10.10.2002
_____________
Deprem olmamasını diliyorum .
01.12.2004
____________
Bugün herzamankinden çok daha tuhaf bir an yaşandı. İlk kez kendi hayatımın başka bir varyasyonunu yaşadım. İlk kez kendi hayatımdaki kendimle yer değiştirdim ve yapmamam gereken bir şeyi yaptığımfa neler olduğunu gördüm.
Sanırım babamı ölmekten kurtardım.
02.12.2004
____________
Babam intihar etmek istiyor!!!
04.12.2004
___________
Doktora gittim. Daha doğrusu annem zorla getürdü yine... Yeniden tuhaf davranmaya başladığımı iddia ediyor. Ama babamın intihar etmeye çalıştığı anı gördüğümden beri normal davranmıyorum.
12.12.2004
____________
O günden beri uyuyamıyorum. Sürekli kabuslar görüyorum. Babamın yanından ayrılmak istemiyorum. Öleceğinden korkuyorum. Geceleri onu kontrol etmekten alıkoyamıyorum kendimi. Bir kaç kez nefesini kontrol ederken uyanıp neler olduğunu sordu. Doktor görüşmelerini artıracaklarını söylüyorlar. Ama hastaneye gitmek istemiyorum. Çünkü o doktor hiç iyi biri değil. Beni iyileştirmek istemiyor! Yalancı!
14.12.2004
___________
Babam endişelerimin daha da kötüye gittiğini görünce beni karşısına alıp konuştu. Bana daha önce intihar etmemeye kalkışmadığı hatta ve hatta bunu aklından bile geçirmedigini söyledi. Üstelik doğruyu söylediğinden eminim. Çünkü babam bana yalan söylemez. Ama onu bacaklarından tutup son anda boğulmaktan kurtardığmdan da eminim. O anı hafızamdan silemiyorum. Yine de doktorla konuşmayı reddediyorum. Annem bana inanmıyor ama o iyi biri değil. İlaçlarımı içmememi söylüyor.
Benim adım Farah Akıner.
YOU ARE READING
ÇOKLU OLASILIK
Teen FictionDiğer insanlar tarafından hissedilmeyen artçı depremlerin açtığı kapılardan geçen insanlar. Ve birbirlerinde habersizlerdir yaşadıkları boyutlarda. Çünkü herkes düşünüyor ki dünya bir tane. Halbuki onunki bir çok tane. ∞ Nereye gittiğini bilmeyen...
