"ASKER KURGUSUDUR"
"NE DEMEK NEDEN YA?" Artık sabrım kalmamıştı buraya kadar. "NE DEMEK NEDEN? YAKTILAR BENİ, KIZGIN BICAKLA KESTİLER HER YERİMİ, TEKME ATTILAR NEFESSİZ KALDIM, DÖVDÜLER BAYILTANA KADAR DÖVDÜLER KAN KUSTUM SAATLERCE ÜSTÜME CANLI BOMB...
Helüüü uzun zaman oldu evet biliyorum ama sonunda konuştuk. Size çok güzel biaz hüzünlü biraz mutlu bir bölümle geldim.
Ben yazarken çok keyif aldım şahsen sizin de okurken çok keyif almanızı diliyorum.
Bölüme geçmeden önce birkaç bir şey daha söyleyeceğim. Son zamalarda okunma oranımız düşmüş. Yorumlarve oylar da aynı şekilde. Kimseye zorla okutamam
Ama en azından emeğimin birazcık karşılık bulmasını isterim.
Bu bölüme 50 vote istiyorum çok değil. bizim 200 voteleri bulduğumuz da oldu ama bana şimdilik bu kadarı yeter.
Bölümü okurken satır arası yorumlarınızı eksik etmeyin.
Ceyifli OKUMALARR.
Şarkılar
Sezan aksu: Ünzile Sickkickinfected- slowed.
ヽ༼⁰o⁰；༽ノ
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ben Halil Yücel'in kızı, bu kadın ise bizim acılarımzın kahramanı dışında hiçkimse.
İnsan bazen hiç beklenmedik anlarda hiç beklemediği yerlerde kendini bir karmaşanın ortasında bulabiliyordu.
Hissizlik, şu an kendimi en iyi tarif edebileceğim duyguydu belki de. Bir şey hissediyor muydum? Bilmiyorum. Kafamın içi allak bullak. Karşımda acılarım duruyor, geçmişim gözlerimin içine bakıyor ama ben kendimi tüm tesellilere rağmen omuzları düşük bir zavallı gibi hissediyordum. Öyle değilim biliyorum ama olur ya hani o his... Terk edilmişlik gibi... Sanki... Sanki ortada bırakılmış gibi, açıkta kalmış gibi. Nasıl tarif edeceğimi bilmiyorum, ne ad kullanılır onu da bilmiyorum. Hiçbir şey bilmiyorum ve bir şeyler öğrenmek, karman çorman olan bu hayatımda bir şeyleri aydınlatmak, bazı zincirlerin kilitlerini kırmak istiyordum.
