Gewoon vrienden

Lama's On Tour I

A/N Hoooi! Dit hoofdstuk heeft lang op zich laten wachten, onder andere doordat ik álle RTR-afleveringen (regulier & backstage) heb geluisterd de afgelopen weken (maanden?) om het verhaal van dit hoofdstuk te vinden. Tijl noemt ergens dat ze het al wel eens besproken hebben, maar ik kon het niet vinden. Na alle afleveringen geluisterd te hebben overigens nog steeds niet. Blijkt 't in Tijls boek te staan. Daar had ik ook kunnen beginnen natuurlijk... Maar ja. 

Daarna ontstond er de tegenstelling tussen wat Tijl schrijft in Lama for Life en de informatie die nog te vinden is op Youtube. Daar moest ook een keuze in gemaakt worden. Mocht je nu dit hoofdstuk lezen en denken "Maar zo is het toch niet gegaan?", dan staat na het hoofdstuk de verantwoording voor de keuzes die ik gemaakt heb.

Dat gezegd hebbende: Enjoy!

------------------------------------------

De lente veranderde vanzelf in zomer. Alle opgewaaide stof van de overstap van Ruben en Tijl naar de AVRO was langzaamaan gaan liggen, en toen was er alleen nog Lama's on Tour en hier en daar wat tv-werk over. Het was nog altijd de vier Lama's en Patrick tegen de wereld.

Een wereld die steeds kleiner werd. Ze waren op het toppunt van hun beroemdheid, met als gevolg dat ze bijna alleen nog maar met elkaar omgingen. Na de show konden ze de foyer niet meer in, omdat ze dan niet meer weg kwamen en er gevaarlijke situaties ontstonden. Vrienden en familie buiten het gezin zagen ze nog maar heel weinig, en als ze dan wel eens met andere vrienden dan de Lama's waren, dan merkten ze dat de gesprekken opeens veel moeilijker en stroever leken te gaan dan vroeger. Het was alsof ze de connectie met de realiteit kwijt waren. Gewone sores van een bevriende ICT'er of een vriend met een eigen bedrijf, dat leek opeens zo nietszeggend vergeleken met de intensiteit van wat ze zelf beleefden.

Niemand wist écht waar ze doorheen gingen met zijn vijven en niemand kon dat ook echt begrijpen. Want hoe leg je uit wat bekendheid en beroemdheid met je doet? Overal herkend worden, overal aangesproken worden, iedereen wil wat van je. Met elkaar hadden ze bepaalde woorden en codes waarvan de rest wist 'nu gaan we dit doen'. Onderling hadden ze steeds minder woorden nodig om te communiceren, terwijl de buitenwereld juist steeds meer woorden nodig had om tot hen door te dringen. Het maakte hen zelf onbereikbaar voor anderen, en ze maakten anderen onbereikbaar voor zichzelf. Het was een hele vreemde gewaarwording.

Zelfs hun eigen partners begonnen hier en daar aan de bel te trekken. Ruben Nicolai had steeds meer ruzie met Laurien omdat hij te weinig aanwezig was om hun 1-jarige meisje te zien opgroeien. "Je bent liever met de jongens dan met ons", was het verwijt. Maar Ruben suste haar dan met de belofte dat hij er op zijn vrije dagen hélemaal voor hen was.

Ook Tijl had problemen met Nicolette. Ze was wel gewend dat hij veel werkte. Dat wist ze toen ze met hem samen ging wonen. Maar ze merkte dat hij nu té hard werkte. Zijn hoofd was overal behalve bij haar en hun 3-jarige dochter. En als ze samen praatten dan kwam het altijd terug op De Lama's of iets dat hij met Ruben Nicolai had beleefd. Ze merkte dat ze jaloers werd op de mannen waar Tijl steeds mee weg was. Tijl beloofde haar dat hij veel meer thuis zou zijn zodra De Lama's klaar waren. "Maar de gifbeker moet eerst nog tot op de bodem leeg. Nog een half jaartje, schat. Dan ben ik weer veel meer thuis." Dat leek Nicolette voor nu gerust te stellen.

------------------

De laatste shows van het seizoen waren begin juni, in Utrecht. Drie shows in drie dagen. Ze hadden eind augustus en begin september nog wat shows gepland van de 'oude' tour, maar dat was met als doel om weer lekker in te spelen voor hun afscheidstour.

In de zomer zou ook de afscheidstour in elkaar gezet worden. Het moest een groots spektakel worden, het liefst met vliegende onderdelen, veel confetti en een knallende opening. Ze dachten nog na over hun openings-acts, maar ze waren het er al over eens dat You Never Walk Alone wederom het slotnummer zou worden. De ervaring bij dat nummer was toch een stuk sterker dan bij wat ze nu deden en kon niet ontbreken bij hun slotakkoord.