bir sen varsın güvenebileceğim. bilen, anlayan, bağışlayan. gökyüzü kadar engin.

2.4K 159 487
                                    


***

Uzun zamandan beri ilk defa her şey bu kadar güzel gidiyordu.

Annemden sonra benimle ilgilenmeyi iyice bir kenara bırakan babam evi bütün eşyalarımı da alarak terk ettiğimi henüz bilmiyordu. Jimin'in evine, evimize yerleşeli neredeyse iki hafta olmuştu. Babamın yüzünü görmüyordum, artık onunla ilgili öğreneceğimi öğrenmiş olmalıyım ki kimse çıkıp babam hakkında bana bilmediğim kötü şeyler anlatmıyordu. Babam yoktu. Ardında bıraktığı pislikleri temizlemek için uğraşan bir Jimin yoktu. Nihayet onu annemin ölümünden kendini sorumlu tutmaması için ikna etmiştim. Yaptığı tek yaramazlık bazı geceler yatakta birlikte yaptıklarımızdı. Benim de onlardan ufacık bir şikayetim yoktu.

Geçmişte yaşadığımız korkunç günleri ardımızda bırakabilmek için elimizden geleni yapıyorduk. Jimin bana gününü anlatan mesajlar atmaya da beni ne çok sevdiğini söylemeye de devam ediyordu. Konusu pek açılmıyordu ama farkında olmadan annemi kaybettikten sonra yaşadıklarımı ucundan anlatmaya başlasam beni pür dikkat dinliyor, benden defalarca kere özür diliyordu. Birkaç kere onu yanlışlıkla ağlatmıştım ama ağladıkça içinin rahatladığını gördüğümden müdahale etmiyordum. Jimin'i affetmeye çalıştığım bu evre beklediğimden çok daha hızlı ilerliyordu çünkü Jimin beklediğimden çok daha fazla çabalıyor, hiçbir şeyi geri döndüremeyeceğinin bilincinde, yanımda olduğu anları değerlendirmeye çalışıyordu.

Kaostan uzak, kendi halimizde tatlı bir düzen oturtmuştuk. Jimin sabaha karşı bara gidiyor, sabah on gibi gelip yüzümün her yanını öperek beni uyandırıyordu. Bazen de öpücükleri yerine o henüz banyoda elini yüzünü yıkarken geceden attığı mesajlara uyanıyordum karnımdaki ağrıyla birlikte. Bu iki haftadan beri bir gün bile şaşmamıştı. Beni yetişkin hayatına dahil edeceğine dair verdiği sözü elinden geldiği kadar tutmaya çalışırken günlük hayatta yaşadığı en ufak olayı bile bana anlatıyordu. Mutluydum. Beni mutlu ediyordu.

Bazen gece ondan ayrılmak istemediğimden peşine takılıp bara gidiyor çalışma süresinin bitmesini, uzaktan flörtleşerek onunla birlikte bekliyordum. Bu gece de onlardan biriydi.

Nedense onunla uzun uzun öpüştüğüm dakikaların sonu yatakta bitmiyorsa her zamankinden daha fazla yapışkan olasım geliyordu. Jimin dudaklarımızı yaklaşık on kere "İşe gecikiyorum." diye ayırmaya çalıştığında onu bırakamamıştım. Beni barda da öpmeye devam edeceğinden değil sadece onu yanımda istediğimden anca beni de bara götürürse onu rahat bırakacağıma ikna olmuştum. İşin ucu yine bana dokunmuştu çünkü patronu inanılmaz tatlı bir biçimde Jimin'i biraz daha erken gelmesi konusunda uyardığından Jimin bana içki koyamıştı. O barın arkasındayken içmemem gerektiği konusunda da çirkin bir ısrarı vardı. Gözlerini gözlerimde ağırladığım sürece pek önemli değildi içki falan. Bara gelmişken bir şeyler içmeyen tek kişi olduğum için biraz utanıyordum sadece.

"Hafta sonu çocukları kahvaltıya çağıralım diyorum."

Barın kalabalığı yavaş yavaş dağılmaya başlamışken nihayet pes edip önüme bir bardak içki uzatarak konuştuğunda Jimin'e gözlerimi devirmiştim. Belki de ayıkken önerisini ısrarla reddedeceğimi bildiğinden yapmıştı bunu çünkü henüz hazır falan değildim, herkes yaklaşık iki haftadır Jimin'le birlikte kaldığımı biliyordu. Çocukların hepsinin eşcinsel olduğumu bilmesi gibi. İkisini bir araya getirdiğimde akıllarından geçen cümleleri düşünmek bile beni utandırıyordu. Jimin haklıydı belki de, her gün seviştiğimizi düşünüyorlardı. Eh, her gün sevişiyorduk da ama bunu düşünmelerine de bilmelerine de gerek yoktu.

"Hani her gün seviştiğimizi düşünürlerdi?" diyerek terslendim. Tatlı bir kahkaha attı. Ben daha kahkahasının tadına varamadan tezgahın arkasında çalıştığı için görmediğim bir iş arkadaşı kızarık yanaklarıyla ayaklanıp panik halinde arka tarafa kaçtı. Kurduğum aptal cümle herifin paniğiyle birlikte kafamın içinde yankılandığında beni deli bir utanç bastı. En son bu kadar utandığımda tuvaletten bir türlü çıkmak bilmeyen çocuk yüzünden altıma işemiştim. Anaokulunda.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Aug 21, 2022 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Anılardan Anılara İnce Çizikler °JikookWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu