To avenge you (A Justice League Fanfiction)

Κεφάλαιο 10ο Συνέχεια

Γεια σας
Λοιπόν γρήγορα γρήγορα πάω να συνεχίσω αυτό που δεν τελείωσα χθες
Το τραγούδι είναι το Sweet Sacrifice των Evanescence.....

Πάμε γρήγορα...

$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
Ο Green Lantern κοιτάχτηκε με τη Hawkgirl και είπε ότι προηγούνται οι κυρίες. Και έτσι η Hawkgirl πέρασε πρώτη.
Προχώρησαν μέσα στο υπόγειο. Δεν βρήκαν πάρα έναν μοχλό που μάλλον άναβε κάποια φώτα. Η Hawkgirl τον τράβηξε και μια σειρά από φώτα άρχισε να ανάβει και να αποκαλύπτει κάτι πολύ περίεργο και ασυνήθιστο για υπόγειο βιβλιοθήκης....
-Υπόγειος σταθμός; αναφώνησε η Hawkgirl.
Και πράγματι μπροστά τους ήταν ένας σιδηρόδρομος και ένα κατεστραμένο τρένο.
-Πρέπει να έγινε σεισμός ή κάτι τέτοιο, υπέθεσε ο Green Lantern.
Η Hawkgirl πήγε πιο κοντά και κοίταξε το τρένο.
-Όχι, είναι σημάδια μάχης, διαφώνησε με την άποψη του.
Ο Green Lantern έκανε να πάει πιο κοντά της, αλλά πάτησε κάτι. Μια εφημερίδα.
Την πήρε και της έριξε μια γρήγορη ματιά.
-Δίκιο έχεις. Κοίτα και την ημερομηνία, της είπε και της πέταξε την εφημερίδα. Εκείνη την έπιασε και την κοίταξε στα γρήγορα.
-Σαράντα χρόνια πριν, είπε σταστισμένη.
-Την ίδια ημερομηνία με το τελευταίο κομικ της Λεγεώνας των Δικαίων, συμπλήρωσε ο John.
Από την άλλη μεριά, οι υπόλοιποι κατάφεραν και νίκησαν. Ελευθέρωσαν τον Flash και τη Black Siren και όλα πήγαν καλά. Οι αστυνομικοί πήραν τους κακούς και έφυγαν.
-Είναι ιδέα μου ή είναι οι μόνοι αστυνομικοί στην πόλη; παρατήρησε πολύ σωστά ο Flash.
Όταν γύρισαν στην έπαυλη, ο μικρός Roy που ήταν πανευτυχής και καλοπερνούσε που νίκησαν τους κακούς, σταμάτησε όμως απότομα όταν είδε τον Green Lantern και τη Hawkgirl που τους περίμεναν, μια βλοσυρή έκφραση ζωγραφισμένη στα πρόσωπα τους.
-Ωραίοι φίλοι, πάλι καλά που η Λεγεώνα των Δικαίων με έσωσε, ψευτογκρίνιαξε ο Flash.
-Δεν είναι η Λεγεώνα των Δικαίων, είπε ο Green Lantern σοβαρά.
-Τι είπες;
-Με άκουσες. Δεν είναι η Λεγεώνα των Δικαιών, επέμεινε ο Green Lantern με σταθερή φωνή και σηκώθηκε όρθιος.
Εννοείται πως κάνεις δεν τον πίστεψε. Ο Green Lantern όμως είχε αποδείξεις. Τους έδειξε την εφημερίδα που είχε τίτλο "Η Λεγεώνα των δικαίων σκοτώθηκε στη μάχη". Κι ενώ τους είχαν στριμώξει χτύπησε το τηλέφωνο και ο αστυνόμος τους είπε ότι ένα τεράστιο ρομπότ απειλούσε την πόλη. Αμέσως οι ήρωες έτρεξαν. Μα ο Green Lantern τους έκοψε την έξοδο με το δαχτυλίδι του. Απαιτούσε απαντήσεις.
-Μα η πόλη μας χρειάζεται, παραπονέθηκε ο Streak.
-Δεν βλέπεις πως τίποτα δεν έχει λογική; Βιβλία με λευκές σελίδες, παγωτατζήδες που ποτέ δεν σταματάνε, άρχισε ο Green Lantern.
-Κίνδυνος που ελοχεύει όταν είμαστε κοντά στην αλήθεια, συμπλήρωσε η Hawkgirl.
-Ποια αλήθεια; ζήτησε να μάθει ο Green Guardsman.
-Ο κόσμος σας είναι μια οφθαλμαπάτη. Μια ζωντανή ανάμνηση ενός πολιτισμού που καταστράφηκε σαράντα χρόνια πριν όταν η Λεγεώνα έδωσε και τη ζωή της για αυτή τη γη. Για αυτό σταμάτησε να δημοσιεύεται το κόμικ σε όλο τον κόσμο. Δεν υπάρχει Λεγεώνα των Δικαίων, υποστήριξε σθεναρά ο Green Lantern.
-Και ανά πάσα στιγμή κάποιος σκαρφίζεται διάφορα, τελείωσε η Hawkgirl.
Όλοι άρχισαν να αναρωτιούνται ποια είναι η πηγή. Ο J'ohn πρότεινε να ρωτήσουν τον Ray...
Καλά το μικρό;;;
Κι όμως.... Ο μικρός ήταν η πηγή... ο J'ohn μπήκε στο μυαλό του και παρουσίασε τον αληθινό του εαυτό που ήταν ένας παραμορφωμένος νάνος. Ήταν απαίσιο. Το τέρας χτύπησε τον J'ohn και τον άφησε αναίσθητο. Εκείνη την ώρα όμως το άλλο τέρας που απειλούσε την πόλη γκρεμίζοντας την οροφή.
-Αυτό ήταν. Ζητάω επίσημα να πάω σπίτι, αναφώνησε ο Flash.
Η Λεγεώνα των Δικαίων επιτέθηκε στο μεγάλο τέρας αγνοώντας το μικρό που ήταν και μεγαλύτερη απειλή. Το μικρό τέρας λοιπόν, αφού εξόντωσε τη δική μας Λεγεώνα με περίσσια ευκολία, ετοιμαζόταν να σκοτώσει τον Green Lantern.
-Η λεγεώνα των Υπερηρώων χρειάζεται την βοήθειά μας, αναφώνησαν οι άλλοι από πάνω.
Ναι αλλά αν τους έσωζαν θα σήμαινε ότι δεν θα υπήρχαν πια.... Δεν τους ένοιαξε.. Θυσιάστηκαν μία φορά για τον κόσμο. Θα θυσιαστουν πάλι. Και έτσι έγινε. Ένωσαν τις δυνάμεις τους και το τέρας νικήθηκε. Ο ήλιος ανέτειλε και όλα χάθηκαν. Μοναδικά απομεινάρια τα συντρίμμια. Η Λεγεώνα των Υπερηρώων ξύπνησε. Ο John μόνο είχε γίνει μάρτυρας των πάντων.
-Τι συνέβη; ρώτησε ο Flash.
-Δεν μπόρεσε να διατηρήσει την οφθαλμαπάτη. Η πίεση ήταν πολύ μεγάλη, εξήγησε ο J'ohn δείχνοντας με τα μάτια του το τέρας που κοίτωνταν μπροστά τους.
-Μα πώς έγινε έτσι; ρώτησε η Hawkgirl.
-Η ακτινοβολία από τον πυρηνικό πόλεμο μετάλλαξε το DNA του δίνοντας του την ψυχική ικανότητα να διαμορφώνει αυτό τον κόσμο κατά την προτίμηση του, απάντησε επίπεδα ο J'ohn.
-Ώστε προτίμησε να ξαναδημιουργήσει τους ήρωες των παιδικών του χρονών, τόνισε η Hawkgirl.
-Ποιος μπορεί να τον κατηγορήσει; σχολίασε ο Flash.
Πώς θα έφευγαν όμως από εκεί;;;
Ο Green Lantern είχε μια ιδέα.
Ο Tom Turbine ετοίμαζε μια διαστατική πύλη για να τους στείλει πίσω. Δόξα τω Θεώ τη βρήκαν απείραχτη.
-Τι να την κάνουμε; Αφού δεν βρήκε τρόπο να την ενεργοποιήσει, είπε ο Flash πολύ σωστά.
Ο Green Lantern όμως είχε έναν άσο στο μανίκι του, η μάλλον στο δάχτυλό του. Το περίφημο Power Ring. Και πραγματικά η πύλη άνοιξε. Μπήκαν μέσα και έφυγαν. Πίσω στο Παρατηρητήριο ο Flash σώος και αβλαβής εξιστορούσε στον Batman την περιπέτεια τους με έναν δικό του τρόπο.
-Έπρεπε να ήσουν εκεί. Ήταν τρομακτικά εκείνα τα καθάρματα με τα λογοπαίγνια τους και οι ήρωες με τα φοβερά δαχτυλίδια. Τι να πω για αυτούς
Πάντως η Black Siren ήταν καλλονή.
Ο Batman και ο Superman που τον άκουγαν δεν είχαν να κάνουν κανένα απολύτως σχόλιο. Η Diana έλειπε ακόμα δεν είχε γυρίσει από την αποστολή της. Η Hawkgirl ρώτησε που είναι ο Lantern. Ήταν στο πάνω πάτωμα. Ατένιζε το διάστημα μελαγχολικά. Η Hawkgirl πέταξε ως εκεί. Πήγε κοντά του.
-Είσαι καλά; τον ρώτησε με μια δόση ανησυχίας στη φωνή της που άλλοτε ήταν βελούδινη και άλλοτε νευρόσπαστη. Τώρα ήταν το πρώτο.
-Είναι ανόητο. Γιατί να αισθάνομαι έτσι; Αφού δεν ήταν αληθινοί.....
Σταύρωσε τα χέρια του και γύρισε το βλέμμα του άλλου.
Η Hawkgirl αγκάλιασε το μπράτσο του με το ένα της χέρι και έβαλε το άλλο στον ώμο του.
-Έδωσαν τη ζωή τους για μας. Αυτό ήταν πολύ αληθινό για μένα, είπε ήρεμα. Τα πρόσωπά τους απείχαν λίγα εκατοστά.
Αφού είπε αυτά, στερέωσε το κεφάλι της στον ώμο του και κοιτούσε το άπειρο του διαστήματος. Ο Green Lantern ακολούθησε το βλέμμα της και έμειναν εκεί. Σε μια σιωπή... Ο καθένας με τις δικές του σκέψεις.... Βέβαια αν το σκεφτείτε, όλο και κάποιες κοινές θα είχαν......

///////////////////////////////////////
Σας άρεσε;;;;;;
Ψήφους και σχόλια....

Έχω δύο επιλογές για το τι θα γράψω μετά...

Το ένα είναι ένας παλιός γνώριμος από τον Μεσαίωνα... Έχει να κάνει με Βασιλιά Αρθούρο κατάσταση.

Το άλλο είναι ένα ταξίδι στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.... Τι έγινε όταν το Τρίτο Ράιχ άλλαξε αρχηγό;;;;;;

Πείτε μου στα σχόλια ποιο θέλετε να γράψω.....

Επόμενο θα μπει καλώς εχόντων των πραγμάτων την Πέμπτη.....

Τα λέμε
Να σας έχει ο Δίας καλά νεχτεριδάκια μου.....