Δεσμοί Αίματος

606 75 7
                                    

Γύρισα να τον αντικρίσω σχεδόν χαμογελώντας με το αστείο του. Το πρόσωπό του σχεδόν άγγιζε το δικό μου. Πώς στο καλό; Σκέφτηκα. Ένιωσα το βλέμμα του να καίει το δικό και πριν προλάβω να αντιδράσω τα χείλη του συνέθλιψαν τα δικά μου. Ήταν προφανές πως έβαζε αρκετή από τη δύναμή του -και όχι μόνο τη σωματική. Το μυαλό μου θόλωσε και για λίγο δεν είχα επαφή με την πραγματικότητα, ένιωθα απλά τα χείλη μας να κινούνται με πρωτόγνωρο τρόπο και μια ελαφριά ζαλάδα.

Η διαύγεια ήρθε μαζί με την επίγνωση πως τα χέρια του είχαν βρεθεί με κάποιο τρόπο στην άκρη της μπλούζας μου και την έσπρωχναν σιγά σιγά προς τα πάνω. Πετάχτηκα πίσω κόβοντας την επαφή των χειλιών μας. Κοίταξα με έκπληξη και ταυτόχρονα θυμό τον Τοντ.

«Πώς σου ήρθε αυτό; Σου είπα να μείνεις μακριά μου.»

«Ρόουζ, συγγνώμη, εγώ νόμιζα πως...» Δεν τον άφησα να ολοκληρώσει.

«Λάθος νόμιζες.» Σηκώθηκα βάζοντας όσο περισσότερη απόσταση μεταξύ μας και κατεβάζοντας την ανασηκωμένη μπλούζα μου.

«Αρκετά δεν είδες ήδη; ξέσπασα πάλι, γύρησέ με στο ξενοδοχείο, τώρα!» Ο Τοντ σηκώθηκε ανόρεκτα και έκανε ένα διστακτικό βήμα προς το μέρος μου λες και ήθελε να με κάνει να ξεπεράσω τα όριά μου.

«Ρόουζ θα είμαι ειλικρινής μαζί σου. Μ'αρέσεις πολύ. Μακάρι να μην χρειαζόταν να φύγεις. Μακάρι να έμενες εδώ μαζί μου. Μην με βλέπεις σαν εχθρό σου. Μπορώ να σου μάθω πολλά για μας. Αν μείνεις...» τον έκοψα πριν του δώσω ανύπαρκτες ελπίδες.

«Αυτό που λες είναι αδύνατων και το ξέρεις. Έκανες πολλά ήδη Τοντ -και δεν εννοούσα μόνο τις γνώσεις που μου εμφύσησε. Αλλά πρέπει να επιστρέψω. Ίσως κάποτε ξανασυναντηθούμε.» Ελπίζω πως όχι, σκέφτηκα.

Πήγε να μου απαντήσει όμως εγώ ξαφνικά βρισκόμουν αλλού. Αιφνιδιασμένη μπροστά μου αντίκρισα το διάδρομο που φαινόταν από τα δωμάτιά μας στο ξενοδοχείο. Το κατάλαβα λόγω των αριθμών 321 και 323 των δωματίων αριστερά και δεξιά μας. Έπειτα εμφανίστηκε το κόκκινο από θυμό πρόσωπο του Εντ.

Όλο αυτό κράτησε μερικέ κλάσματα γιατί όταν ξαναεμφανίστηκε ο Τοντ είχε μόλις ανοίξει το στόμα του για να μιλήσει. Παρατήρησα πως το κεφάλι μου δεν πόνεσε καθόλου αυτή τη φορά προειδοποιώντας με και στο μυαλό μου ήρθαν τα λόγια του Τοντ:

«...θα είσαι ικανή να κάνεις πράγματα που πρωτύτερα δεν μπορούσες να κάνεις ή με πολύ μεγαλύτερη ευκολία πράγματα που ήδη έκανες.»

Ένα Όμορφο Τέρας (Μέρος 1ο)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα