Love By A Neat Freak Psychopath ✔

Chapter 18

Party

Nagising ako dahil sa pakiramdam ko ay kanina pa may nakatingin sa akin.

Pagmulat ko ng mga mata ay tama nga ang hinala ko. Bumungad sa paningin ko si Adriana na nakahiga sa kama ko at nakatitig sa akin.

Ngumiti ako ng bahagya pero agad din iyon naglaho ng maalala ko yung nangyari kahapon.

Napabalikwas ako ng bangon at nalaglag pa nga ako sa sahig dahil na sa kabilang dulo na pala ako ng kama kaya hindi ko na kontrol ang katawan ko.

"Ugh! Shet. Ang sakit."- impit na salita ko habang hawak ang balakang ko.

"Tsk, stupid."- rinig kong sabi nung demonyita.

Tinukod ko nalang sa edge ng kama yung siko ko para makatayo ako ulit. Pero pagtingin ko ay wala na sya sa kama. Nagulat nalang ako nasa likuran ko na sya at inaalalayan ako.

Buti pa sya ang bango bango kaya nang makatayo ako ng maayos ay dumiretso na ako sa banyo para gawin ang morning ritual ko.

Baka mamaya may muta pa ako. Nakakahiya naman sa kanya.

Matapos kong mag toothbrush at hilamos ay lumabas na ulit ako at sinuklay ang buhok.

"Kumain ka na ba?"- tanong ko sa kanya kasi nga alam ko naman na ngayon lang sya lumabas sa kwartong iyon.

Kumunot ang noo ko dahil imbes na sagutin ako ay nakatitig lang sya sakin. Hala, baka nagandahan na naman sya sakin.

Ako lang to ma'am. Si Arabella na mahal na mahal ang buhay ko.

Gusto kong humagikgik pero sobrang seryoso kasi nya kaya hindi ko na ginawa. Baka sa amin dalawa, ako pa yung lumabas na may saltik.

"Tinatanong——"

"Come here.."- she softly muttered.

Tumigil ako sa pagsusuklay at pinagmasdan sya saglit bago ako unti unting lumapit sa kanya.

Masuyo nyang inabot ang kamay ko at bahagya akong hinila paupo sa edge ng kama. Sa mismong tabi nya.

Pinisil nya ang kamay ko at malungkot na ngumiti.

"I'm sorry."

"Sorry saan?"

She licked her lower lip and sighed. "I told you I like you, and yet I'm scaring you. I'm sorry. I'm really sorry, baby."

Nag iwas sya ng tingin pero hindi nakataas sa mga mata ko ang pagtulo ng luha nya na mabilis din nyang pinunasan.

"You know, I pondered everything last night. I realized that I had gone too far again." - She let out a gasp and tightened her hold on my hand. "I vowed to myself that I would never be like him. But I guess I was really a monster. We're just the same."

Is she referring to her father?

Hinawakan ko sya sa balikat at masuyong inabot ang pisnge nya para maiharap ko ang mukha nya sa akin.

"You're different. Stop living in the past; there's a bright future waiting for you and I'm here."

"Nobody's going to accept me for who I am.I think I'm just going to wait for my own death to fetch me."

"Adrianna!"- mariin saway ko.

Ayaw ko talaga kapag usapan kamatayan. Though alam ko naman na lahat tayo mamamatay pero kasi hindi naman talaga duon natatapos lahat e.

"You don't even like me. So what's the point of moving forward and living until the future if you're not there with me?"

"I can be your friend."