HUNTER ✔

Chapter 1: Stranger in Black

Disclaimer: This story is not edited and this is my first book so it'll have a lot of typos and grammatical errors. But I still hope you'll like it. Please don't forget to click that cute litte star below your screens ; )

↭↭↭↭

Stranger

"Ky!" Sigaw ng mama ko galing sa kusina.

"Bakit ma?" Sigaw ko din at tinigil ang ginagawa kong assignment.

"Can you please buy something from the store?" She asked. Napasimangot naman agad ako sa narinig.

"But mom, I'm doing my homework at saka gabing-gabi na kaya." Kahit labag sa loob ko ay napilitan akong lumabas sa kwarto at pumunta sa kusina. Nadatnan kong nag bi-bake nanaman si mama ng brownies. Mahilig mag bake si mama at namana ko iyon sa kanya. Gusto ko nga sana siyang tulungan kaso kailangan ko pang tapusin ang assignments ko.

Im a second year college student and I'm taking up business administration major in Marketing management. I still don't understand why they give a lot of assignments. I mean isn't eight ours at school enough ? Ang dami naman nilang kaartehan. Kulang pa ba ang pag-aaral sa umaga at kailangan pang magbigay sila ng sandamakmak na assignments? Napabuntong hiniga nalang ako at tinignan si mama.

"Ang tamad-tamad ng batang to'. Kyra, saglit lang naman. Ituloy mo nalang yan mamaya. I baked some brownies for you." Malambing na sabi ni mama. Hindi na ako nagsalita at kinuha nalang ang binibigay niyang pera. Tumatango-tango nalang ako habang sinasabi niya ang mga dapat kong bilhin.

The cool breeze of the night greeted me upon opening the door.

"Bakit ang lamig ngayon? Kaninang umaga lang, ang init-init." Sambit ko sa sarili. Buti nalang may malapit na grocery store dito sa amin. Ilang minutong lakaran lang.

As I entered the grocery store, I was greeted by Kuya Gab. A friend I've known for five years as we are live in the same neighborhood. Gab with me every time I see him.

"Good evening, Ky." Bati nito at nginitian ako. Ako naman, naka simangot lang at hindi siya sinagot kaya napakunot ang noo nito.

"Bakit ganyan mukha mo? Para kang namatayan. Ang ganda mo pa naman." Pagbibiro pa nito.

"Kasi naman Kuya Gab, si mama. Hindi ko pa nga tapos assignments ko tapos inutusan pa ako. At saka wag mo nga akong niloloko kuya. Baka maniwala nako sayo." Sagot ko at natawa narin.

Medyo close nga kami ni kuya Gab dahil regular customer na nila ako sa grocery shop nila. Twenty years old na siya at mas bata ako ng tatlong taon sa kanya. Ayaw nga niyang tawagin ko siyang kuya dahil ayon sa kanya, hindi siya mukhang twenty. Sa tuwing bumibili ako sa shop nila, lagi niya akong binibiro at nakikipag landian sa akin. Kung nasa mood ako, saka ko lang sinasakyan ang mga jokes niya.

"Si mama talaga. Gumawa nanaman ng paraan para magkita tayo. Okay na okay talaga ako sa kanya. " Dagdag pa nito.

"Mama? Kelan pa mama ang tawag mo sa mama ko?" Sinakyan ko nalang ang biro niya. Wala namang araw na hindi siya nagbibiro eh.

"Mula nung naging tayo, Ky." Seryosong sagot nito. Napahagikgik naman ako sa tawa. He's acting like an award winning actor with his facial expressions.

"Whatever kuya. There was never an us." Panggagaya ko sa napanuod kong drama kanina.

"Ouch!" Sambit ni kuya Gab at hinawakan pa ang dibdib niya na kunwari ay nasaktan.
"Nakalimutan mo na agad ako? Ang bilis mo namang maka-move on, Ky. Grabe ka!"

Napailing nalang ako sa kabaliwan ng lalaking to. Though he's so corny at times, he still made me smile.

Iniwan ko na siya sa counter at isa-isang nilagay sa basket ang mga pinapa-bili ni mama. Lumabas na agad ako pagkatapos kong bayaran ang mga binili ko. Nag flying kiss pa si kuya Gab. Nginitian ko nalang siya at dali-daling naglakaad pauwi.