To avenge you (A Justice League Fanfiction)

Ύποπτα Μυαλά Μέρος 2ο

Γεια σας...

Ε λοιπόν, χειροκροτήστε με.....
Είχα πει για Τρίτη και έβαλα Κυριακή....

Τι πάθατε όταν είδατε ότι ενημέρωσα αμέσως;;;;;;

Θα είπατε "Κανένας φούρνος θα γκρεμίστηκε".....
Μάλλον.....

Η αλήθεια είναι πως είχα πολλή έμπνευση και δεν άντεχα να μην γράψω κι άλλο κεφάλαιο....

Bonus λοιπόν γιατί σας λατρεύω
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Καλή ανάγνωση!!!!!!!!!!!!

Τριτοπρόσωπος αφηγητής....

Έπρεπε να προσέχουν.....

Μόλις είχε τελειώσει το σχέδιο για μια σειρά από τεστ στα οποία όλοι έπρεπε να υποβληθούν, έτσι θα μπορούσαν να καταγράψουν το επίπεδο των δεξιοτήτων του καθενός, τον βαθμό τους σε δυνάμεις και αδυναμίες. Ο J'ohn θα τον βοηθούσε να κάνει τα τεστ στους άλλους ενώ θα τους έκαναν και σωματικά (θα δείτε τι είναι αργότερα) την επόμενη βδομάδα. Επίσης ήθελε τύπους αίματος, ιστορικό ασθενειών και ιστορικό οικογενειών. Τίποτα δεν ήταν εκτός ορίων. Αν υπήρχε κάποιο ατύχημα, έπρεπε να ήταν έτοιμοι για όλες τις πιθανές έκτακτες ιατρικές ανάγκες.
Έπρεπε να παραδεχθεί ότι πιο πολύ τον ενδιέφεραν τα αποτελέσματα στα τεστ της Αμαζόνας. Σίγουρα θα βοηθούσαν να αποδειχθεί από που στα αλήθεια ήρθε καν αν στα αλήθεια ήταν αθάνατη όπως υποστήριζε.
-Τι είναι, Alfred? ρώτησε ανάμεσα στα χτυπήματα που έριχνε στον σάκο.
Ο Alfred δεν είχε ανακοινώσει την παρουσία του, στεκόταν σιωπηλά λίγο πιο μέσα από την πόρτα περιμένοντας για τον κηδευόμενο του να σταματήσει την κτηνώδη επίθεση σε αυτόν τον κακόμοιρο σάκο του μποξ που για άλλη μια φορά λάμβανε όλη την ορμή και τον εκνευρισμό του αφέντη του.
-Τα βιβλία που παραγγείλατε για την Ελληνική Μυθολογία και τις Αμαζόνες έχουν φτάσει, τον πληροφόρησε.
"Τα έβαλα στο γραφείο σας για σας"
-Ευχαριστώ, Alfred, απάντησε ο Bruce με επίγνωση ενώ ιδρώτας περιέλουζε το πρόσωπο, τον λαιμό και την πλάτη του.
Ο Alfred έμεινε εκεί για μια στιγμή, να εξετάζει τον νεαρό άνδρα που συνέχιζε την ανελέητη επίθεση του στον σάκο, με ό,τι κίνηση υπήρχε και δεν υπήρχε. Τελικά, ο Bruce σταμάτησε την επίθεση, άρπαξε μια καθαρή πετσέτα από μια κοντινή κρεμάστρα και ενώ σκούπιζε το πρόσωπό του με αυτή γύρισε στον butler του και του έριξε μια ενοχλημένη αγριωπή ματιά.
-Θες τίποτα άλλο;
-Είμαι απλώς περίεργος για την εν εξελίξει εμμονή σας με την Αμαζόνα πριγκίπισσα, ομολόγησε ο Alfred με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά το οποίο αμέσως εκτόξευσε τον θυμό του Bruce μαζί και τα φρύδια του.
-Δεν είναι εμμονή. Είναι αυστηρά επαγγελματικό- τίποτα περισσότερο οπότε μην το σκέφτεσαι καν, επέμεινε ο Bruce φλογέρα ενώ έβγαζε τα γάντια του μποξ και πριν αρπάξει ένα μπουκάλι νερό από τα χέρια του Alfred.
-Φυσικά και είναι, είπε ο Alfred, το χαμόγελο δεν έφευγε δευτερόλεπτο.
Ποτέ δεν θα υπαινισσόμουν κάτι άλλο, κύριε. Ο Θεός σας απαγόρευσε ακόμα και να θεωρήσετε πειστικό κάποιον τόσο αυθεντικό και συμπονετικό όπως εκείνη εμφανίζεται.
Ο Bruce τον χτύπησε με άλλη μια ενοχλημένη αγριωπή ματιά.
-Οι εμφανίσεις μπορεί να είναι απατηλές.
-Α, ναι, συμφώνησε ο Alfred γνέφοντας καταφατικά.
"Εσείς πρέπει να το ξέρετε καλύτερα από τον καθένα"
Ο Bruce άφησε να απελευθερωθεί μια ανάσα ενόχλησης.
-Τι θες, Alfred;
-Απλά να συζητήσουμε, Αφέντη Bruce, υποστήριξε αθώα.
"Οφείλω να παραδεχτώ ότι είναι δύσκολο να πιστέψει κάνεις ότι η Ελληνίδα νεοφερμένη είναι οτιδήποτε άλλο από αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι. Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να λέει την αλήθεια;"
-Ναι, το σκέφτηκα και εκείνη την ώρα το απέρριψα, του χτύπησε προσθέτοντας κάτω από την αναπνοή του "...τουλάχιστον προς το παρόν..."
-Λοιπόν, εγώ πιστεύω πως είναι μια πάρα πολύ όμορφη νεαρή κοπέλα, συνέχισε απτόητος ο Alfred.
O Bruce έβγαλε έναν ήχο γκρίνιας για απάντηση στριφογυρίζοντας τα σκοτεινά μπλε του ματιά.
-Νεαρή είναι το λάθος επίθετο για να την περιγράψεις, Alfred. Ισχυρίζεται ότι είναι αθάνατη πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να είναι και χιλίων ετών.
-Και εσείς δεν την πιστεύετε.
Ο Alfred εξερεύνησε υπομονετικά τον κύριο του με τα χέρια σταυρωμένα πίσω του.
-Ξέρετε, επειδή εσείς κρύβετε την ταυτότητα σας από τον κόσμο, δεν σημαίνει πως και όλοι οι υπόλοιποι το κάνουν αυτό.
-Το ξέρω καλά αυτό, είπε ο Bruce παγωμένα.
"Ξέρεις ότι δεν μπορώ να αφήσω κανέναν να μάθει για τον Batman ή τον Bruce Wayne."
-Αρχίσαμε τώρα να μιλάμε για τους εαυτούς μας στο τρίτο πρόσωπο, απάντησε ο Alfred φανερά νευριασμένος.
"Σε ποιο σημείο θα πρέπει να καταλάβω ότι αυτό είναι τελείως ανώμαλο και να αρχίσω να σκέφτομαι να σας τα ξεκόψω αυτά;"
Ο Bruce τον χτύπησε με άλλη μία νυχτεριδοματιά (Batglare) σαν να του έλεγε "Έτσι και τολμήσεις να το κάνεις" αλλά ο Βρετανός butler ήταν ο μοναδικός άνθρωπος εκτός από την Αμαζόνα που ήταν απρόσβλητος σε αυτές.
-Ξέρω τι σκέφτεσαι και η απάντηση είναι ένα βροντερό και αμετάκλητο ΟΧΙ. Δεν ενδιαφέρομαι για ρομαντικές περιπτίξεις με καμία πόσο μάλλον με την αθάνατη πριγκίπισσα των Αμαζόνων. Ποτέ δεν θα μπορούσε να δουλέψει. Δεν μοιάζουμε πουθενά. Εκτός των άλλων, δεν θα παρατήσω την αποστολή μου για κανέναν, ειδικά κάποιον με τον οποίο δουλεύω μαζί.
Ο Alfred έγνεψε καταφατικά.
-Φυσικά, αφέντη Bruce, απάντησε.
"Πόσο ηλίθιο εκ μέρους μου να σκεφτώ ότι ίσως εσείς να ενδοιαφερόσασταν για μια εκθαμβωτική κοπέλα σαν την πριγκίπισσα Diana ή θα ήσασταν πρόθυμος να αφήσετε στην άκρη την αποστολή σας για έστω ένα κομματάκι ευτυχίας και ομαλότητας στη ζωή σας"
Οι ώμοι του Bruce βούλιαξαν κάτω από τον σαρκασμό του αναπληρωτή πατέρα του. Ήξερε πως ο Alfred ανησυχούσε για αυτόν και τους κινδύνους που παραμόνευαν κάθε βράδυ, ότι αναρωτιόταν αν θα γυρίσει στο σπίτι σε ένα ή σε δύο κομμάτια. Υπήρχε ένα μέρος του που ήθελε να έχει κι εκείνος -μια σύζυγο και παιδιά, να είναι στο σπίτι κάθε βράδυ με την οικογένεια του αντί να τρέχει από ταράτσα σε ταράτσα πολεμώντας το έγκλημα.
Ίσως μια μέρα θα μπορούσε να μειώσει τις περιπολίες του λίγο, να βρει κάποια να αγαπήσει και να χτίσει μια ζωή με αυτή. Τώρα, όμως, αυτό δεν ήταν παρά ένα όνειρο που πιθανώς να μην γινόταν και πότε πραγματικότητα. Για κάποιο λόγο, το να πεθαίνει γέρος και μόνος ήταν το μόνο πράγμα που μπορούσε να φτιάξει σαν εικόνα στο μυαλό του, ποτέ να βλέπει τον εαυτό του να ερωτεύεται και να παντρεύεται κάποια.
Επιπροσθέτως, ποιος ήταν αυτός για να τραβήξει μια γυναίκα από αγνή λάμψη σαν τη Diana στον σκληρό και άσπλαχνο κόσμο όπου εκείνος βυθιζόταν κάθε νύχτα; Δεν μπορούσε να την μολύνει έτσι ούτε να της μειώσει το φως στο ελάχιστο.
Ο Bruce νοητικά κούνησε τον εαυτό του, χωρίς να είναι σίγουρος για την προέλευση αυτής της σκέψης. Γυρίζοντας στον butler του, τελικά του απάντησε.
-Λυπάμαι, Alfred, αλλά η αγάπη και η ευτυχία δεν υπάρχουν για κάποιον σαν εμένα.
-Ίσως είναι επειδή δεν έχετε ωρει τη σωστή γυναίκα ακόμα, κάποια που να μην είναι κλέφτρα με θεό της το χρήμα (μαντέψτε) ούτε κάποια που να έχει έναν ψυχοπαθή για πατέρα (μαντέψτε), είπε ο Alfred.
"Κάτι μου λέει ότι η Πριγκίπισσα Diana ίσως είναι αυτό που δεν ψάχνατε τόσο καιρό."
-Alfred... Σε παρακαλώ, γκρίνιαξε ο Bruce σκαλίζοντας με τα δάχτυλα του τα υγρά του μαλλιά.
Ο Alfred σκέφτηκε ότι αρκετά είχε πιέσει τον αναπληρωτή γιο του για σήμερα. Από το τόσο καλά που τον ήξερε, βαθιά μέσα στην καρδιά του, αυτό που ο Bruce ήθελε, αλλά ήταν σίγουρος ότι θα το αρνιόταν μέχρι τελικής πτώσης σαν κάποιο είδος τιμωρίας στον εαυτό του που εκείνος ένιωθε ότι άξιζε.
-Επίσης, η δεσποινίδα Lane σας πήρε τηλέφωνο, τον πληροφόρησε ενώ γύρισε να φύγει.
"Άφησα τον αριθμό του τηλεφώνου της πάνω στο γραφείο μαζί με τα βιβλία σας"
-Ευχαριστώ, Alfred, μουρμούρισε o Bruce ενώ κατευθυνόταν προς τα ντους και αναρωτιόταν τι να ήθελε η Lois από αυτόν.

########################
Τρεις ερωτήσεις έχω...
1)Σας άρεσε;;;
2)Αναγνωρίσατε τις πρώην του Batman; Έστω μία;;;
3)Ποια είναι η Lois Lane και τι να θέλει;;;;;;;
########################
Περιμένω απαντήσεις στα σχόλια
Επίσης αφήστε καμιά ψήφο αν θέλετε......
Κεφάλαιο αφιερωμένο στις EleniGr και Marina_Maria....

Νεξτ θα μπει οπότε έχω όρεξη....
Till then, kisses
Πάω να δω Λεγεώνα
Τη νοστάλγησα...
Άντε γεια παιδιά
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤