«Δεν ξέρω, ίσως δεν θα ήταν και πολύ καλή ιδέα...» Δίστασα να μιλήσω και κατέβασα το κεφάλι μου κοιτώντας οπουδήποτε αλλού εκτός από τα μεγάλα ελαφίσια μάτια της.

«Γιατί όχι Ρόουζ; Έτσι εύκολα τα παρατάς; Θέλεις τόσο πολύ να τους δεις μαζί;» Με ρώτησε ξαφνιάζοντάς με. Δε περίμενα ποτέ από εκείνη να μου αναφέρει το συγκεκριμένο θέμα έτσι ευθέως.

«Βικτώρια...» Κόμπιασα και εκείνη με διέκοψε.

«Ρόουζ, ο τόνος της φωνής της ήταν αυστηρός και δεν δεχόταν αντιρρήσεις, αυτά τα δύο χρόνια που έλειψα με έκαναν να καταλάβω κάποια πράγματα. Ένα από αυτά ήταν πως αυτά που θέλουμε πρέπει να τα διεκδικούμε. Αν δεν το κάνουμε εμείς, κάποια στιγμή, σίγουρα θα το κάνει κάποιος άλλος. Ξέρω πως η Μέγκαν είναι φίλη μας, όμως και συ είσαι και έχω δει τον τρόπο που κοιτάζεστε με τον Τομ. Απορώ μάλιστα που δεν έχει γίνει ήδη κάτι μεταξύ σας. Είστε τόσο καλά μαζί. Και τι δεν θα 'δινα για να είχα μια παρόμοια σχέση με κάποιον.» Με κοίταξε με ένα λυπημένο χαμόγελο και ήξερα ακριβώς τι σκεφτόταν.

Ο Νικ αν και κολλητός του Τομ δεν μπορούσε να του μοιάζει λιγότερο, τόσο ως χαρακτήρας όσο και ως εμφάνιση. Ο Τομ ήταν ψηλός, αδύνατος, με πανέμορφα εκφραστικά μάτια... και είχε έναν αυθόρμητο και εξωστρεφή χαρακτήρα που τόσο λάτρευα. Από την άλλη ο Νικ ήταν μικρόσωμος και εσωστρεφής. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ τον μικρό ντροπαλό Νικ να πλησιάζει την Βικτώρια, ειδικά τώρα που είχε ομορφύνει ακόμη περισσότερο, κάτι που θα κόμπλαρε τα περισσότερα αγόρια, πόσο μάλλον εκείνον.

Ένιωθα τόσο άσχημα που δεν μπορούσα να πω για άλλη μια φορά την αλήθεια. Να εξομολογηθώ στην Βικτώρια πως ο Τομ με είχε φιλήσει. Όμως μετά πώς θα της εξηγούσα το λόγο που δεν μπορούσαμε να είμαστε μαζί; Αποφάσισα έτσι για άλλη μια φορά να κρύψω την αλήθεια κάτι που φυσικά δε θα μπορούσε να μην έχει τις συνέπειές του.

Η Βικτώρια βλέποντας πως δεν μιλούσα συνέχισε.

«Οπότε θα έρθεις να διασκεδάσεις μαζί μας και δεν σηκώνω αντιρρήσεις. Θα περάσω να σε πάρω το μεσημέρι από το σπίτι σου για να είμαι σίγουρη πως δεν θα προσπαθήσεις να το αποφύγεις. Να είσαι έτοιμη.» Φώναξε καθώς απομακρυνόταν, αφήνοντάς με ανίκανη να διορθώσω τη βλακεία μου.

Είμαι χαρούμενη χαρούμενη χαρούμενη!!! 😄
Φτάσαμε τιςπροβολές! Σας ευχαριστώ πολύ πολύ που διαβάζετε την ιστορία μου! Ελπίζω να συνεχίσετε να είστε τόσο θερμοί υποστηρικτές της!

Πώς σας φάνηκε η Βικτώρια; Εύχομαι να την συμπαθήσετε όσο εγώ γιατί θα εμφανίζεται αρκετά συχνά από δω και πέρα. Σας έλειψε ο Τομ; Γιατί σύντομα θα τον ξαναδούμε... 😉
Φιλάκια πολλά πολλά και περιμένω τα σχόλια και τα αστεράκια σας!

Ένα Όμορφο Τέρας (Μέρος 1ο)Where stories live. Discover now