Κεφάλαιο 40
Οι Δρυάδες υπήρξαν ανέκαθεν στενά συνδεδεμένες με την Ματέρρεα και με την Φύση, όπως κι οι Νεράιδες. Τα συναισθήματά τους ενσωματώνονταν στα δέντρα και στην γη που πατούσαν. Όταν μερικές βρήκαν καταφύγιο στο Νοβέλιαν, ξεριζωμένες από τους Τζέργκα που τις κυνηγούσαν και τις αιχμαλώτιζαν σαν θηράματα, σεισμοί προκλήθηκαν απ' όπου αυτές πέρασαν. Οι περισσότερες κατέληξαν στον Ναό της Σελήνης. Τρομαγμένες καθώς ήταν, μονάχα άλλες γυναίκες θα εμπιστεύονταν να τις περιθάλψουν.
🌙
«Πώς είναι οι φιλοξενούμενές μας;», ρώτησε ο Νέβιν την Λάμεννυ, όταν την είδε να περνάει από μπροστά του στο μονοπάτι. Εκείνη τον κοίταξε με απογοήτευση.
«Πώς να 'ναι;», ξεφύσηξε. «Έχουν τρομοκρατηθεί. Μερικές δεν μπορούνε ούτε να μιλήσουν», δήλωσε κι ο Ράναντιρ ξεφύσηξε κι αυτός με δυσαρέσκεια. «Καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για να τις θεραπεύσουμε και να τις κάνουμε να μιλήσουν για όσα πέρασαν».
«Μην το παίρνεις τόσο βαριά», τη συμβούλεψε προσπαθώντας να ελαφρύνει το κλίμα. «Τώρα είναι ασφαλείς. Το Μαγικό Φράγμα τις άφησε να μπουν στο Ασημένιο Δάσος, επομένως είναι καλοδεχούμενες στο βασίλειό μας κι εδώ κανένα άλλο κακό δεν θα τις βρει».
«Δεν είναι το ίδιο, Νέβιν», την άκουσε να του λέει μ' έναν ασυνήθιστο πεσιμισμό, που ο Νεράιδος δεν είχε ξανακούσει στα λόγια της. «Δεν είναι σαν εμάς. Δεν είναι δυνατόν για εκείνες να ζήσουν σε κτίρια, μακριά από τα δέντρα και την λευτεριά του δάσους που τόσο αγαπούν...», σταμάτησε για λίγο και κοίταξε αβέβαια το χώμα. Ο Νέβιν, που την ήξερε πολλά χρόνια καταλάβαινε ότι κάτι την προβλημάτιζε.
«Τι έχεις, Λάμεννυ;»
«Όλα όσα γίνονται αυτές τις μέρες... απλά... μου φαίνεται αδιανόητο που κάποιοι επιτίθενται τόσο βάναυσα σε ανυπεράσπιστα πλάσματα. Κι εμείς κρυβόμαστε στην ασφάλεια του Φράγματός μας και δεν κάνουμε τίποτα».
«Δεν είναι έτσι. Ήδη-»
«Θα πιστεύεις ότι είμαι μια δειλή, έτσι Νέβιν;»
«Όχι, γιατί το λες αυτό;»
«Πρώτα η Λιουντέμνια μας φέρεται σαν δούλες, έπειτα διώχνει τη Λιδσένια και την Έδιββυ, τώρα συμβαίνει αυτό με τις Δρυάδες...», η ιέρεια με τα σομόν μαλλιά κόμπιασε για λίγο. «Απλά δεν βλέπω τη δική μου βούληση σε όλα αυτά. Βιώνω καταστάσεις που με βρίσκουν αντίθετη και τι κάνω; Απολύτως τίποτα! Αν δεν είναι δειλία αυτό, τότε τι είναι;»
ВИ ЧИТАЄТЕ
Γυάλινο Φεγγάρι #TYS2023 #SPBC2023
Фентезі'Τα ένιωθε να ξυπνούν: συναισθήματα που θα έπρεπε κανονικά να είχαν νεκρώσει μέσα της. Κι όμως, τα ένιωθε να ανασταίνονται από τη λήθη τους και ν' απειλούν να της τινάξουν τη ζωή στον αέρα. Ήταν σαν το γυαλί, τόσο συμπαγής κι απροσπέραστη, μα ταυτόχ...
