20. Bölüm

11.9K 777 118
                                    

Keyifli okumalar!❤️

Keyifli okumalar!❤️

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

YİRMİNCİ BÖLÜM

Bölüm Şarkısı:

Yağmur, Suzan Hacigarip

Bir anda etrafım dönmeye başladı. Sırf biri beni öptü diye bayılamazdım ama iyi hissetmiyordum!

Ellerimi çektim. Sonra aşağı kaydım ve daha da aşağıya kaymaya başladım. Çünkü bacaklarımı hissetmiyordum.

Özgür Bey ellerini uzatıp beni tuttuğunda sesler kesilmişti. Tek duyduğum kendi kalbimin atışıydı. Ve o da çok yüksekti.

Beni öpmüştü. Ama sorun bu değildi. Öpüşünden hoşlanmıştım. Bedenim ona tepki vermişti ve arzu duymuştum. Ama bunun olmaması gerekiyordu. Olamazdı!

Kesin hamile. Hastaneden çıktıktan sonra kavga bile etmişler. Belki de Özgür Bey bebeği istemiyordur. Sonuçta o kızdan şimdi kurtulması daha zor olacak.

Nefes alamıyordum!

Böyleleri de var işte. Sırf biraz daha yükselmek için yakında vücudunu da kullanmaya başlar.

Ellerim kasılmaya başladığında içimi dehşet kapladı. Bedenimin kontrolünü kaybetmiştim.

Neden hiç tanımadığın ve sevmediğin biriyle birliktesin? Şirkette çalışmak için mi?

Bedenimin hareket ettiğini hissettim ama bunu yapan ben değildim. Biri beni kucakladı. Özgür Bey. Özgür.

Hâlâ asansördeydik. Hava olmadığı için bunun farkındaydım. Nefessiz kalmıştım!

Bu hiç doğru değildi. Hem de hiç.

Hakkımda konuşmaya devam edeceklerdi. Herkes. Nereye dönersem bunları duyacaktım. Basit ve kullanılacak biri olduğumu. Patronumu kullandığımı.

Bir şeyler hissediyordum. Yarı yarıya görüyordum ama kıpırdayamıyordum.

Kollarını etrafıma sardı ve başımı göğsüne yasladı. Biri bizi böyle görseydi çok kötü düşünürdü. Çok kötü!

Etrafıma sardığım kolumu kendine çekip bileğimi tuttu. Aynı zamanda da saatine bakıyordu. Nabzımı sayıyor. Bir şey dedi ama duymadım. Sadece dudaklarının kıpırdadığını gördüm.

"Beni içeri al."

Duydum.

"Gaye..."

Bana diyordu. Ama başımı göğsünden kaldıramıyordum. Bedenim kıpırdayamayacak kadar ağırdı.

"Özgür dilerim, lütfen beni içeri al."

Son SardunyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin