Zelfmoord

Hoofdstuk 3

De rest van de dag ging snel voorbij, we zaten bij Duits. De conrector kwam de klas binnengestapt.

''Judith Maurits?'' Hij keek mijn kant op. ''Wil je even meelopen?'' Hij gebruikte zijn wijsvinger erbij. Zuchtend stopte ik weer al mijn boeken in mijn tas en wist dat ik dezelfde preek kreeg als afgelopen vrijdag.

Toen we in zijn kantoor zaten keek hij me streng aan. ''Waarom sloeg je Lisa?'' vroeg hij met een frons in zijn voorhoofd, waarbij ik zou zweren dat zijn voorhoofd nog is zou breken. ''Ik sloeg haar niet, ik gaf haar alleen een tik.'' Ik haalde mijn schouders op. ''Oh, dus jij vind het normaal om aan medeleerlingen te zitten?'' vroeg hij toen. ''Nee, maar meneer, vind u het normaal dat de 'medeleerlingen' elkaar beledigen en zwart maken?'' antwoordde ik. De conrector zweeg een poosje en ik glimlachte. ''Dat dacht ik al.'' zei ik. ''Je moet drie dagen nablijven tot vier uur.'' zei hij terwijl ik al opstond om weg te lopen. ''Wat?! Waarom?! Waarom krijg ik altijd de schuld!'' ik kreeg tranen in mijn ogen van woede. ''Einde discussie Judith, en nu weg.'' Ik liep boos weg met tranen in mijn ooghoeken. ''Kut school, kut kinderen, kut alles!'' schreeuwde ik door de gang terwijl ik rare blikken in mijn rug voelde prikken. Ik zat buiten op een bankje en Esmeralda kwam naast me zitten. ''Wat is je straf deze keer?'' vroeg ze wat ongeïnteresseerd. Ik twijfelde of ik het haar ging vertellen omdat het haar toch geen moer uitmaakte. ''Drie dagen nablijven tot vier uur.'' snoof ik. Ze lachte gewoon mee in de klas, verrader! dacht ik. ''Oh en trouwens..'' begon ik, maar ze stond al op en liep naar haar andere vriendinnen. Ze zwaaide nog even en ik haalde mijn hand omhoog en liet hem gauw weer zakken. Wat heb ik aan een vriendin als jou? spookte er rond in mijn hoofd. Ik zag Lisa uit de school lopen met nog 5 vriendinnen van haar. Ik kon haar echt niet uitstaan!

Toen ik thuis kwam smeet ik de deur achter me dicht. Mijn moeder zat met een kopje thee op de bank en ik rende de trap op. Ik hoorde haar nog zeggen; ''Hee schat, hoe was je dag?'' maar ik negeerde haar en viel op mijn bed. De tranen stroomde over mijn wangen heen. Ik haat school, Ik haat mijn leven, ik haat alles! Ik snoof. De computer stond nog aan van afgelopen avond en wilde beslist mijn blog afmaken.

 Vandaag op school, een vreselijke dag. Ik haat iedereen die daar rondloopt, ik haat school, ik haat mezelf, ik haat alles! Ik heb nog nooit zo de neiging gehad om voor een trein te gaan springen. De pijn die ik elke dag moet meemaken is ondraaglijk. Mijn ouders hebben de hele tijd ruzie, en als ik op school kom is het ook niet best. Vandaag had ik alweer straf gekregen, alleen maar omdat ik die bitch een tik op d'r kop gaf! Ze moet ook alles doorlullen aan de conrector. Ik mag niet weer geschorst worden want dit is mijn derde en laatste school, anders moet ik naar een internaat. Ik wil me wel beheersen maar dat gaat zo moeilijk met zo'n wijf in de klas. En wat Esmeralda betreft ze mag de pot op, ze steunt me niet in wat ik doe. Als zij problemen heeft sta ik altijd voor haar klaar! Maar nee hoor, ze heeft alleen maar oog voor haar andere vriendinnen. Ik ben klaar met alles. Met mijn hele leven.

 

Terwijl ik de laatste punt typte achter mijn verhaal viel een traan op mijn toetsenbord.