Chapter 17

27.8K 1.1K 401
                                    




Outburst



"Wala ka ba talagang pinsan?"

"Why do you keep asking me that?"

Ngumuso ako at humalumbaba. Hindi naman nagbago ang itsura nya, nanatili lamang itong nakatingin sa akin na parang irita na sya sa tanong ko.

"Nagtatanong lang naman e.."

She sighs. "Why?"

"Baka may pogi, edi sa akin na——sabi ko nga joke lang."

Gusto kong lumubog sa kinauupuan ko ngayon dahil sa biglang pagsama ng tingin nya sakin.

"I don't have any relatives."- she said it solemnly.

"Seryoso? Ano bayan. Ang ganda pa naman ng genes nyo."

Nagitla ako ng bigla nyang tusukin yung mansanas sa harapan nya. Awkward akong tumawa at tinakpan nalang ang bibig ko.

"I'm not like you, who is complete, but it's fine; at least now I have you here with me."

"So ako pala ay bobo?"

Bobo-o ng buhay mo, ma'am?

"Yeah, you are bobo nga."

She really took it literally!

Mama! I'm bobo daw.

Nawalan ako ng gana mag pick up line. Hindi sya marunong sumakay. Palibahasa hindi marunong humarot.

Maingat syang sumubo ng slice ng apple at umayos ng upo habang naka cross legs.

"Your cousins are pretty well known for being smart. I admire smart people, and most of the time it makes me want to eat their brains."

"Ayaw mo sa utak ko? Bukod sa stock knowledge marami din akong alam na position——"

"Just eat."- suway nya sakin at sinubuan ako bigla ng mansanas. "You're really different from them."

Dahil sa sinabi nya ay bigla ko tuloy na miss ang mga pinsan ko. Kumusta na kaya sila? Hinahanap kaya nila ako? Wala na tuloy maganda sa mansion dahil wala ako dun.

"Pwede ko bang makuha ang phone ko?"

"Since when did the abductor give their hostage the freedom to use a phone?"

Napanguso ako dahil ang sungit sungit na naman nya. Pasalamat talaga sya maganda sya kaya bagay sa kanya lahat ng ginagawa nya.

"I'm more like a guest here. Come on, I just want to talk to them."

"No. I don't trust your mouth."

Ay grabe sya oh.

"What's wrong with my mouth?"

She spared a glance at me and rolled her eyes afterwards.

"You're very talkative. You might end up telling them where we are."

Parte nga iyon ng plano ko dahil gusto ko na talagang umalis dito.

Pero hindi ko nga pala alam kung na saan kami. *face palm*

Hindi na ako umimik hanggang sa biglang may pumasok na lalaki na nakasuot ng black suit at earpiece.

Lumapit ito sa kanya at may inabot. Tahimik nyang binuksan ang phone at kitang kita ko kung paano umigting ang panga nya at dumilim ang mata nya.

Initsa nya pabalik sa bodyguard yung phone at tumayo sya.

"Prepare the car."

"Yes ma'am."

Love By A Neat Freak Psychopath ✔Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang