HUNTER ✔

Chapter 10: Attraction Between US

Attraction Between Us

"Oh, shit!" Sambit ni Gab habang tinitignan ang relo niya.

"Hmmm?" Iyon nalang ang nasabi ko dahil hindi ko pa kayang magsalita, hiningingal pa kasi ako sa pagtakbo. 

In fairness, medyo malayo din yung tinakbo namin. I just hope hindi kami maabutan ni Hunter dito. Siguradong galit na galit yon'. But on my defense, he have no reason to be mad.

Akala mo kasi kung sino siyang makapag-utos sa kin na sumakay sa sasakyan niya. 

"Late na ko!" Sambit ulit ni Gab. Okay, nakapag decide na ako na Gab nalang ang itawag ko sa kanya. Tutal isip bata naman siya and he has been insisting me to call hin by his name.

"Sandali!!" Sigaw ko pero nakatakbo na siya papaunta sa next class niya. Tatanungin ko sana kung anong oras na eh. 

Kung late na siya ibig sabihin late na rin ako sa first class ko. Kaya pala wala ng students sa hallway.

"Gosh! I'm late!" Tatakbo na sana ako papuntang second floor pero natapilok ako dahil may biglang nagsalita sa likod ko. Syempre dahil sa gulat kaya nawalan ako ng balance.

"Do you think you can get away from me, Khyra?" Said a husky voice. And that voice belongs to Hunter.

Bago pa man ako tuluyang matumba, hinablot ko ang braso ni Hunter para sana kumapit pero ayun at nawalan din siya ng balance.

I don't know what happened but Hunter managed to switch positions before we end up in the ground for a matter of seconds.

Pano niya nagawa yun? 

Pagmulat ko ng mata, nakapatong na ako kay Hunter habang hawak-hawak niya ang ulo ko. Para siguro protektahan kung sakali man na ako ang nasa ilalim ngayon. Pero pano niya nagawang pagplitan ang posisyon namin ng ganun kabilis? 

"Fuck! Are you okay Kyra?" Nag-aalalang tanong ni Hunter habang chini-check ang mukha ko. 

"A-ah, y-yes" I'm stuttering not because of shock from what happened but from the fact that I'm feeling sparks and tingles all over my body specially on my face where he is holding me. 

Nagtataka parin ako kung bakit lagi akong nakakaramdam ng kuryente sa balat ko everytime na hinahawakan niya ako.

Isn't that weird?

"You're so clumsy! You could have been injured." Hunter scolded and I pout.

"Im not clumsy." Dabi ko habang naka pout. 

Napatingin si Hunter sa labi ko for a second pero inalis din niya agad ang tingin niya.

He closed his eyes firmly and he starts shaking again. Na-realize ko naman na nakapatong parin ako sa kanya at nakayakap parin siya sakin. Buti nalang at wala nang mga students dahil kung hindi madadag-dagan nanaman ang kahihiyan ko kung sakali.

Tatayo na sana ako dahil baka nabibigatan siya sakin pero biglang humigpit ang yakap niya. Na-estatwa naman ako sa pwesto ko.

I gasped and my eyes widened because I can feel something poking my thigh. This is super awkward. What is that thing poking my thigh?

"Ahmm." I cleared my throat. "Uhm, H-hunter..." Diniliat niya ang mata niya at tumingin sakin.

Black nanaman ulit ang kulay ng mata niya. Pero hindi ko na iniisip kung bakit bigla-bigla nalang nagbabago ng kulay ng mata niya. But my main concern right now is that thing poking my thigh.

"What is that thing poking me, Hunter?" Tanong ko. 

Lumaki nanaman ang mga mata ko ng marealize ko kung ano iyon. And Hunter just smirk. Proud pa talaga siya!