Το πρώτο πράγμα που αντίκρισα ανοίγοντας τα μάτια μου ήταν το χλομό και γεμάτο έγνοια πρόσωπο ενός όμορφου αγοριού. Λάθος! Όχι αγοριού, συνειδητοποίησε ο αγουροξυπνημένος εγκέφαλός μου, αλλά του τέρατος. Με μια φοβισμένη κραυγή έσπρωξα το σκυμμένο, ακριβώς από πάνω μου, κεφάλι του και κουλουριάστηκα μακριά του.
«Συγγνώμη που σε τρόμαξα.» Μίλησε γεμάτος ανησυχία. Προσποιητή, σκέφτηκα, μη σε ξεγελάει.
Έριξα μια βιαστική ματιά τριγύρω. Βρισκόμουν σ' ένα μεγάλο δωμάτια, περίπου διπλάσιο από το υπνοδωμάτιό μου, που αποτελούνταν από μια εντοιχισμένη ντουλάπα, ένα μαύρο γραφείο δίπλα σε ένα παράθυρο και το μεγάλο κρεβάτι με το μαύρο σκελετό στο οποίο βρισκόμουν. Μαζεύτηκα κι άλλο μέχρι που η πλάτη μου βρήκε τοίχο. Το αγόρι πήγε να με πλησιάσει όμως εγώ του πέταξα το πρώτο πράγμα που βρήκα μπροστά μου. Το μαξιλάρι έφυγε με -υπερβολικά- τεράστια δύναμη από τα χέρια μου και φαινόταν σίγουρο πως θα τον χτυπούσε. Κι όμως εκείνος το σταμάτησε μόλις λίγα εκατοστά μακριά από το έκπληκτο πρόσωπό του.
«Θα ήθελα πολύ να παίξουμε μαξιλαροπόλεμο όμως πρέπει πρώτα να σου ξεκαθαρίσω ορισμένα πράγματα.» Μου μισοχαμογέλασε κάνοντάς με έξαλλη. Τι θράσος!
«Πρώτα απ' όλα σου οφείλω ένα μεγάλο συγγνώμη. Ψέματα. Σου οφείλω πολλά περισσότερα από ένα απλό συγγνώμη. Αυτό που έγινε χτες το βράδυ ήταν λάθος. Αποκλειστικά δικό μου λάθος. Μακάρι να μπορούσες να με συγχωρέσεις.» Τα λόγια του δεν έβγαζαν νόημα. Στο μυαλό μου στριφογύριζε μόνο η ίδια ερώτηση:
Αν όλα αυτά δεν ήταν ένας απαίσιος εφιάλτης πώς γίνεται να ήμουν ζωντανή; Αφού αυτός με δάγκωσε και αυτός ήταν τέρας. Ήταν...
«Ξέρω πως νιώθεις μπερδεμένη, γι' αυτό άσε με να σου εξηγήσω, σε παρακαλώ.» Ήμουν έτοιμη να του φωνάξω, να χαθεί από μπροστά μου, όμως μετά αντίκρισα το βλέμμα του. Μια περίεργη έλξη με έκανε να τον κοιτάξω σαν υπνωτισμένη και να γνέψω τόσο ώστε ίσα ίσα να βγω από την απόλυτη ακινησία. Τι κάνεις; μου φώναξε μια φωνούλα στο κεφάλι μου, θέλει το κακό σου! Μην τον εμπιστεύεσαι!
«Νομίζω θα έχεις καταλάβει έως τώρα τι είμαι. Φαίνεσαι έξυπνο κορίτσι, ειδικά για την ηλικία σου...»
«Τι πάει να πει αυτό; Κλείνω τα δεκάξι τον άλλο μήνα.» Τον διέκοψα εξοργισμένη όμως σταμάτησα απότομα ακούγοντας τον ήχο της φωνής μου. Ακουγόταν διαφορετικός, πιο γλυκός. Παρ' όλο που μόλις είχα ξυπνήσει και προσπαθούσα να βάλλω τις φωνές σε ένα κτήνος. Σκέπασα το έκπληκτο στόμα μου με την παλάμη μου.
«Ώστε λοιπόν μιλάς, χαίρομαι που δεν έχασες τη φωνή σου από το σοκ. Είμαι ο Τοντ και λυπάμαι γι όλα.»
«Σταμάτα να λες ότι λυπάσαι, δεν ξέρω καν για ποιο πράγμα μιλάς.» Του φώναξα όμως αντί η χροιά της φωνής μου να γίνει άγρια παρέμεινε αλλόκοτα γλυκιά και μελωδική.
«Χτες το βράδυ σου επιτέθηκα για να τραφώ. Ήμουν πεινασμένος και έκανα το λάθος να παίξω με τις αντοχές μου. Εσύ κοριτσάκι ήσουν απλά στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή.» Καθώς μιλούσε παρατηρούσα την κόκκινη απόχρωση των επικινδύνων ματιών του.
«Δεν με λένε κοριτσάκι! Είμαι η Ρόουζ, όχι πως θα 'πρεπε να το ξέρεις. Τώρα άσε με να φύγω.» του φώναξα χωρίς η φωνή μου να αποκτήσει την ελάχιστη βραχνάδα ή έστω να μοιάσει με τσιρίδα.
«Αυτό θα ήταν απερισκεψία από μέρους μου, δεδομένου της κατάστασης. Πρέπει πρώτα να σου εξηγήσω κάποια πράγματα.» Απάντησε σοβαρά χωρίς να μου αφήνει το περιθόριο να διαφωνίσω.
Συνέχισα να τον παρατηρώ μην μπορώντας να στρέψω το βλέμμα μου. Ήταν ψηλός, γεροδεμένος και είχε μια άγρια ομορφιά που μαγνήτιζε τα βλέμματα. Ευτυχώς όμως ο θυμός μου με βοήθησε και έστρεψα αλλού τη ματιά μου. Παρέμεινα σιωπηλή ελπίζοντας πως όσο γρηγορότερα τελείωνε τόσο γρηγορότερα θα έφευγα από το άντρο του κακού.
«Λοιπόν, πώς να στο εξηγήσω χωρίς να σε τρομάξω πολύ. Χτες το βράδυ παραλίγο να πεθάνεις -πάλι καλά που δεν θες να με τρομάξεις, σκέφτηκα. Αυτό όμως δεν συννέβει γιατί όταν σου δόθηκε η ευκαιρία να φωνάξεις, κάτι που θα με ανάγκαζε να σε σκοτώσω ακαριαία, είπες τ' όνομά μου. Αυτό με επανέφερε για λίγο στην πραγματικότητα. Κι όμως αυτό το λίγο σου έσωσε τη ζωή. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τι έκανα και σταμάτησα. Όμως σου είχα ήδη κάνει κάτι ανεπανόρθωτο. Σε είχα μεταμορφώσει.» Είπε κοιτάζοντάς με λυπημένα.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Ένα Όμορφο Τέρας (Μέρος 1ο)
Paranormal"Είμαι τέρας. Εγώ, η Ρόζαλι Τέρνερ είμαι ένα τέρας. Όχι μόνο εξωτερικά, μέσα έξω. Είμαι μια εγωίστρια, τερατόμορφη ψεύτρα. Και αυτό θα μου κοστίσει ακριβά. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο." Η Ρόουζ είναι ένα σχεδόν φυσιολογικό κορίτσι που γίνεται συχνά σ...
