Chapter 17: Alone with him

14.9K 565 20
                                    

Alone with him

"Next time, you will find yourself between me and my bed."

I gasped and pushed Hunter away.

"You're such a..."

"I'm a what?" Tanong ni Hunter nang hindi ko tinuloy ang sinabi ko.

"A pervert and horny and always straight to the point. Hindi ka ba nahihiyang sabihin yan sakin? You know, I'm still a girl."

"Why would I feel embarrassed about it? It will happen in the future anyway." With confidence na sabi niya at umupo sa kama nito habang pinagmamasdan ako.

My eyes widened and I backed away from him. "Wow. You're so full of yourself. Stop dreaming, Hunter"

Naglakad nalang ako sa study table na malapit sa bintana at umupo sa dulo.

"Correction, I'm imagining." He replied and smirk at my reaction then continued talking. "Want to know whats in my mind?"

"No! Don't you dare tell me." Sigaw ko dahil alam ko na kung ano ang iniisip niya base sa bulge ng pantalon nito. Namula ako sa nakita ko at iniiwas ang tingin kay Hunter.

Hunter laughed while walking towards me and sat on the other end of his study table. I hate it that he find this amusing. For a girl like me, its very awkward to see a boner.

"You're so cute when you blush, Kyra. I'm planning on making you blush everyday."

Tiningnan ko siya ng masama at binantaan. "Wag kang lalapit sakin within 1 meter range."

"Hindi ko yan maipapangako. I'm attracted to you and it will kill me not to see you in a day. And I always want to touch you because you're my mate." Pagpapaliwanag niya. Hindi ko naman mapigilan ang sarili kong kiligin sa sinabi niya. Sino ba namang babae ang hindi matutuwang makarinig ng ganun? Pero ang hindi ko maintindihan ay ang mate na sinasabi niya.

"Mate? As in friends?" Tanong ko. Naririnig ko kasi ang salitang mate sa mga Hollywood movies kapag tinatawag nila ang mga kaibigan nila.

"It's more than that. You will know soon." He replied seriously. I looked away from him and took my English book from my bag to avoid the topic. I know what his trying to say but it can't be more than that. Everything will be complicated.

"Ang daldal mo namam eh. Tapusin na nga natin to para makauwi ako ng maaga." Nagsimula na akong magsulat pero nararamdaman kong nakatingin parin siya sakin.

I took a page from my notebook and crumpled it. Binato ko sa mukha niya yung papel para tumigil na siya sa pagtingin sakin.

"Start your work, Hunter. Baka matunaw na ako sa kakatitig mo."

"Yes ma'am!" Sabi nito at nag salute pa sa akin.

After half an hour, natapos na din sa wakas ang ginagawa namin. Nag-inat ako at nagmassage ng noo pero napatigil ako dahil ang lapit na ni Hunter sakin.

"Oh? Bakit nasa tabi na kita? Diba sabi ko 1 meter dapat ang layo mo sakin?"

"I don't remember agreeing on that. At saka gumagalaw palapit sayo yung upuan ko eh." Painosenteng sagot niya at saka iniurong pa palapit sakin ang upuan niya.

"Doon ka nga.." Pagtutulak ko sa upuan niya. Pero asa namang kaya ko siyang itulak.

Instead of staying away, he grabbed my wrists and made me sit in his lap. I tried to get away but he trapped me in his arms with a hug.

"Hunter.."

"Let's stay like this. It's more comfortable than sitting alone." He said while nuzzling his head in my hair. "I've been dying to do this since we entered the room."

HUNTER ✔Where stories live. Discover now