Finding our way

Hoofdstuk 12

P.o.v Femke

Ik zit in een auto. Sirenes staan aan. Ik hoor gepiep. IK WORD GEK. Mijn hele lichaam doet pijn. Ik word bewogen. We gaan ergens in. Iemand pakt mijn hand vast. Ik word gestop. "Jullie mogen hier 10 minuten blijven morgen is het bezoek uur" zegt een mannenstem. Mijn hand is nog steeds niet losgelaten. "Wat is er tpch gebeurt Femke" zegt een huilende stem. Uit de stem kan ik Faye een beetje halen. "Je moest hier gewoon normaal komen. Niet met die snelheid" zegt ze. "Je mag niet dood je bent sterk en dat weet ik! Ik blijf hier ookal komen ze me dragent weghalen ik blijf bij je" zegt ze en huilt nog meer. "Mag ik heel even?" Hoor ik iemand zeggen en mijn hand word losgelaten.

P.o.v Viktor

"Mag ik even?"zeg ik. Faye staat op en loopt weg. Ik heb een brok in mijn keel. Ik pak haar hand vast. "Femke" zeg ik en krijg tranen in mijn ogen. "Je bent sterk. Jij haalt het wel. Ik.. ik ik hou van je"zeg ik en geef haar een kus op dr mond.

P.o.v Femke

"Ik.. ik ik hou van je" zegt Viktor en geeft me een kus op mijn mond. Ik wil zo graag antwoorden maar ik kan niet. Er komt iemand binnen. "Ze ligt in coma" word er gezegt. "Is er een kans dat ze het overleefd" word er bang gezegt. "Ze heeft een flinke klap gekregen. Haar aders zijn open gesneden. We weten niet of ze het haalt er is te veel bloed uit gekomen. Ze is te zwak. Als ze over 2 weken niet wakker word en sterker word. Gaat de stekker eruit" word er moeilijk gezegt. " komop je kan het" word er nog tegen me gezegt. "Ze moet verder rusten" zegt de dokter.

--------------------------------------------------------
Nog snel een hoofdstukje omdat ik het niet konn laten ik ga wss aan een nieuw boek beginnen. Ik weet nog niet wanneer die komt of hoe die heet maar hij komt binnenkort.
Xxx Faye