Dear Author: Loving You In Secret (GxG)

Seen nineteen

Bella Chloe

My readers were patiently waiting for me as I set my book down on the table and turned to face them. My heart hurts as I think back on what happened a year ago. Nakagawa nga ako ng true to life story pero hindi ko naman akalain na pati ang pain true to life.

The memories remain vivid. After Sabine left, she rose to become one of the bright stars above. While Misha transformed into a wishing star, she vanished out of thin air. And I changed into a half moon that had many people around it yet was nonetheless alone itself. They see me as a cheerful person, but deep down, I'm only trying to brighten up the people who look at me, even if I feel incomplete. However, it does not mean that I have given up on finding my other half. I'll keep hoping that she will embrace me so that I may feel entire once again.

Pinilig ko ang ulo para alisin ang mga alala na lagi na lang bumabalik. I have to focus on kung ano ang nasa harapan ko ngayon. Hindi ko dapat iniisip ang mga nakaraan dahil paulit-ulit lang ako masasaktan. Till now kasi hindi ko pa rin maintindihan bakit kailangan na parehas silang mawala.

"Author! Hindi talaga ako maka-move on na sad ending 'tong libro mo." Saad ng isa kong reader na nagpunta sa first event ko.

I rented an open park para lang dito sa meet and greet ko. After ko i-published ang story ko na  naglalaman ng kwento ni K ay lalo akong napansin. Nag-ingay ang acc ko sa Novella app at eto nga naging libro. Which I am proud of.

"Author gawa ka ng special chapter, please!" Nginitian ko naman ang isa pang makulit na reader ko.

"I'll think about it." Ang tanging sagot ko na lang. Tsaka isa-isang pinirmahan ang mga libro na nakapatong sa mesa.

Bago ko pirmahan ang huling libro, pinakatitigan ko muna ito tsaka ako unting-unti na napangiti.

My book's cover is something I absolutely adore. The moon and the two stars. Although it appears to be a happy face, there is a heartbreaking tale hidden within. It perfectly fits the title itself, 'Tragic smile to a perfect peace.'

The two stars are dimmed by the moon. The moon arrived too late to save the stars. The moon is waiting for the star to rise so that it won't feel alone. The moon will never give up on the idea that the star will one day shine alongside her.

"Author naman puro ka ngiti sa'min. Hindi mo naman kami binibigyan ng malinaw na sagot." Hindi ko napigilan ang mapatawa.

"I'm sorry, ano nga ulit ang pangalan mo?" I said tsaka pinirmahan ang last book.

"Nakakasakit ka na author, kami yung todo suporta sayo nung nag-aaral ka pa! Kami yung tatlo no'n na laging bumabati sa'yo." May himig na pagtatampo sa boses nito ngunit ngumiti din naman siya.

"Oh I remember na. Sorry marami lang kasing iniisip." Inabot ko sa kaniya ang libro na napirmahan ko na agad naman nitong kinuha.

"Ako po si Pia, tapos po yung unang nagdadabog kanina kung bakit po sad yung ending siya po si Winnie. Yung nagtanong naman po kanina siya si Yanyan."

"Alright, Pia. Simula ngayon hindi ko kakalimutan ang mga names niyo." I gave her a friendly smile and then turned to face the other two women seated in the chair. They smiled back with kaway pa. Hindi pa rin talaga sila nagbabago.

"By the way author, bilib pa rin ako sa friendship nila Misha and K. Too sad lang na nagkalayo sila nang hindi man lang nagkaka-ayos." May lungkot sa kaniyang boses na agad din naman napalitan ng sigla. "But I know na alam nila sa isa't-isa na hindi nila ginusto yung ending nilang dalawa. I trust Misha na alam niyang hindi mean ni K ang hiniling niya and I know K knew that Misha already forgave her."