[Published Book] Three Words, Eight Letters, If I say it, Will I be yours?

[3.2] Goodbye.. Kean.

Now a published book under Summit Media. Php 195.00. English. Available in all bookstores nationwide. :)

3W8L Book 2 is divided into two parts, so there are two books under Summit Pop Fiction! <3 

CHAPTER 3 PART 2

At bigla ulit tumugtog sa isip ko ang kinanta niya sa CD na binigay niya sa akin noon..

(Now playing: What are words)

Unti unti akong lumapit. Lahat sila nagtinginan sa akin. Lahat inaabangan ang magiging reaksyon ko. Gusto kong maging matatag. Na ipakita sakanila na ako na si Elle. Nagbago na ako. I'm really strong. Pero.. Hindi ko nagawa.Pagkakita ko pa lang sa picture niya.. Na.. Na.. Nakatabi sa.. Sa.. Libingan niya.. tuloy tuloy ng pumatak ang mga luha ko.

Bakit?! Bakit kahit lumipas na ang isang taon parang kahapon lang lahat nangyari ito?! Bakit sa lahat ng tao si Kean pa ang dapat mawala?! Bakit sa lahat ng maiiwanan ako pa.

Lahat sila unti unting umalis. Alam kong gusto nila akong mapagisa. At noong umalis sila. Napaluhod na lang ako sa harapan ni Kean.

"Kean. I Hate You! Galit ako sayo! Galit na galit! Bakit mo ako iniwan! Bakit ka umalis?! Bakit?! Pero kahit na galit na galit ako sayo kasi iniwan mo ko. Miss na miss na miss na miss na miss na miss na miss na kita! Kuha mo?! Naririnig mo ba ako?! Narinig mo ba yung sinabi ko?! Sabi ko miss na kita! Hindi ka ba sasagot?! Ganan ba talaga?! Kaya mo na akong tiisin ha?! Kean!"

Tapos kinuha ko na ang litrato niya at niyakap ko na. Masakit sobra. Isang taon. Isang taon kong hindi tiningnan ang mga litrato niya.

"Nomu nomu nomu nomu bogoshipo." ( I really really really really miss you) Sinabi ko habang yakap yakap ang larawan niya.

Nagsimula akong magkwento sa nangyari sa buhay ko. Nagsorry din ako sa ginagawa ko sa mga lalaki at sa malaking pagbabago ko. Pero ngayon.. Hindi ko kayang maging si Elle. Ako si Chanel.

"Masaya ka ba? Masaya ka ba diyan?! Masaya ka ba sa piling ng mama mo?" Bigla kong nasabi yun. Oo malamang magkasama na sila ngayon ni Tita Camille. Nauna lang si Kean. :(

"Magkasama na ba kayo? Yun naman ang gusto ko eh! Ang magkasama kayo! Sabi kasi niya ibabalik ka niya sa akin eh. *huk* Sabi niya hihiramin ka lang daw niya. Pero bakit ganun. Nasaan ka na?! Ang damot naman ni Tita. Bakit niya ako niloko?! Sabi niya ibabalik ka niya. Pero tuluyan ka na niyang kinuha sa akin. Sa lugar na hindi naman kita maabot. Kung pwede lang kitang puntahan diyan sana nandiyan na ako. Pero kahit ilang beses kong subukan.. Wala eh. Buhay pa rin ako. P*nyeta."

Punong puno na ng luha ko ang larawan ni Kean. Pero kulang pa. Kulang pa ang mga luhang iyon para sa sakit na nararamdaman ko. Hindi madaling mawalan. Hindi madaling maiwanan.

Pero mas lalong hindi madali ang mamatayan. :( Na kahit ilang beses mong hilingin na sana masulyapan mo ang bawat ngiti niya, na sana marinig mong muli ang boses niya.. Wala na. Hindi na. Dahil wala na siya.

"Kean! Hindi ka ba magsasalita diyan?! Ano ba. Kausapin mo ako please. Miss na miss na kita. Miss na miss ko na ang pambabara mo sa akin. Miss ko na yung pagsusungit mo sa akin. Miss ko na yung pagpaparamdam mo na ako lang ang babae sa mundo. Miss ko na yung Kean ko."

"Kean.. Tanda mo ba, unang pagkikita natin tinapunan kita ng juice tapos galit na galit ka sa akin. Pero pagkatapos noon palagi kang nasa kwarto ko at sarap na sarap sa aircon ko. Tanda mo ba yun? Eh tanda mo ba noong kumain tayo sa ice cream parlor? Kunwari ka pa na ayaw mo sa matamis pero gustong gusto mo naman! Eh Kean tanda mo noong ikaw ang dumamay sa akin noong iniwan ako ni Gian? Ikaw lang nagpasaya sa akin noon eh."

"Paano na ako ngayon? Iniwan mo ako, sino ng sasalo sa akin? Sino ng magpapasaya sa akin? Hindi ka na ba babalik? Ayaw mo bang bumalik? Gusto mo ba to? Yung nakikita akong nasasaktan??"

"Kung alam mo lang kung gaano ko kagustong makita ka ulit. Makasama ka ulit. Mahawakan ka ulit. Marinig ulit ang boses mo. Maramdaman ang init mo. At maranasan muli kung paano maging masaya dahil sa pag-ibiga mo. Kahit anong meron ako ngayon ipagpapalit ko para sa mga bagay na yun."

"Pero bakit ganoon?! Kahit na anong gawin ko, walang bagay na tutumbas sa mga bagay na yun."

"Kean. Am I suppose to live my life like this? Aren't you gonna help me? Aren't you gonna take away the pain? Kean. Do you like seeing me being devastated like this? Huh?"

Gusto kong magalit. Gusto ko siyang sigawan. Gusto ko siyang sisihin. Pero hindi ko magawa.

Dahil una sa lahat, ang puno't dulo ng lahat ng pangyayaring ito ay dahil sa mga desisyon ko. :(

Umiyak lang ako ng umiyak. Ramdam kong magcocollapse na ako. Pero diba ayos yun? Para magkita na kami ni Kean.

Kasi di ko na kay--

*boog*

Babagsak na sana ako kaso may sumambot sa akin.

"Elle. Hajima. Please stop." Sa sinabi niyang yun, bigla ko siyang niyakap.

Si Calvin Klein Go lang ang may alam ng lahat lahat ng nangyari sa akin. Kaya sakanya lang ako nagtitiwala.

"Dang shini itonghaeyahamnida. Dangshinul kurul ichihaeyahamnida." (You need to move on. You need to FORGET him)

"How? It's been 1 year. And clearly.. I haven't moved on."

"Mokosulu itonghamnida. Dangshini kua hamkehaessta. Otton chuokul kiokhalhal suopnun kosimnida. Kukosun dangshineke Elle doum." (Go to a far place. A place where you can't remember any memories you had with him. It will help you Elle.)

"Naneun. Ottohke omchinil suissulkeyo?" (Will I be able to move on?)

"Amado. Kurolchido moluchyo. Kukosun chongmal dangshinike dalyoisumnida." (Maybe. Maybe not. It's really up to you.)

I hugged him. Awww. I felt so relieved.

"Calvin komawoyo. Chongmal dangshinopsi ottohke haeyo halchi morukessoyo" (Thank you Calvin. I really don't know what to do without you.)

"Mokoseyo." (Let's eat!) "Ice cream!"

Tumawa na lang ako. Kahit kailan talaga ang takaw niya. Pero bago kami umalis. Bumalik ako sa puntod ni Kean. Tinitigan ko. At pinilit sabihin at intindihin na wala na si Kean. At hindi na siya babalik.

"Bye. Kean. :("

Nagpaalam na ako sakanya. At nagpasyang.. Unti unting kalimutan siya.

Kaya ko naman diba? Kakayanin ko naman diba?

Should I follow Calvin?

And go to a far place?

And start a new life?