One Wicked Night | ✔️

Chapter 7: The evil plan

Time flies so fast.

When we finished eating, it is now time for dancing. Naging dim ang paligid at pumailanlang na ang mga romantic songs.

Agad namang iginayak ng mga kalalakihan ang kanilang mga partner sa dance floor.

I was enjoying watching people dance in the dance floor when Charles suddenly interrupted me.

"Elise, can I dance with you?" He asked as he offered a hand. Napasulyap ako kay Vivian pero kasalukuyan din pala itong niyayaya ni Alex.

Tatanggi na sana ako nang lumapit sa amin si Jen. "Go ahead, girls! Please, I don't allow KJ tonight." She said with a mocking smile.

That's why we ended up going with them on the dance floor even if we didn't want to.

JEN's POV

Napangiti ako nang sa wakas ay pumayag na din ang dalawang magpatangay at nagpunta sa dance floor. I need to grab this chance to fulfill my plan.

When I saw them busy talking and dancing with the two men, I quickly took the wine and pull out the smashed pill on my cluctch bag.

I look around to check if somebody's watching me but when I saw no one, I hastily pour wine on three glass wine and mix the smashed pill on one of them.

Perfect!

I plastered an innocent smile when they finally got tired of dancing.

"Did you enjoy the dance, girls?" bungad kong tanong at tumango naman sila.

"Good. I bet you got thirsty. Mind if I propose to have a toast with you girls?" I asked as I waved my wine.

Nagkatinginan pa silang dalawa na parang ngayon lang sila nakakita't makakatikim ng wine.

Ugh...these medieval people.

"This is for you, Vivian." hindi ko na hinintay pa ang isasagot nila at ibinigay nalang sa kanila basta ang glass wine. Hindi ko hahayaang pumalpak pa ako dito.

"And this is for you, Elise." Inabot ko sa kanya ang sadyang nakalaan para sa kanya at mabilis naman niya iyong kinuha.

"Cheers!" I happily said as I raised mine and they followed.

I smile evilly. I could even hear something inside of my mind clapping while I saw how Elise slowly drink her wine.

Well done!

ELISE's POV

Nagring ang cellphone ni Vivian pagkatapos naming inumin ang wine kaya naman agad siyang nagpaalam sa amin para sagutin ito at nang makabalik ay parang hindi na maipinta ang mukha niya.

"Sorry, Elise, kailangan ko nang umuwi.. Inatake na naman raw ng asthma si Ate Venice. Tinawagan ako ni mommy, kailangan ko ng pumunta ngayon sa hospital. Nasa parking lot na yung driver ko, sasabay ka na ba?" tanong niya sa akin.

Narinig ni Jen ang usapan namin dahil nasa harapan lang namin sila nina Charles.

"Oh my bad! So you really need to go, Vivian?" Jen interrupted.

"Oo, Jen. Kailangan ko ng umalis. Sorry." Sagot ni Vivian sa kanya.

Jen sighed and looked at her sympathetically. "I understand, Vivian. Thanks again for coming pero pwede bang maiwan muna si Elise? I mean, can she stay here for awhile? Ngayon ko lang kasi kayo makakasama eh. Please?" pakiusap niya kay Vivian.

Bumadha naman ang pag-aalangan sa mukha ni Vi. "Pero... it's passed nine already baka hinahanap na rin siya ng parents niya. Right, Elise?" nagpalipat-lipat ng tingin sa amin ni Jen.

Teka... bakit parang bigla akong nakaramdam ng hilo? at bakit parang bigla akong nag-init? Kaunti lang naman yung nainom ko, diba? It's just a wine but I suddenly feel like I drank some hard liquor!

"Sige na, Vivian, I can manage. Mauna ka na. Ba-baka kailangan ka na ni-nila doon." pautal utal na sagot ko rito. Hindi ko na lang ipinahalata kay Vivian ang pagkahilo ko at baka mas lalo siyang mag-alala para sa 'kin.

"Are you sure, Elise?" may pag-aalalang tanong ulit nito sa akin.

Bago pa man ako makapagsalita ay inunahan na ako ni Jen.

"Don't worry, Vivian, ako na ang bahala kay Elise. Ako na mismo ang maghahatid sa kanya mamaya sa house nila or kung hindi naman, pwede namang magcheck-in na lang siya rito sa hotel." assurance sa kanya nito.

Wala nang nagawa si Vivian at napatango na lang ito. Bago pa man siya maka-alis ay pinalalahanan pa ako nito.

"Best, mag-iingat ka ha? Call me lang if ever may problem. I'm sorry I really have to go." huling sabi nito at nang makaalis na siya ay mas lalong tumindi ang naramdaman kong pagkahilo at para akong masusuka.

"Are you okay, Elise?"nakangiting tanong sa akin ni Jen.

Napahawak ako sa sentido ko at marahan akong napahilot doon bago ako sumagot sa kanya.

"Y-Yeah. Excuse me.. Mag si-CR lang ako.." paalam ko sa mga ito dahil parang masusuka na talaga ako. What is happening to me?

"Oh, sure.." she just said while her smile still plastered on her face.

Bakit parang iba yung pagkakangiti niya? parang may mali pero hindi ko na iyon pinansin at agad nang nagtungo sa cr pero bago pa man ako makaalis ay narinig ko pa ang sinabi ni Jen.

"Charles... Kayo na ang bahala sa kanya."