Son Sardunya

38. Bölüm

Keyifli okumalar!

OTUZ SEKİZİNCİ BÖLÜM

Bölüm Şarkısı:

Siz seçin.❤️

Sonraki an, Özgür elimdeki kutuyu çekip masanın üstüne bıraktı ve elleri yüzümü hapsetti. Beni kendine çektiğinde kalbim şiddetle çarpmaya başlamıştı ve tüm oksijenin bedenimden çekildiğini hissettim.

Beynim tamamen ezildi, yok oldu. Düşünemeyecek kadar havasız kaldım. Sonra tüm damarlarım onun nefesiyle doldu. Onun nefesinin ne zaman benim nefesim olduğunu anlayamadım.

Dudaklarımı sıcak ve yumuşak dudaklarının altında sertçe ezerken ellerini yüzümden ayırıp belime götürdü ve daha aşağıya kaydırmaya başladığında kalçalarımın altından tutup beni havaya kaldırdı.

Kucağındaydım... Ve kalbim ağzımda atıyordu. Hiçbir zaman eksik olduğumu düşünmemiştim ama şu an, bedenim onun bedeninin etrafına dolanırken tamamlandığımı hissettim.

Kalçam sert bir yere temas etti. Masa diye düşündüm.

Nabzım nefes alma ihtiyacıyla sınırlarımı zorlarken dilinin dilimle teması karşısında uzuvlarım sarsıldı.

Düşünmeye fırsatım bile olmuyordu. Beni masaya oturtmuştu ve bacaklarımın arasında, kendini bastırdığı sertlik nefesimi kesmişti. Aklım duruyordu. Ve ben, ne yapacağımı bilmiyordum.

Beni öpüyordu.

Özgür beni hatırladığım bir şekilde öpüyordu ve karşılık verirken yetersiz kaldığımı hissediyordum.

Onun için yetersizdim.

Üstelik sadece öpmüyordu. Şu an tüm bedeni bana çekilmiş gibiydi ve ipleri kopmuştu.

Çok kısa bir an geri çekildiğinde nefes aldım ve dudaklarımdaki ıslaklığa değen hava aklımı dağıttı.

Burnu burnumun ucuna değdi. "Tamam." Sesi, nefes nefese bir hararetle çıkıyordu.

Neye tamam dediğini anlamayarak kirpiklerimi kırpıştırdım.

Derin bir nefes alıp gözlerini sımsıkı kapattı ve sonra açtı. Direkt olarak gözlerime baktığında bakışlarımı kaçıramadım. Kendini kontrol etmeye çalışıyordu. Bana dokunmamak için...!

Tekrar dudaklarıma bakıp hafifçe yaklaştı ve alt dudağımı diliyle ıslattı.

Kendini durdurmaya çalışırken bende eziyet etkisi yaratacak şeyler yapması iyi değildi çünkü ben-... Ben... Az önce tahrik olmuştum... Yaptığı şey yüzünden yüzümün tamamının yandığını hissettim. Ya da belki hissettirdiği şey yüzünden de olabilirdi.

Geri çekilmedi ama durdu ve bu yüzden çekinerek "Ne oldu?" diye sordum. Kendi sesimi duymakta zorlandım.

Bir şey yapmam gerekiyordu. Öylece durmuştum ve hareket bile edemeyecek hâle gelmiştim.

Masanın üstünden biraz aşağıya doğru kıpırdandığımda kalçam yavaşça onun sertliğine sürtündü. Anında durdum.

Özgür'ün burnundan verdiği sert nefes yüzüme çarparken "Yavaşlamaya çalışıyorum" gibi bir şey dedi. Tam olarak anlamadım çünkü dişlerinin arasından, boğuk bir sesle konuşuyordu ve benim kulaklarım da basınç altındaymış gibi bir zonklama halindeydi.