Zelfmoord

Hoofdstuk 2

Mijn wekker ging. Ik kreunde mezelf op mijn zij en ramde erop. Stomme school dacht ik. Ik herinnerde me weer wat er gisteravond was gebeurd, het fijne aan dromen is dat je alles voor een bepaalde tijd vergeet, maar als je wakker word herken je weer in wat voor leven je zit. Alles was gelukkig goed afgelopen en was het weer goed tussen pap en mam. Maar, hoelang ze dat dan weer volhielden, dat was een ander verhaal.

Ik stond op en ging voor mijn spiegel staan die tegen mijn kledingkast hing. Ik had lang blond haar en een tenger lichaam. Mijn groene ogen weerkaatste in de spiegel, en keek mezelf in de ogen. Op internet had ik gelezen dat het je een zelfvertrouwen boost geeft, maar het werkte niet. Ik zuchtte en pakte een lichte spijkerbroek uit mijn kast met een paars shirtje - tevens mijn lievelingskleur. - Terwijl ik naar buiten keek zag ik dat er bewolking aan kwam, dus ik schatte in dat het koud was. Bij het paarse shirtje nam ik nog een spijkerjackje.

Terwijl ik naar de trap liep, keek ik mijn vader en moeders slaapkamer in. Ze lagen nog allebei op één oor te slapen zoals iedere morgen. Ze deden allebei avonddiensten. Ik maakte me klaar voor school en stapte op mijn fiets. De regen die ik voorspelde was inmiddels gestopt maar ik fietste nog wel onder een donkere lucht. Mijn blog van gisteravond had ik niet af kunnen maken, dus vanavond maar een dubbele schrijven of een wat langer verhaal. Terwijl ik de weg over wilde rijden trapte een autobestuurder keihard op de rem en toeterde. Ik keek opzij terwijl mijn blonde haren wapperde en stak mijn middelvinger op. Kut auto's. Doordat ik zo in gedachten zat, lette ik niet goed op de weg.

Op school aangekomen ging ik naar mijn lokaal. De docent was er nog niet, het enige wat ik wist is dat we een nieuwe docent hadden. Alle meiden stonden bij elkaar te giechelen en te lachen terwijl de jongens er bij stonden stoer te doen.

''Hee Judith!'' zei Esmeralda. Ze gaf me een lichte knuffel. Esmeralda was mijn enige vriendin op de hele school met wel duizend plus leerlingen. ''Hee.'' antwoordde ik licht terug.

Toen we de klas instapten ging ik op mijn vaste plek bij het raam zitten, zo kon ik altijd kijken naar de mensen die het schoolplein opreden. Ik had de nieuwe docent nog niet gezien voordat hij begon te praten.

''Goede morgen klas, welkom bij Wiskunde. Ik ben meneer Harkes, bij deze geef ik jullie wiskunde. Meneer Harkes had een bol gezicht en een klein neusje, in verhouding zou je die twee combinaties niet bij elkaar doen. Esmeralda moest daardoor ook grinniken. In tegenstelling tot ik waren Esmeralda en ik heel verschillend. Esmeralda had bruin haar en bruine prachtige ogen. Ze was zó knap, dat ze iedereen kon krijgen en had veel vriendinnen. Daarom snapte ik ook niet waarom ze met mij om ging maar daar profiteerde ik alleen maar van, anders zat ik de hele tijd alleen.

''Sla jullie boeken open op bladzijde...'' Terwijl de les begon werd ik heel afwezig, ik dacht na over wat er gisteravond was gebeurd. Ik wist niet wat ik er van moest denken. Het speelt zich allemaal weer opnieuw af. Het ging een maand goed, maar het is nu alweer een week aan de gang. Iedere avond... ''Jij daar!'' riep meneer Harkes die blijkbaar mijn naam nog niet wist. Ik keek schrikkerig op. Esmeralda had me al een aantal keren aangetikt maar ik reageerde blijkbaar niet. ''Jongedame, wat is jou naam?'' Hij keek behoorlijk streng dus ik hielt me maar in. ''Judith meneer.'' antwoordde ik koeltjes. 'Waar zit je met je gedachten, ben je aan het nadenken over je prachtige vriendje?'' De hele klas schoot in de lach, zelfs Esmeralda lachte mee. Ik hoorde uit een hoekje van de klas, dat blijkbaar Lisa was; ''Vriendje? Ze kan niemand krijgen meneer!'' De klas begon nog harder te lachen.

Boos stond ik op en raapte mijn boeken bij elkaar en stopte ze in mijn tas. ''Waar denkt mevrouw Judith heen te gaan?'' vroeg hij verbaasd. ''Ergens waar ik uw rotkop niet hoef te zien 'meneer.' '' Boos trok ik mijn tas rits dicht en smeet hem over me rug. Ik gooide mijn stoel tegen de tafel aan en voordat ik het lokaal uit liep gaf ik Lisa een mep op haar hoofd. ''Kut wijf.'' mompelde ik binnensmonds. Ik sloeg de deur keihard dicht en liep weg van het lokaal, het maakte me niet uit waar ik terecht kwam als ik maar ver weg was van Meneer Harkes.