Letter 16

764 32 7
                                    

Zayn,   

Ik ben officieel het raarste kind van school. Nu ben ik zelfs nog raarder dan die paarse schimmel met witte stippen die zich in de  Meisjes wc's vestigt! Geloof me, dat is echt eng! En vies, en Bah. Brr, volgens mij hebben wij geen schoonmakers op de Meisjes Wc’s!

Waarom? Niet de schimmel maar het raarste kind van school.

"Yess ze hebben pizza!" roep ik blij door de aula. Het populaire groepje die -nu bij de kantine juffrouw staan- sturen mij woeste blikken. Negerend ga ik achter DE populairste jongen staan. Net als ik een stap vooruit wil doen struikel ik over een paar voeten die zijn uitgestoken om mij te laten struikelen. Ik tik (lees duw) als een kanonskogel tegen de populaire jongen aan, die struikelt tegen Marina  -die voor hem stond- aan. Marina die net bij een taart stond -Vraag me niet waarom die taart daar stond- struikelt en valt midden in die taart. Langzaam glijd ze daar van af en beland met haar gezicht in de spaghetti. Ze springt brullend op en -gek genoeg- moet iedereen erom lachen.

Weer een plaats waar ik als moordlustige moordenaar wordt herkend/gezien. Ik ben bijna beroemd, Starbucks, School, dokter enzovoorts. Als ik er geld mee kon verdienen sprak je nou met een miljonairesse. Wel de vrouwelijke vorm gebruiken hé?

Maar ander nieuws:

Ik heb jullie audities gezien op de computer (Op gezocht bij Youtube) Jullie waren echt schattig!!! Niall en Harry waren echt schattig toen ze moesten huilen. Het was wel zielig dat ze moesten huilen maar het zag er zo cute uit!

Lexi sprong een gat in het plafond toen ze merkte dat ik naar jullie audities keek:

"Sam? Ik heb nog wat van jou" Lexi komt binnen lopen in mijn kamer. "Leg maar op mijn bed neer" zeg ik zonder mijn blik van de computer af te halen. "Wat kijk -" Lexi stopt midden in haar zin en gilt het uit. Geschrokken draai ik mij om en zie Lexi daar staan te springen en te gillen en te dansen en weet ik veel wat nog meer. "Wat doe je?" vraag ik verward. Lexi haalt een paar keer diep adem en perst er uit "Je kijkt naar de goden!!" Ik werp een blik op mijn computerscherm en zie jullie daar staan. "Nee ik kijk naar Niall, Harry, Zayn, Louis en Liam ik kijk niet naar Zeus." "Dat bedoel ik moppie" Lexi heeft de laatste tijd de irritante behoeften om iedereen moppie te noemen met als gevolg dat ze een vreemde aansprak met Moppie. Ook een leuk verhaal, dat vertel ik je nu wel meteen;

"Moppie, weet jij waar Forever 21 is?" Die vent was echt eng! Hij was zo groot als een Oger, hij had een starend oog en de andere was een glazenoog, hij had een boel haar dat in klittend en vettig langs zijn gezicht vol littekens hing. Zijn stem was meer een rasp en hij had een dikke buik. "Ga weg" bulderde  hij. Hij hoefde het geen twee keer te zeggen. Ik rende weg en kwam tegen een postbode aan die net de post in de brievenbus wou doen. Met als gevolg dat de handen van de postbode in de brievenbus zaten en hij ze er niet kon uit halen want zijn beide handen zaten erin vast. Tenzij hij een derde hand had of de oger wou hem helpen (Wat ik niet denk) komt hij er niet uit. Stel je voor dat hij daar nou nog steeds staat! In de regen en sneeuw en de kou! Ja, je leest het goed ik heb hem niet geholpen, ik bedoel ga jij mensen helpen als ze je staan uit te schelden? Ikke niet hoor! Misschien heeft de eigenaar van de post de postbode wel geholpen. Als hij van de schrik bekomen is dat er vingers door de brievenbus steken. Ik zou de schrik van mijn leven krijgen en denken Wie is dat?

Maar goed terug naar de oger:

Eerlijk gezegd zag die man er niet uit alsof hij wist dat er winkels bestonden. Al helemaal geen style volle winkel als Forever 21. Een van mijn favoriete winkels, voor kleding.

Bij LLexi duurde het helaas wat langer. Ze wou perse weten waar die winkel was en uiteindelijk stapte ze bij die man -die een vlucht poging wou doen- achterop de motor waardoor die man begon te schuimbekken en met zijn ogen begon te draaien en allemaal geluidjes van: Jajglajdta alsof hij vastliep. Rollend van het lachen lag ik achter de container (Ik had me verstopt voor de boze postbode) Uiteindelijk trok ik Lexi van de motor omdat die arme oger, sorry man. Totaal in shock was en ik doods bang was geworden van hem. Misschien hadden we nou ergens in stukjes gehakt gelegen met de postbode.

We hebben het aan een normaal iemand gevraagd en we kwamen aan. Helaas te laat want die winkel was gesloten. Lexi was zo boos dat ze met een tentje voor de deur zit en toevallige voorbijgangers uitkaffert als ze ook maar naar haar durven te kijken.

Een dood normale dag dus! (Sarcasme)

Zelfs voor mij was het ongewoon! Ja, dat bestaat nog. Ik heb nog niet alles meegemaakt hoor! Maar misschien nu wel? Hm, daar moet ik over denken. Haha nee hoor. Grapje.

Maar het was echt heel raar want ik heb nog nooit gehad dat door mij vingers tussen de brievenbus kwamen, laat staan van een postbode. Maar nog nooit, ook niet in mijn wildste dromen, een Oger ontmoet. Die arme vent, hij was totaal in shock toen Lexi bij hem achterop kwam zitten. Of überhaupt de motor aanraakte.

Groetjes,

 Sam

Nou is het niet 1.000 woorden maar wel ergens in de 900. Sorry maar ik wist echt niet wat ik nog meer kon schrijven bij dit hoofdstuk omdat ik het zo ook wel goed vond. Dus er is niet zoveel veranderd.

Vote/Comment/Fan

Thirty letters to Zayn. {Voltooid} DutchDonde viven las historias. Descúbrelo ahora