Tak tak ben geldim

BİR KÜÇÜK TAŞINMA MESELESİ

"MACİDE! ÜSTÜNDE! ÜSTÜNDE."

Ablam korkudan daha çok bağırırken ben üstümdeki böcek yüzünden kıpırdamadan duruyordum. "Neremde tam olarak?"

"Tişörtünde. Macide ne yapacağız?" Kafamı yavaşça aşağıya doğru eğdim. Tam karın bölgemde, tişörtümde duruyordu. "Abla sakince ayağındaki diğer terliği ver bana." Cesur kızım benim.

Ablam korkuyla dediğimi yaparken ben gözümü böcekten ayıramıyordum. Ne yapsak isim mi versek böceğe?

Ablam elindeki terliği bana verdi. Kaldırıp hızlıca vuracaktım ki böcek tekrar uçunca ablam bağırarak evin içinde koşmaya başladı. "Abla camı aç camı." Ablam korkudan benim odama girip kapıyı kilitleyince böcekle baş başa kalmıştım.

Kaldık baş başa böcek adam. Böcek uçarken camın yanına hızlıca gidip camı açtım. "Gel lan şu tarafa."
Böcek inatla evin içinde dolaşmaya devam ederken portmantodan bir tane ceket alıp böceğe yukarıdan vurmaya çalıştım.

"Çık evimden istenmeyen varlık." Deme öyle üzülürse hiç gitmez. Böceği yavaş yavaş cama yaklaştırdım. En sonunda dışarıya çıktığında hızlıca camı geri kapattım. İnanamıyorum Macide çıktı.

Elimdeki ceketi tekrar yerine asıp odanın kapısını tıkladım. "Abla çık gitti." Ablam yavaş yavaş kapıyı açıp içeriden kafasını çıkardı. "Çıktı mı gerçekten?" Evet anlamında kafamı sallayınca ablam odadan çıktı.  Ne değişik bir gün oluyor farkında mısın Macide? Evet farkındayım canım.

Akşam

Ablam ile beraber yıllar sonra evi bir güzel temizlemiştik. Başka bir böcek vakası olmayınca daha hızlı temizliğimiz bitmişti. Canımın acısı da artık hissedilmiyordu.

"İyi yemekte yaptık. Gidiyorum ben evime. Bir daha da gelmem ben bu müzeye. Git market alışverişi yap. Her şey bozuk. Nasıl yaşıyorsun sen burada?"

Ablam söylene söylene evimden çıkıp gitti.

Ablam çıktıktan birkaç saniye sonra kapı tekrar çaldı. "Ne unuttun acaba?" Kapıyı açınca karşımda ev sahibini gördüm. "Bayram Bey, buyurun?"

Sanki biraz sinirli görünüyor Macide. "Macide Hanım sizin evinizde at yarışması mı var? Ne diye tepinip duruyorsunuz? Apartmandaki kişilerden sürekli şikayet geliyor hakkınızda." Ha bir siz eksiktiniz.

"Şey evde böcek vardı. Ablam korkunca koştu biraz." Söylediklerim Bayram Bey'in çok umrunda olmamış gibiydi. "Her neyse ben size başka bir şey söylemek için geldim." Sessizce ne diyeceğini bekliyordum.

"Şehir dışından oğlum geliyor. Mümkünse en kısa sürede evden çıksanız iyi olur." Ev diyor. Çıkmak diyor. Bende diyorum başım dönüyor.

"Ne çıkması Bayram Bey ben kaç yıldır burada yaşıyorum. Yeni gelen kiracıları çıkarın." Bayram Bey'in inadını çok iyi biliyordum ama bende inatçıydım. "Kusura bakmayın Macide Hanım. Uzun zamandır aklımda olan bir karardı zaten. Sizinle hiç anlaşamıyoruz. Bu yüzden böylesi daha iyi."

Benim hiçbir şey dememe izin vermeden tekrar yukarı çıktı.

Oha biz şuan evden de mi kovulduk?

Kapıyı kapatıp sinirle içeri girdim. "Halledeceğiz. Halledeceğim."

Ertesi gün

"Halledemedim." Sıtkı ile telefonda olanları konuşuyorduk. "Kötü olmuş ya." Evet Sıtkı yardım et bize. "Oha bak aklıma ne geldi?" Sıtkı heyecanla karşıdan bir şeyler söylüyordu. "Ne geldi yine aklına?" Sıtkı kendince onaylayıp tekrar bana döndü. "Benim evin yan tarafında bir tane site var. Oranın bir katı boştu. Gel bir bak istersen."