Shera High (COMPLETED)

Chapter 10 : Wings

---

Hating gabi na din at wala ng katao tao sa kabuuan ng academy. Kahit malamig ang hangin lumabas pa rin ako dahil sa may isang tinig ang tumatawag sakin.

Sinundan ko lang ito hanggang sa makarating ako sa gitna ng gubat. Pinag masdan ko ang paligid ko pero wala akong makitang kakaiba. Aalis na dapat ako pero may nahagip pa ang mata ko sa itaas ng puno.

"Arthur..." almost a whisper came from my mouth.

He laught upon hearing me calling his name. He jumped from the tree and landed infront of me almost an inch.

"Your back.... majesty." He playfully said. He even bow a little bit.

"Crest... where's 'my' crest." I pointed out the MY..

"Hahaha oh dear... such in a hurry huh.." pinaikutan nya ko ng dahan dahan na para bang sinusuri ako. "Tsk tsk." Tumigil sya sa may likod ko at ng haharap na ko bigla bigla syang may itinarak sa likod ko. The heck is this?

Gagalaw na dapat ako pero hinawakan nya ang mag kabilang braso ko at walang ano ano naisandal nya agad ako sa puno. Naramdaman ko naman na bumaon pa lalo ang nakatarak sa likod ko dahil sa pag kakasandal ko. Hindi naman ako makasigaw sa sakit. Kaya napapikit nalang ako. Cain can hear us even at this point. Sana lang hindi sya gising ngayon.

"Oooppss, wrong move." I glared at his action. Bigla namang sumeryoso ang mukha nya. "As much as I wanted to kill you right a-"

"Then kill me." I cut his sentence.

He smirked upon hearing what I said. "There is no doubt about it. Your really a Walker... not just a normal Walker... The Heiress....."

"Why? Are you threaten?" Mapanghapon ko sabi sa kanya. I can see how his eyes filled with anger. Diniinan pa nya ang pag kakatulak sakin sa puno at hinawakan ng mahigpit ang braso ko.

"I'm warning you, Train how to use your wings.... if not. You lost." Nag taka ako sa sinabi nyang itrain ko ang pakpak ko. Why?

Mag tatanong pa sana ako or iinisin ko sya pero I was stunned upon seeing how the black wings on his back slowly visible. He has?

--

"Tangina Cain bilisan mo!" Sigaw ko ng makita na tumatakbo na sya sakin ng medyo may kalapitan na.

"Oo na ayan na!! Kanina mo pa ko minumura!! Pasalamat ka loves kita!!!" Tiningnan ko nalang sya ng masama.

Kanina ng iniwan ako ni Arthur babalik na sana ako sa Dorm ko dahil masakit ang likod ko ng maramdaman ko na may mabigat. Iyun pala nakalabas nanaman ang pakpak sa likod ko. Nakita ko nanaman ito sa pangalawang pag kakataon.

Tinawag ko ng tinawag si Cain dahil alam ko naman na naririnig nya ko sa gantong kalayong agwat. Kaso mukhang tulog pa ang loko kaya di ko sya tinigilan at minura ng minura. At ngayon ngang sinabi nya na kanina ko pa daw sya minumura sure akong kanina nya pa ko naririnig. Halos tatlong oras na ako dito. Hindi naman ako makabalik dahil nga sa pakpak ko. Baka may makakita din kasi.

He was stunned when he saw my wings appeared again.

Binato ko nga ng bato na napulot ko. Ayun sapol sa mukha. Hahaha For the win!

"Aray ko naman!!" Lumapit na sya sakin at tiningnan ang pakpak ko.

"Arthur." Tumango lang sya at napabuntong hininga. "Pano ko sasanayin to eh sakit kaya! Mabigat pa!" Hindi nga ako makatayo eh.