Love By A Neat Freak Psychopath ✔

Chapter 25

Fiancé

Kakasabi ko lang na I'm fearless pero heto ako ngayon at kulang nalang ay mabuwal sa lupa dahil sa panginginig ng tuhod ko.

Hindi ko naman kasi expected na madami syang kasamang bodyguards. Bigla nalang kasi silang nagsulputan ng mapansin na tinutulak ko ng bahagya si Adrianna papunta sa kotse ko.

"Can you tell these guys to drop their freaking guns?" - I said and crossed my arms as I watched her bodyguards, who were seriously staring at me.

Sinenyasan naman nya ang mga ito kaya nakahinga ako ng maluwag ng magsisunod sila.

"You'll come with me."- she said after I composed myself.

"Ayaw ko."

Hinawi ko yung isa nyang bodyguard para makadaan ako at mabuksan yung kotse ko.

"Arabella.. I want us to talk. Don't you miss me?"

Now she looks so pitiful. Tsk, as if she's really this kind and calm. If I know she's only using her card on me because she knows I'm a softhearted person,

"I won't fall for your trap."

Papasok na sana ulit ako sa kotse ko ng magsalita ulit sya.

"I want us to talk."- she said sternly.

Hindi ako matatakot kahit gaano pa sya ka seryoso.

Tinignan ko ulit sya dahil alam ko naman na inaantay lang nya ang pagpayag ko.

"Ayaw ko nga. Inaantok na pati ako, next time nalang."

She clenched her jaw, but I ignored her and looked inside my car again. 

"Then tell me what you want..."

I quickly turned my head to her and smirked, which caused her to not finish her sentence.

"I want to fuck you, how's that? Can we do that first and save the talking for last?"

Bahagya naman nanlaki yung mga mata nya habang napaubo at iwas naman ng tingin ang mga bodyguards nya.

She discreetly glare at me but I just raise my brow at her with a teasing smile on my lips.

"Leave us,"- she instructed her guards.

Sinundan ko ng tingin ang mga ito dahil nag alisan talaga sila. Muli akong sumandal sa kotse habang naka cross arms at nakatingin sa babaeng pilit pinapakalma ang iritasyon nya.

"This is not what I'm expecting to happen when we meet again."

"Expect the unexpected. I told you, I'm no longer the Arabella from the past. You can't just order me around because I am not afraid anymore."

She took a step forward without breaking our eye contact. She then grips the hem of my shirt very firmly and pulls me closer to her. 

Hindi naman ako nagpatinag at mas nakipagsukatan pa ng tingin sa kanya.

"Hindi ka na yata nandidiri humawak ng mga bagay?"- nakangising saad ko.

"Hindi naman talaga ako nandidiri sayo."- mababa ang boses na sabi nya.

Pot—— bakit ang cute pa din nya kapag nagtatagalog?!

Hinawi ko naman ang kamay nya at humalukipkip. Ano ba kasing gusto nya gawin o sabihin sa akin sa lagay na ito. Hindi nalang gawin isang bagsakan para tapos ang usapan, de jk. Mahaba pasensya ko pagdating sa kanya no. Kahit abutin pa kami dito ng siyam siyam okay lang, as long as hindi sya maglaho sa paningin ko.