Okulların açılmasına 1 hafta kalmıştı. Ben hem heyecanlı hemde tedirgindim. Buğra hocayı en son kafede görmüştüm ve bir dahada karşılaşmamıştık şimdi ise hep görücektim.
Karan okulumu değiştirmek istesede ben son senem diye düzenimi, derslerimi, arkadaşlarımı bırakamazdım. Zaten başka bir ortama ayak uydurmam bir hayli zamanımı alıyordu.
Okulum için hazırlıklarımı yapmıştım hemde Karan ile ben normalde tüm hazırlıklarımı yalnız başıma yapardım ve yazın çok çalışıp tüm okul masraflarımıda öyle çıkarırdım.
Bu yaz tatilim çok farklı ve güzel geçmişti Hayatıma artı bir olarak devam ediyordum. Çok şanslıydım Karan gibi biriyle tanıştığım için. Dışardan bakıldığında şanslı durmayabilirdim çünkü işinden dolayı tehlikeli geliyordu herkezin gözüne bu durum.
Ben normalde zaten şanslı biri değildim sonuç olarak babam gibi bir adam vardı hayatımda. Tek yaptığı iyi şey Karan ile yollarımızın buluşması oldu.
Ve okulun ilk günü..
Okula otobüsle giden ben şuan Karan ile beraber geliyordum bu ise okul dedikodusu için bir konu olucağından emindim ama kimse umrumda değildi tabikide.
Karan:
"Çok dikkat et kendine olur mu güzelim burda olman hiçte içime sinmiyor ama."
"Mecburum canım korkma bir sıkıntı çıkmaz hem"
"Buğra denen adam senin derslerine girmeyecek zaten okulda da denk gelirsen yolunu değiştiriyorsun."
"Nasıl yani Buğra hoca fizik dersimize girmeyecek mi buna sevindim gerçektende geldiğimden beri çok kasılıyordum bu durum yüzünden."
"Güzelim sence ben bu kadarına müsade edermiydim."
Karana sarıldım onu öptüm ve dersime Buğra hocanın girmeyeceğine de çok sevinmiştim. Bunun içinde ayrıca teşekkür etmiştim. Arabadan inecekken. Tekin'in de burda olduğunu söyledi ve bir sıkıntı çıkarsa direk Tekin'e söylememi istedi.
Karan bunu nasıl yaptı demeyecektim. Çünkü eli kolu uzundu bu konularda.
Herzamanki gibi Suna beni okulun kapısının önünde bekliyordu beni görünce sıkıca sarıldı bende ona sarıldım. Okul bahçesine girdik ve ders ziline daha zaman vardı. Bizde banklardan birine oturduk okul girişinden Baran'ı gördüm ve bize uzaktan selam verip yanımıza doğru gelmişti.
Baran'ı da özlemiştim onlada konuştuk tatilde neler yaptıklarını anlattılar Suna ile ikisi. Karan başta Baran'dan haz etmesede artık bu duruma ve arkadaşlarıma karışmıyordu.
Zil çalmıştı. Bugün Fizik dersimiz vardı son iki dersti. Derslere teker teker giriyorduk ve Fizik dersimize girmiştik hocamızın değiştiğini biliyordum ve çokta merak ediyordum ders anlatımlarını. Buğra hoca iyi ders anlatıyordu fakat niyeti bozuk çıkmıştı.
Sınıfta hocanın gelmesini bekliyorduk ve bir bayan hoca girdi orta yaşta kibar bir öğretmendi. Kendini tanıttı ve bizde tanıttık ilk tanışmamız olduğu için. Bu dersi sadece tanışma olarak geçirdik son ders ise yine beraberdik.
Bu sene derslere daha fazla yoğunluk vermem lazımdı sınav senemizdi çünkü. Son dersimizede girdik ilk günden konu anlatımına başlamıştı tüm hocalar fizik hocamızda anlatmıştı ve ders anlatışı çok güzeldi.
Ve zil çalmıştı Buğra hocaya da hiç denk gelmemiştim bu konuda şanslıydım. Suna ile çıkışa doğru çıktık ve kapının girişinde kimi gördüm bilin bakalım.
Tabiki de Buğra hocayı.
Uzaktan bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum ama hiç o yöne bakmamaya çalışıyordum. Çıkışa yaklaştık Suna Buğra hoca ile konuşmak için durdu. Suna'nın hiç birşeyden haberi yoktu bu konu hakkında o yüzden o durunca ben durup selam bile vermedim.
Suna:
"Vera Buğra hocaya bir selam versene"
Dedi çaktırmadan. Suna öyle diyince mecbur durdum artık. Yüzüne bile bakmadan
"İyi günler hocam" dedim
Zaten o bakışlarını üzerimde hissettikçe çok rahatsız oluyordum. Ve hızlıca ordan ayrıldım. Suna ne olduğunu bile anlayamamıştı ona anlatmayı şimdi düşünmüyordum. Yanıma geldi.
"Kızım ne oluyor Buğra hoca düşmanınmış gibi davrandın anlamadım ne oluyor?"
"Ne alakası var Suna Karan bekliyor diye acele ettim sadece"
"Anladım sakin ol biraz sinirlenmenin anlamı yok"
"Özür dilerim Suna kalbini kırmak istemedim sadece biraz acele etmiş olabilirim."
"Sorun değil canım"
Suna'yı kırmak istememiştim ama Buğra hocaya baktıkça sinirlerim tepe taklak olmuştu. Neyseki Suna ile sıkıntısız ayrıldık ona sarılıp öptüm vedalaşıp gitti bende Karan'ın beni beklediği yere doğru gittim özlemiştim onu.
Ona sarıldım hemen kokusunu içime çektim bi güzel kendimi Karan ile doyorduktan sonra arabaya bindim.
"Günün nasıl geçti güzelim."
"İyi geçti bir sıkıntı yok yani"
"O gereksizi görmedin umarım"
"Yok görmedim."
"İyi bakalım nereye gidelim güzelim vaktim varken seninle şöyle bir hava almaya çıkalım."
"Olur sen nereye istersen oraya gidelim"
Otantik bir kafeye gittik çok güzeldi. Sohbet ettik bol bol. "Karan'a bu işi yapmak zorundamısın" diye sordum. Bu konuyu her sorduğumda cevap vermek istemiyordu.
"Güzelim bu konuyu hiç açmasak mı"
"Her seferinde açmadan konuyu tekrar kapatıyoruz."
"Bak güzelim istesemde bırakamam sana bunu diye bilirim tek. Bu durumdan rahatsız olduğunu biliyorum."
"Rahatsız olmamın sebebi senin zarar görmen, tehlikede olman."
"Anlıyorum Veram ama benim hayatım böyle."
Dedi elimi tutarak hiç birşey yapamamak bu işten vazgeçirememek de ayrı bir sıkıntıydı benim için ama onu böyle kabul etmiştim artık böylede devam edecekti anlamıştım.
YOU ARE READING
Babamın Borcu
Teen Fiction"Oo küçük hanım iki gündür sizin peşinizdeyiz." "Siz de kimsiniz niye peşimdesiniz ne istiyorsunuz?" " sakin küçük kız" "Kimsiniz dedim" " babanın ödeyemediği borcusun güzelim"
