Babamın Borcu

4. Bölüm

Hiç korkmadığım kadar korkuyordum. Bu adam kimdi beni nereye götürüyordu hiç bir fikrim yoktu.

Arka koltukta dışarı bakarak gidiyordum. Gittiğimiz yollar tenha yollardı baya gittikten sonra büyük bir evin önünde durduk.

Adam indi daha sonra benim kolumdan tutup ite kaka arabadan indirdi.

"Yavaş be kaçmıyoruz"

"İki gündür kaçan sen mi diyorsun bunu. Sesini kes ilerle"

Adamın dediğini istemesemde yapmak zorundaydım. Evin kapısında korumalar bekliyordu bizi görünce kapıyı açtılar içeri girdik.

Beni zorla arkamdan iteleye iteleye götüren adam alt kata yönlendirdi beni, indikçe kasvetli bir havası olan bir yere indik. Koca bir kapının önünde durduk adam içeri girmemi söyledi ve kendisi dışarda bekledi ben korka korka içeri adımlayarak girdim.

İçeride çalışma masası ve arkası dönmüş deri bir çalışma sandalyesi vardı içeri girdiğimi anlayan kişi bana doğru döndü. 27 yaşlarında oldukça sinirli yapısı olan mafya tipli bir adam bana bakarak.

"Oo küçük hanım iki gündür sizin peşinizdeyiz."

"Siz de kimsiniz nie peşimdesiniz ne istiyorsunuz?"

" sakin küçük kız"

"Kimsiniz dedim"

" babanın ödeyemediği borcusun güzelim"

Bunun altından da babam çıkmıştı ama adamın dediği benim duymak istemediğim nitelikte konuşmalardı..

"Ne diyorsunuz siz"

"Gayet anlaşılır konuşmuştum aslında anlamayacak ne var bunda"

"Babamın borcunu öderim ben ama bana biraz zaman verin"

" güzelim o borcu baban senin karşılığında ödedi zaten. Yani benimsin"

Gözlerim doldu babamın yaptığını hiç bir baba yapmazdı benim babam baba olamazdı. Bu düşüncelerle benimle konuşan adama baktım sadece.

" şşt ağlancak bir durum yok bence. Buna sevinmelisin benim gibi yakışıklı birine sahip olduğun için ha bide o sefil hayatından da kurtulmuş olucaksın."

"Benim ne senin gibi bir zorbaya ihtiyacım var nede o sefil dediğin hayatımdan kurtulmaya ihtiyacım var"

Adam'ın o kötü sırıtışı öfkeye döndü ayaklanıp yanıma geldi. Yüzüme doğru eğildi nefesi nefesime değiyordu.

"Bana bak haddini aşma bundan sonra benimsin dediysem benimsin şimdi bugünden itibaren buradasın"

"Benim okulum var, annem kardeşim hepsinin bana ihtiyacı var."

"Annen ve kardeşinin çaresine bakılır. Okuluna gelince senin okula ihtiyacın olmaz bundan sonra."

"Ya sen kimsin ki, beni okulumdan ailemden edip burda zorla tutacaksın. Babamın borcunu ben ödeyeceğim."

Sahte bir gülüşle.

"Ha ha ha ... sen mi ödeyeceksin.. bana bak güzellik biz babanla o borcu ödeyeli çok oldu."

" babamla yaptığın anlaşmada beni kullanamazsınız beni zorla burda tutamazsınız"

" ister zorla ister güzellikle artık buradasın"

Kafayı yemek üzereydim babamın beni düşürdüğü durum içler acısıydı. Ben burda kalsam kardeşim annem ne olacaktı. Bunlar aklıma geldikçe ağlıyordum.

"Bu kadar mı kötü benim yanımda olmak"

"Seni tanımıyorum bile sadece zorba ve iğrenç biri olduğunu biliyorum."

" bana bak düzgün konuş benimle."

Dışarıda duran adama seslendi sinirle.

"Cevat çabuk buraya gel"

"Buyrun Karan bey"

"Vera'ya odasını göster ve kapıda da iki kişi kalsın"

Başımı iki yana sallayarak

"Hayır... hayır... gitmicem bana bunu yapamazsınız."

Hiç sesini çıkarmadan adama başıyla işaret etti adam beni zorla dediği odaya götürdü ve kapıyı üzerime kilitledi.

Kapıyı yumrukladım avazım çıktığı kadar bağırdım ama nafile beni burda tutacaklardı. Yorgun düşünce artık bağırmayı bıraktım.

Kapının önüne çöküp hüngür hüngür ağladım beni bu durumdan kurtaracak kimse yoktu çaresizlik ne zor bir şeydi hiç bir çıkış yolum yoktu.

Odanın içine doğru ilerledim oda oldukça büyük ve kusursuzdu sanki daha önce burda kalacağım belliymiş gibiydi gardrobun içi benim bedenime uygun kıyafetlerle doluydu.

Ama bunların hiç biri umrumda değildi ben evime gitmek annem ve kardeşimin yanında olmak istiyordum.

Bugün yeterince yorgun düşmüştüm pencerenin önündeki berjer de kolum başımın altında ağlayarak uykuya dalmıştım.

Gece kapım açıldı ve yavaş adımlarla yanıma biri yaklaştı. Saçımda bir el hissettim saçımı okşayan elle birden uyandım. Kendimi uzaklaştırıp.

"yaklaşma bana"

Ben geri çekilince eli havada kalmıştı Karan denen adamın eli. Havada kalan elini yumruk yaparak indirdi.

"Sadece yatağa koyucaktım seni"

"Bir daha sakın bana dokunma sen gibi zorba bir insanın bana dokunmasını istemiyorum. Bırak beni artık evine gitmek istiyorum ben"

Sesini çıkarmadan odadan çıktı ve yine kapıyı üzerime kilitledi. Kapıdaki korumalarla konuşmalarını duyuyordum.

"Buradan çıkmasına izin vermeyin ihtiyacı olan ne varsa temin edersiniz"

Bu adam beni burdan çıkarmayacaktı anlamıştım.