Maybe Not Now, But Someday by: nikayzxs (COMPLETED)

Chapter 18: Flashback

Lunes ngayon, at wala kang klase ngayong umaga dahil may emergency meeting ang mga teachers, kaya mamayang hapon pa yung klase namin. Nagsusulat ako ulit sa diary ko nang biglang lumapit sa akin si Jheru.

"Mary claire, bakit di mo sa akin sinasabi na nililigawan ka na pala nina Nikki at Janiel?" Diritsong tanong niya. Nagulat ako, di ko aakalaing magtatanong siya.

"May gusto ka ba sa kanila? May sasagutin ka ba sa kanila?" Sunod-sunod na tanong niya. "Di ko alam" pag-amin ko sa kaniya. Kaya naman umupo siya sa tabi ko "Bakit di mo alam?" Haaaaays. Nag-isip ako ng sasabihin ko.

"Ayoko ng masaktan ulit. Takot na akong umiyak, takot na akong maiwan at takot akong ma-iwan". Halatang naguguluhan si Jheru. Siguro nga kailangan na niya malaman kung bakit.

"Kasi ganito yan, bago kami lumipat dito, may isang lalaki akong minahal sa Alabang, actually his my bestfriend liked you. Adrian ang pangalan niya. We promise to each other na walang iwanan."

"Kung ganon pala eh bakit mo siya iniwan?" Gusto talaga niya malaman.
"Ayyy. saglit lang, di ka naman siguro nagmamadali noh?" Natatawa kong sabi sa kanya. Napakamot siya sa ulo niya hahahaha "Sige, ituloy mo na".

"Then, one day I wondered why he wasn't showing up to me. So I went to his house and found out why. Of course I was hurt and angry with him, but I also understood him. His parents divorced. I haven't seen him for seven months. For seven months I loved him, and for seven months I waited for him to return. And every day passed by it seemed to be in hell. Every day I pray to the lord that Adrian will come back. I hope he keeps his promise that he will return to me. I almost changed myself. I became a rebellious child to my parents. And that day has come for me. The day he returned. I was probably the happiest girl that day.
I returned to my old self. Almost perfect since I was with him. I can ask God no more. Because he had given me my one and only request. But again, something bad happened to my family".

Hindi ko alam kung itutuloy ko pa ba o hindi na. Biglang bumalik sa akin lahat. Bigla kon namiss si Adrian. Kamusta na kaya siya? Don pa rin kaya sila nakatira? Haaays.

"Tapos anong sumunod na nangyari? Talagang interesaso ang gago. Kaya napilitan akong e kwento.

"pinasukan kami ng magnanakaw. kaya napagdesisyunan ng parents ko na lumipat ng bahay. Malayo sa Alabang, kaya sa kamalas-malasan dito kami napadpad sa Pasig, syempre bago ako umalis, nagpaalam ako sa kaniya. Alam kong magagalit siya, kahit ayaw kong sumama, wala naman akong magagawa kundi ang sumunod sa utos nina mama at papa. Naalala ko pa nga noon, habang nagpapaalam ako sa kaniya, nag-iiyakan kami. Dun ko naisip na talagang pinaglalaruan kami ng pagkakataon. Pero nangako ako na babalikan ko siya, babalik ako, tulad ng ginawa niya. kung alam lang niya kung gaano ko siya gustong makita, makausap at mayakap ulit. Kaya yun ang rason kung bakit ayaw ko."

Pagkatapos nun, natahimik kaming dalawa.

SILENCE

SILENCE

SILENCE

SILENCE

Para maiba na yung usapan, tinanong ko siya. Kahapon pa ako nakakahalata na may problema siya.

"May problema ba?" Nakanuot noong humarap siya sa akin. "Wala, bakit?" Habang nakatutok pa rin sa akin yung mga mata niya. "Bakit ka tumahimik?may nasabi ba akong hindi mo nagustuhan?" May pakiramdam akong may tinatago siya sa akin di ko lang matukoy kung ano.

"Eh bakit nakabusangot yang mukha mo?" Halata naman kasi sa mukha niya. "Hindi kaya" tanggi niya. "Nag-away ba kayo ni Trisha?" Girlfriend niya si trisha since grade 4. Tapos umiling lang siya. "Nagseselos ka ba kina Janiel at Nikki?" Huli na ng mapagtanto ko yung tanong ko. Bakit ko nga ba nasabi yun! Tanga. Babawiin ko sana ng biglang nag-aya na siyang pumasok sa room. Tumayo na siya at sumunod ako sa kaniya. Halatang umiiwas.