Behind The Cameras: Perfect Mistake

-16- (Confused)

(Jungkook's POV)

Niyaya ni Jimin si Ody na maglibot sa resort pero sakin nakatingin si Jimin. Alam niyang ayoko at tutol ako sa larong nakasanayan ni Jimin. Among magagawa ko? Nagsisisi ako na nagalit ako kay Jena kanina. Nagtalo tuloy kami dahil kay Ody. Nakiusap siya na kung pwede layuan ko si Ody pag hindi kailangan. Nung una ayoko pero nung nakausap ko na si Ody, nabuo na ang pasya kong dumistansya rin sa kanya.
Halata namang nagsisimula nakong magkagusto sa kanya at ayokong masira ang relasyon namin ni Jena ng dahil lang don.

Napatingin ako sa direksyon nila Jimin dahil narinig kong sumigaw si Ody. Binuhat siya ni Jimin at mukha siyang masaya.
Kung alam mo lang na niloloko ka lang niyan.. Kung pwede ko lang sabihin..

Bumalik ako sa cottage para hanapin si Jena, gusto ko sanang humingi ng sorry at ibalitang nakipag usap nako kay Ody at wala na dapat siyang ikaselos dun. Umakyat ako at pumasok sa loob ng kwarto ko dahil doon ko siya iniwan ng mapikon ako kanina. Pero wala siya kaya inisa isa ko na ang lahat ng kwarto pero wala siya doon.

"Jena! Jena!"- sinisigaw ko ang pangalan niya habang pababa ako ng hagdan.

"Jen-"- akala ko si Jena yung nakaupo sa couch na may hawak na towel pero si Ody pala. Nagkatinginan kami pero nag iwas siya ng tingin.
Hindi ako sanay, dahil kung minsan iniirapan o sinasamaan niya ko ng tingin bago siya iiwas. Pero ngayon, may halong ilang yung pag iwas niya. Marahil nasaktan siya sa nasabi ko kanina dahil naoffend siya.

Tinanong ko kay Jimin kung nakita niya si Jena pero hindi daw kaya sinamahan niya kong maghanao sa gubat dahil baka don pumunta si Jena.
Nagmadali kaming pumasok sa masukal na gubat habang maliwanag pa.

Naghiwalay kami ni Jimin ng way para mas mapabilis yung paghahanap namin at nag usap kami na magkita nalang sa higanteng puno sa may unahan.

"Jenaaaaa! Jenaaaa!"- sumisigaw ako habang umiikot ikot.
Nagsimula akong maglakad lakad.

*lakad*

"Jenaaaaa!"

*lakaad*

"Jenaaaaaa!"

** laaaaaakaaaaad **

Napansin kong paikot ikot lang ako ng pinupuntahan.

Sumandal ako sa may puno para magpahinga ng biglang bumuhos ang malakas na ulan.

Tiningnan ko ang paligid. Madaming puno at ito rin ang kaninang dinaanan ko.

'Isa pang ikot, pag hindi ko nahanap si Jena pupuntahan ko na si Jimin.'

Tumayo ako para magikot sa panghuling beses.

"Jenaaaa!"- tumigil ako sa paglalakad dahil napansin kong lumalambot yung lupa kaya tumigil nako sa tabi ng higanting puno na pagkikitaan namin ni Jimin.

* 1 hour *

Nilalamig nako. Madilim na rin ang daan at hindi parin tumitigil ang ulan.

'Sana okay lang si Jena at nakabalik na siya sa cottage. '

Kasalanan ko kung bakit siya nawala, kung hindi ko lang sana siya nilayasan kanina.

Nilabas ko yung phone ko. Nakalimutan kong pwede ko pala silang tawagan.

Una kong tinawagan si Jena para masiguro kung nasan siya.

'Sorry the number you have dia-'

Kinabahan ako, ano na kayang nangyari kay Jena??

Tinawagan ko si Jimin dahil baka kasama na niya si Jena.

'Kriiinng.'

I feel so relieved. Hindi nakapatay ang phone niya. Pero hindi niya parin sinasagot.

*Kriiiiinnnng*

'Jimin, pick it up!'

* kriiiing *

'User's busy'

I have no choice. Si Ody nalang ang pwede kong tawagan.
Pero naalala ko yung sinabi ko sa kanya kanina.

'Wag mo muna kong lapitan'

Sinabi ko lang yan dahil yan ang tama at yan ang nararapat kong gawin. Para samin ni Jena at para narin kay Ody.

Pero baka hindi niya sagutin ang tawag ko dahil don..

Nagdalawang isip ako.

Sa huli pinili kong tawagan siya.

* kriiiiinnng *

Wala pang isang segundo mula nung magring sa kabilang linya sinagot na niya.

But she's not talking.

"Ody....."- i heard her sobbing.

"Hoy. Stupid. Are you crying?"- Napangiti ako, bigla kasi siyang humagulgol ng iyak.

"Sshhhh. You're so ugly when you cry"- naiimagine ko yung itsura niya at di ko maiwasang hindi ngumiti.

"Okay ka lang? Wag kang aalis diyan! Wag kang tatayo!"- natataranta siya at sumisigaw narin siya sa kabilang linya.

"Don't worry. I'm fine.."- tumahimik siya.

"Hello?"

It's weird. Anong nangyari sa kanya??

Hindi siya nagsasalita.

"Stupid! Still there?"

Ano bang nangyayari sa kanya?

"Ody??"

"Ody... I think..."

Napayuko ako. Hindi ko alam kung anong nangyayari sakin.
Kinakausap ko si Ody kahit alam kong wala siya.

"Hindi ko ibaba to..."

"Ody... I hope you're not listening."

"Ody..... I hate you."

"Look what you've done. Ody... Please, magsalita ka naman. Para nakong tanga dito.. Ubos na rin ang dugo ko sa mga lamok dito. Kausapin mo lang ako para hindi ako mainip. "

Binababa ko yung phone ko ng hindi pinuputol yung tawag.

'Ano bang nangyayari sakin?'

'Bakit ba parang gulong gulo ako sa sarili ko.'

'Mahal ko si Jena at sigurado ako pero ano tong nararamdaman ko kay Ody?'

'Isa lang ang sigurado ako, khng ano man to, pipigilan ko at iiwasan ko.'

"Hoy Devil!"- inangat ko ang ulo ko. Madilim kaya hindi ko makita kung sino yung dumating pero alam kong si Ody yon.

Nilapitan niya ko at nakita kong ngumiti siya.

May kung ano sa kalamnan ko pero hindi ako gutom. Para ring tumitigil saglit ang tibok ng puso ko.

"O-okay ka lang??"- naupo rin siya aa tabi ko para mapantayan niya ko.

Niyakap ko siya at narinig kong hinihingal siya.

I hug her very tight. At narinig kong umiyak siya. This time, i want to be with her kahit ngayon lang.

**
AN: Jeon Jungkook?! Anong meron sayo??? Ano????
Ang gulo ng nararamdaman. Pag ganyan dapat nililinaw. Anyways, thank you for reading 😃😃 Pasensya na kung madaming mali.