Behind The Cameras: Perfect Mistake

-5- (Earphone)

(Ody's POV)

** KRIIIIINNNNG! **
Napabalikwas ako ng bangon at hinanap yung cellphone ko.
Nakita ko sa ibaba ng kama.
Sinagot ko yung tawag.
Nagtatanggal ako ng muta habang sinasagot yung tawag. Shet. Abala sa tulog eh.

(Hello Ody. Si Miss Lee to. Pumunta ka ngayon dito sa building. May practice tayo.) - Hindi ko pa sya natatanong kung anong practice yon at para san. Binabaan niya ko. So rude.
Tiningnan ko si Ate. Mabuti tulog pa siya hindi niya ko makikitang aalis.
Nagmadali akong pumuntang shower at nagmadaling naligo.

** After 30 minutes. **
Binuksan ko yung pinto ng condo para lumabas, nagulat ako kung sino ang nagiintay sakin sa labas. Nakatungo lang sya at nakasandal sa pader. Inirapan niya ko.

"Bat hindi ka nagdoorbell?"- hindi niya ko pinansin at dumiretso lang siya sa elevator. Sinundan ko siya dahil malamang hindi ko alam ang papunta dun sa building kaya siguro pinakausapan siya ni Ms Lee na sunduin nako dito.
"Seriously? Isa't kalahating oras akong naghintay sa labas ng condo mo?"- hindi ko din sya pinansin.
It's a tie! Nagsalpak ako ng earphone sa tenga at nagpatugtog. MAX VOLUME para dama.

Hinablot niya yung earphone ko ng malakas. As in napuwersa siya kaya nasira. Binili pa naman to sakin ni Mama kasi laging winawala ni Ate yung earphone ko tsaka incase daw na magpatugtog si Ate payapa ang mundo ko.
Tiningnan ko yung earphone kong nalagot. Pinulot ko pa yon sa sahig ng elevator. Tinitigan. Eto lang ang dala kong gamit na galing sa Pilipinas. Kasi kahit tag bebente lang to, may sentimental value to.

"Nagsasalita ako, hindi mo ko iniintindi."- tinitingnan niya lang ako kung pano ko paglamayan yung earphone ko.

"Earphone lang yan, iiyakan mo. I can buy you hundred pieces of that as of now."- tinignan ko siya. Yung tingin na parang sinasabing 'hindi mo ko naiintindihan'

"Hindi mo malalaman ang nararamdaman ko cause you don't even know the real meaning of the word special. Kase ang iniisip mo lang yung sarili mo.."- nagpapadyak ako at sinasabunutan ko yung sarili ko sa inis.

"Earphone lang yan. Walang special diyan. Tsaka hindi ko naman kasalanan. "- saktong nagbukas yung elevator kaya lumabas nako. Bwiset. Naiirita ako. Inis na inis ako ngayong araw nato. Napakamapagmataas niya!
Padabog akong lumabas ng building ng Condo namin na Condo Estate. (inimbento lang ni Otor).

Madaming tao sa labas at may hawak silang banner na may nakasulat na Welcome To Condo Estate Lee Seungyeol.

Lee Seungyeol? The guy from Highschool love on. Yeah he is. Natandaan ko pa.

Nasa harapan sila ng condo para siguro salubungin yung pagdating ni Lee Seungyeol.
Naglalakad nako pababa ng hagdan dahil pataas tong building.
Nakasimangot at nakunot yung noo ko. Ramdam na ramdam kong wala dapat ang kumausap sakin dahil nakakasapak ako.

Hahakbang pa sana ako ng isa pa pababa pero may humila sa braso ko patalikod. Hilang gentle at may care.
At naramdaman kong may kamay na humahawak sa ulo ko at pinatong niya yon sa dibdib niya.

"Wooooh! Jungkook you're so sweet. Awww."- napairap ako.
Okay na gets ko na. Niyakap niya ko kasi mukha akong galit at may kaaway at to think na kasama ko siya sa public na ganon ang itsura, there is a posibility na isipin nilang magkaaway kami.

"I'm sorry Babe. I can't let you go this time "- malakas yung pagkakasabi niya kaya nagsitilian yung mga tao. Hiyang hiya ako. Hindi ko alam kung bakit.
Naramdaman kong humigpit yung yakap niya.

"Mamaya ka na magdabog. Masisira career ko sayo. Bibitawan na kita but you need to smile. And."- binulungan niya ko at tiningala ko siya kasi mas matangkad siya sakin. Naiinis ako sa mayabang na to. Bwiset..

"And you need to kiss me."- tumingin siya palayo. Saka niya ko binitawan. Ngumiti ako sa kanya gaya ng sinabi niya at nagdadalawang isip ako kung hahalikan ko ba siya.
HELL NOOOOOOOO!!!! Ngayon PWEDE ANG PABEBE.

Tinignan niya ko ng pamatay niyang tingin. Sa itsura niya kahit nakangiti siya alam kong naiirita na siya.
Hindi ganong kadali yung hinihingi niya. But I HAVE NO CHOICE!!!!

Nilapit ko yung mukha ko sa mukha niya. I can feel his warm breathe. And smell his mint scented mouthwash. Inch nalang malapit nang magtagpo ang labi namin. Kumurap kurap ako at nakita kong nakapikit na siya.
Malaki pala ilong niya at ang ganda ng mukha. But, for me mas gusto ko si Woohyun.
Nilapit ko pa ng konti. Half inch nalang ang pagitan at kinissan ko yung kamay ko at dinikit yon sa labi niya habang nakangiti sa kanya ng malapad pero deep inside, MINUMURA KO NA SIYA. KAHIHIYAN TO.

Nginitian niya naman ako at hinawakan yung kamay ko. Maliit ang kamay ko para sa kanyang malaking kamay but my hand fits his hand like it was meant to be.
Naglakad kami, papunta sa kotse niya. Nagwave pa siya sa mga taong nakapaligid sa kotse niya at Kita namin ang panggigil sa kilig ang fans niya.

Nang makapasok kami sa kotse, nagbitaw kami ng kamay.
Nag alcohol siya at pinagpag yung damit niya. Na offend ako dun.
May virus ba ako?? Like hello???

At siyempre back to normal, galit uli ako. Wala yung kanina. Palabas lang yun! Nakatingin lang ako sa daanan lalo na at mabilis magpaandar tong Gagong to. Nilingon ko siya at nakita kong nakakunot ang noo niya. Badtrip din siya. Binalik ko yung tingin ko sa daan.

I'm still mad at him, nagsorry siya pero hindi sincere. Nagsorry siya ng pekean lang. Nagsorry siya kasi baka masira yung Career niya. Nagsorry siya dahil kailangan.

'Magaspang ang pag uugali niya. Mukha lang siyang anghel pero demonyo yan.' -bulong ko sa sarili ko.

***
AN: YIEEEH ANOTHER CHAPTER HAS END!!!!! Yooooohooo. Mas madaming votes mas active updates for another chapter!!!!! Gomawo. Vote please and thank you for supporting this story.. Keep updated.