Gewoon vrienden

Katalysator

Katalysator (zelfstandig naamwoord)Een katalysator is het element dat een proces in gang zet of versnelt. Bij een brand is de katalysator het product dat ervoor zorgt dat de brand snel tot enorme proporties groeit. Een katalysator kan ook de spreekwoordelijke druppel zijn die de emmer doet overlopen.

--------------------------------------------------------

De rest van het opnameseizoen probeerden Ruben en Tijl zich iets meer gedeisd te houden. De bedreiging die Tatum had gevormd voor hun onderlinge relatie had ervoor gezorgd dat ze zich die opname íéts té klef hadden gedragen. Maar die dag was voor hun onderlinge verhouding een katalysator geworden. De jaloezie die Tijl gevoeld en geuit had, en ook de jaloezie die bij Ruben af en toe naar boven gekomen was, had hen doen beseffen dat hun relatie meer was dan af en toe een kus. Ze hielden van elkaar, gunden elkaar het beste, wilden zo veel mogelijk samen zijn. Het was geen domme verliefdheid meer, maar het was échte liefde geworden. Dat betekende veel aftasten waar de grenzen lagen en ze af en toe verleggen, met de bijbehorende spanning.

Het was gek, maar veel dingen die ze op het podium al deden, deden ze niet als ze samen waren. Na de heftigheid van de eerste week, toen ze net wisten dat ze elkaar iets leuker vonden dan 'gewoon vrienden', hadden ze elkaar wel wat meer ontdekt, maar al vrij snel waren ze daarmee opgehouden. Te eng, te spannend, te grote kans dat mensen erachter zouden komen. Ze hadden dat na die avond in het hotel ook echt daar gelaten. Nu deden ze vooral nog knuffels en kussen. Maar elkaar aanraken op wat meer intieme plekken... nee. Daar waren ze nog niet. Ze hadden ook nog niet de tijd en ruimte gehad om dat samen te ontwikkelen.

Nu ze bekender werden, hadden ze minder vrije tijd, maar werden ze opeens ook samen gevraagd voor schnabbels, of was er de ruimte om de ander mee te nemen naar een klus zonder dat de organisatie gek opkeek. Zo ook in de Engelenbak. Tijl had de vraag binnen gekregen of hij de avond aan elkaar wilde praten en of hij dan gelijk ook een eigen favoriet kleinkunstnummer wilde doen. Nou, dat wilde hij wel. Maar Tijl was niet dom, hij moest dan wel iemand hebben die voldoende toon kon houden om zoiets te doen zonder uitgelachen te worden. Dus had hij Ruben gestrikt om met hem mee te doen. Samen hadden ze het nummer 'zeur niet' van Annie MG Schmidt uitgezocht. Van tevoren hadden ze het één keer gerepeteerd samen, en dat was het. Maar nu was een optreden voorbereiden ook niet echt hun ding, dus ze vertrouwden erop dat mensen het vooral grappig zouden vinden als het fout zou gaan.

Het nummer bevatte een paar kleine, wat meer suggestieve stukjes tekst, die ze onderling konden spelen met die suggestieve ondertoon, zonder dat het publiek ook maar iets wijzer werd. Het voelde ergens alsof ze in een speeltuin zaten. Bij een verkeerde beweging viel je van de schommel af, maar zolang je maar goed oplette, voelde het heerlijk.

Na afloop in de kleedkamer grijnsden ze naar elkaar. "Dat was superleuk, Tijl. Bedankt dat je me meenam hierheen", lachte Ruben lief naar zijn vriend. Tijl knikte. "Natuurlijk! Je denkt toch niet dat ik in m'n eentje ga zingen", grapte hij. Ze pakten hun spullen en liepen naar Tijls auto. Hij zou Ruben, zoals gebruikelijk, thuisbrengen. Tijdens de rit bespraken ze de avond, alle leuke dingen en alle verbeterpunten. De samenwerking in presentatie was zó natuurlijk verlopen, dat Ruben gelijk plannen aan het maken was om samen een presentatieduo te gaan vormen. Tijl remde hem lachend af. Zo kende hij Ruben het beste. Hij maakte graag onhandige plannen.

Voor Rubens huis zette Tijl de auto stil en keek opzij. Dit was altijd zijn favoriete moment en minst favoriete moment tegelijk. Afscheid nemen van Ruben voelde altijd verdrietig, maar de dikke knuffel die ze elkaar dan altijd gaven, daar kon Tijl echt naar uitkijken.

Ruben maakte echter geen aanstalten om de auto te verlaten. Hij zuchtte diep en keek toen met een ondeugende blik opzij. "Zeg Tijl", begon hij. "Weet je nog dat weekendje weg waar we het over hadden?"