt you? It wasn't his fault, and he's not responsible to loved you back."- nilayasan ako ni Ate...

Pero bago yon..

"Umiyak ka hangga't gusto mo hindi naman siya babalik kahit umiyak ka ng pako."

Napalupasay ako sa sahig..
Awang awa ako sa sarili ko..

Ano bang nangyayari sa kin??

'Ody.... Move on.....'

**
AN: Huwaaaaaah! Matatapos naaaaa!