Episode 20

294 35 2
                                        

#តុក តុក សម្លេងគោះទ្វារបន្ទប់របស់ស៊ងមីន

ក្រាក ~~ ស៊ងមីនបានដើទៅបើកទ្វារតែក៏ត្រូវភ្ញាក់ផ្អើលបន្តិចដែរពេលដែរបានឃើញអតិតមិត្តខ្លួន ហាន់!!!ឯងមកធ្វើអីចង់មករករឿងយើងទៀតមែនទេ

ហាន់ដើរមកអង្គុយលើគ្រែដោយមិននិយាយអ្វីឡើយ គេទាញថ្នាំយកមកចាក់ដាក់សំឡី ហើយទាញដៃស៊ងមីនមកអង្គុយដើម្បីលាបរបួសនៅមាត់របស់នាងដែរគេបានទះ ស៊ងមីនក៏នៅស្ងៀមឲ្យហាន់រៀបរបួសអោយរហូតរួចរាល់

" ណេះ!! យករបស់ឯងត្រលប់ទៅវិញទៅ ហើយកុំគិតធ្វើបែបនេះម្ដងទៀត " ហាន់បោះឯកសារលែងលះដែរស៊ងមីនឲ្យទៅរាងតូចថ្ងៃមុន ប្រគល់ឲ្យនាងវិញ

" ឈប់សិន!!!យុងប៊ុកគេយ៉ាងម៉េចហើយ " ហាន់បម្រុងដើរចេញទៅវិញ តែស៊ងមីនឃាត់

" មិនអីទេ គេក្ដៅខ្លួនតិចតួច " និយាយហើយហាន់ក៏កាន់ប្រអប់ថ្នាំដើរចេញទៅ បន្សល់ទុកស៊ងមីនឈរទ្រឹងគិតម្នាក់ឯង មិនដឹងថានាងមានគម្រោងអីបន្តទៀតទេ

+ បន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ

ហ៊ឺយយយ ហត់ណាស់~ ចុងអ៊ីនដែរទើបមកពីធ្វើការក៏ដាក់ខ្លួនទម្រេតលើសាឡុងទាំងហត់នឿយ តែគេសង្គេតឃើញថាបាត់លោកតានិងអ្នកស្រី lannie

" បងរីណា ម៉ាក់និងលោកតាអត់ទាន់ត្រឡប់មកវិញទេហ៎ " នាយស្រែកសួររីណាដែរកំពុងរៀបចំអាហារនៅលើតុ

" បន្តិចទៀតពួកគាត់ត្រឡប់មកវិញហើយ ខ្ញុំលឺថាលោកគីមអ្នកស្រីគីមក៏មកជាមួយដែរ " នាងតបបណ្ដើរធ្វើការបណ្ដើរ ដោយមិនបានចាប់អារម្មណ៍ពីទឹកមុខភ័យៗរបស់ចុងអ៊ីន

( ព្រះអើយ~ ខ្ញុំមិនមែនស្លា*ប់ថ្ងៃនេះទេដឹង ក្អឹក!! ) នឹកឃើញរឿងខ្លួនរំលោភសឹងមីនយប់មិញហើយក៏លេបទឹកមាត់មួយក្អឹកទាំងបុកពោះ ក្នុងចិត្តគេខ្លាច ខ្លាចថាត្រូវលោកគីមបាញ់បំ*បែ*ក*ក្បា*ល

កំពុងអង្គុយភ័យមិនទាន់បាត់ផង សម្លេងឡានពីរបីគ្រឿងក៏បានបើកចូលមកចតមុខភូមិគ្រឹះ ដែរធ្វើឲ្យចុងអ៊ីនបុកពោះលើសដើម

" លោកពូអ្នកមីង ជំរាបសួរ " លើកដៃសំពះទាំងញញឹមមិនសូវសម

" Yang jeongin!!!! " លោកគីមហៅឈ្មោះគេមួយៗច្បាស់ដែរធ្វើឲ្យចុងអ៊ីនត្រូវលុតជង្គង់ដល់ឥដ្ឋភ្លាមៗ

" បាទលោកពូ " គេអោនមុខចុះទាំងមិនហ៊ានសម្លឹងមុខលោកគីម ស្របពេលមីនហូនិងហ្យុនជីនក៏មកដល់ដូចគ្នា

" មានរឿងអីអ្នកមីង ម៉េចបានគេលុតជង្គង់ " ហ្យុនជីសួរខ្សឹបៗទៅអ្នកស្រី lannie

" ឯងគួរតែដឹងស្រាប់ហើយ " អ្នកស្រី lannie តបទៅរាងក្រាស់ទាំងក្រវីក្បាលហួសចិត្តនិងកូនប្រុស

" ឯងស្រលាញ់សឹងមីនដែរទេ " លឺសំណួរនេះហើយមិនថាតែចុងអ៊ីនបេះដូងលោតញ៉ាប់ទេ សូម្បីសឹងមីនក៏ចង់ដឹងចម្លើយដែរ

" គឺ...ខ្ញុំ...នែ៎ "

" នៅគឺខ្ញុំៗនៅនិងហើយ សម្រេចថាឯងស្រលាញ់ឬមិនស្រលាញ់ ឆ្លើយលឿនៗទៅប្រយ័ត្នតែលោកពូខឹង " មីនហូដែរនៅក្បែរនោះក៏ឆ្លៀតបង្ខំថែម ដឹងគ្នាភ័យអីអត់😩

" ខ្ញុំសុំទោសលោកពូ ខ្ញុំពិតជា... ព្រូសស " jeongin និយាយមិនទាន់ចប់ផងលោកគីមក៏បោះកាំភ្លើងមកចំពីមុខគេ វាបានន័យថាម៉េច គាត់ចង់ឲ្យគេសម្លា*ប់ខ្លួនឯងមែនទេ

" សឹងមីនជាក្មេងប្រុសដ៏បរិសុទ្ធម្នាក់ តែឯងបែរជាបំផ្លាញគេ នៅនិយាយមិនច្បាស់ការទៀត មនុស្សប្រុសដូចឯងអ្នកណាអាចផ្ញើរអនាគតបានទៅ " លោកគីម

" លោកពូប៉ុន្តែ.. "

" បិទមាត់ ម៉ាក់ដឹងថាឯងចង់និយាយពីអី កុំនិយាយពាក្យទាំងនោះចេញមក " លោកស្រី lannie

" សម្លា*ប់ខ្លួនឯងនៅទីនេះដើម្បីបង្ហាញថាឯងសុំទោសមកកាន់សឹងមីន ហើយមិនឲ្យកូនយើងឃើញមុខឯងម្ដងទៀត " លោកគីម

" ប៉ា... " សឹងមីនហៅប៉ាខ្លួនព្រមក្រវីក្បាលតិចៗ

" លោកពូខ្ញុំអាចទទួលខុសត្រូវសឹងមីនបាន ខ្ញុំពិតជាអាចទទួលខុសត្រូវគេបាន " jeongin នៅតែព្យាយាមបកស្រាយ

" មនុស្សសាវាស្រីមិនរើសមុខដូចជាឯង សូម្បីពាក្យថាស្រលាញ់ឯងមិនអាចនិយាយចេញមកផងអនាគតទៅឯងមើលថែកូនប្រុសយើងរបៀបណា ឯងមិនសមមកទទួលខុសត្រូវលើសឹងមីនទេ បាត់មុខពីពិភពលោកនេះជាអ្វីដែរឯងត្រូវធ្វើ " លោកគីម

" ខ្ញុំនិងធ្វើវា បើលោកពូនិងសឹងមីនអត់ទោសឲ្យខ្ញុំ ផាំង!!! "


: sorry ចំពោះភាពយឺតយ៉ាវ អេតមីនមិនសូវទំនេរ🙏🥹

គំនុំស្នេហ៍ភរិយាស្របច្បាប់ 💔🥀 // Hyunlix // ចប់Where stories live. Discover now