رواية مهلكتي

الجزء_السابع (الحلقه الرابعه ) ( بيطيبوا خاطرى المكسور ) ❤ ❤

................
ف الحلقه السابقه :_
مالك : ايه يا كبير طلبت شيش ؟
احمد : اه بظبطها انا برص الحجر . مابتمزجش غير بالرصه بتاعتى هههههه الواد مجدى ده متخلف ومتدلع . ده كان هيطلب شيشه على شيشته
مالك : اه . ايه . لا . اصل .. ياعم ده عبيط
احمد : عبيط اه ؟ تمام ...
.............. ( الرابعه ) ❤
احمد : منورين يا جماعه
منه : ده نورك يا كبير ... ميرسى ع الحاجات التسالى دى ههههههههه
احمد : حلو اللب ؟
منه : اه . سلمى مكوشه ع السودانى والكاجو كله
احمد : منه قولى حاحا كده ؟
منه : ايه ؟
احمد : قولى حاحا
( مالك ومصطفى وحسن وعلى ضايعين من كتمة الضحك )
احمد : اخرس يا متخلف انت وهو ..... تعالى يابت قربي هنا وقولى حاحا
سلمى : ( ماسكه بطنها وضايعه م كتمة الضحك )
منه : اوبس ! انا هقوم اروح الحمام وجايه اظبط مكياجى بس . عن اذنكو
احمد : على فكرة ريحة الشيشه مابتروحش مش قبل من 3 ساعات ... يعنى غيبى مهما تغيبى .. هتيجى وهتقولى حاحا
منه : ( بتمشي وبتسيبهم )
( هدى ولوكا وايمان واسراء وساره وفريده ضاعو خلاص من انفجار الضحك اللى طلع )
احمد : انتو بتضحكو على ايه يا جماعة الخير .... ماتخلونيش اشمكو كلكو واخليكو تقولو حاحا قدام الناس ...
فريده : طب خلاص قلبك ابيض بقي الليله الحلوه والسهره حلوه واللى قاعدين أحلى
احمد : لا يمكن . هتقول حاحا بردو
............
( عند الحمامات )
منه : لو سمحت من فضلك
عامل بالكافيه : اتفضلى يا فندم
منه : انا بص كنت بشيش دلوقتى . وصاحبي جه ولو عرف هيطين عيشتى ف عشان خاطرى قولى طريقه اشيل من بؤى ريحة الشيشه . معلش عشان خاطرى . وخلى دى معاك ( بتديله 50 جني )
عامل : بصي ! خدى المستكه النعناع دى امدغيها .. خدى اربعه خمسه مره واحده ... وحطى دى ف بؤك ... والاول اتمضمضي بمية وملح ... استنى هجيبلك ملح
منه : ربنا يكرمك يارب
.........
احمد : ماتأخرتيش يعنى يا منون .. الله . ريحة البرفيوم بتاعتك جباره ... رشيتى منه ليه يابنتى ماهو كان باين
منه : انا قولت بالمره بقي ( عماله تمضغ ف المستكه بشراهه )
احمد : بالراحه يا منه .الروايه ملك ل بيدج هو وهى والكاتب احمد سعد فقط انتى كده عامله زى الجمل وهو بياكل هههههههههههههههه
منه : بالراحه ايه انا بمضغ عادى
احمد : يابنتى بالراحه خلاص ...
منه : انت كنت بتقولًى ايه قبل ما اروح الحمام . اقول ايه حاحا ؟
احمد : لا خلاص بقي حاحا ايه . طالما جبتى مستكه وشكلك كمان حاطه حتتين نعناع ف بؤك ف مالوش لازمه حاحا .. الريحه شكلها راحت
منه : انا مش عارفه انت بتتكلم على ايه مش فاهمه
احمد : بجد ؟ يعنى اعرف على طريقتى ولا تحبى ننسي الموضوع ونكتفى انك اتعلمتى الادب ؟
منه : ايه ؟ لا يا بابا هات اللى عندك مابعملش حاجه غلط انا . وبعدين عاوز ايه يعنى .. مش فاهمه اساسا انت بتتكلم على ايه
احمد : طب تعالى قربي
منه : لا مش مقربه . عاوز ايه انت
احمد : ( بيقوم من مكانه وبيقرب على منه )
منه : عاوز ايه انت ؟
احمد : طلعى البدى اللى تحت القميص ده من كوم دراعك
منه : ليه يعنى عاوز ايه
احمد : طلعى بس ..... (بياخده وبيشم دراع البادى اللى لابساه تحت القميص اللى لابساه)
منه : ايه يا احمد انت موترنى عاوز ايه ؟
احمد : يعنى أهزق أمك دلوقتى قدام الناس دى كلها وقدام الكافيه ؟ انتى بتشربي شيشه ؟
منه : ايه ؟ محصلش
احمد : اومال الريحه دى ايه
منه : معرفش . ممكن من الريحه لزقت فيا . شم كل الناس هتلاقى نفس الريحه عندهم .. وبعدين انا آسفه طيب سيبنى انت ماسكنى من رقبتى كده ليه
مالك : ( بضحك ) خلاص يا كبير
احمد : وحياة امك يابن الكلب انت وهو انا ما هعمل معاهم حاجه . انا هخنف امك انت وهو عشان تبقوا قاعدين زى الاراطيس كده وسطيهم وهما بيشيشو يا شويه مهزاين
مصطفى : هههههههههههههههههه خلاص يا كبير . البت وشها إحمر ف ايدك
منه : خلاص بقي يا حمو انا آسفه ...
احمد : ماشي ! لسانك ده لا يخاطب لسانى ولا توجهيلى كلام اسبوع بحاله
منه : ( قربت تعيط بجد ) ليه ؟ انا آسفه طيب
هدى : ياختااااى البت هتعيط حرام عليك
احمد : هششش اخرسي انتى كمان ... تعالى هنا شممينى بؤك مش مستريح لامك
هدى : والله العظيم ما حصل ولا قربت منها حتى . وبعدين ابويا لو عرف حاجه زى دى هيرمينى من فوق كوبرى استانلى
احمد : انا هربيكو من أول وجديد يا شوية كلاب . وهربي المهزاين اللى قاعدين وسطيكو دول
مالك : الله . وانا عملت ايه انا . ما خلاص ياعم اقعد بقي . هو انت عشان اتنكد على امك النهارده هتيجى تنكد علينا .. ما حرام بقي
احمد : ( بيضحك بشكل هيستيرى وبيبص ل سلمى ) اه يابن الفقريه .. فقر والله ( بيبص ل منه وبيكلمها ) ماتعمليهاش تانى يا منه عشان مازعلش منك . خليكى بنت زى مانتى حلوه ورقيقه كده فاهمه ؟
منه : فاهمه حاضر
احمد : يخربيت عينيك ياشيخه ..
منه : ( بتنفجر م العياط .. وبتسيبهم وبتمشى )
سلمى : ( على قد ماهى متضايقه من كلام احمد مع منه بس هى حست ان منه زعلانه بجد ) مننننه ! استنى يا حبي رايحه فين
احمد : خليكى يا سلمى انا هروح اجيبها .. معلش عشان خاطرى
سلمى : هاجى معاك
احمد : معلش دى بردو صاحبتى . هجيبها وهاجى
...
احمد : انتى يابت
منه : ( بتعيط وصعبان عليها نفسها ) نععععم ؟
احمد : ايه يا حبي زعلتى ليه ؟ انا خايف عليك
منه : عارفه .. والله عارفه ... انا عيطت لسبب تانى
احمد : سبب ايه بقي ؟
منه : حسيت بحنيتك يا احمد ..الروايه ملك ل بيدج هو وهى والكاتب احمد سعد فقط حسيت انك خايف عليا بجد مش مجرد بتقضي واجب انا آسفه انى زعلتك معلش
احمد : لا انا عمرى ما هقدر ازعل منك ولا من اى حد فيكو كلكو . انتو اللى طلعت بيكو يا عبيطه بس بجد انا قلبي بيوجعنى عليكو يابنتى ف ماتوجعوش قلبي معاكو تانى
منه : حاضر ... عارف ! اول مره اشم ريحتك من قريب كده
احمد : هو مين اللى شم مين . انا اللى كنت بشمشم فيك ولا اجدعها كلب بلدى هههههههههههههههه
منه : هههههههههههه لا يا قلبي انت خلتنى عيشت ف الجنه 5 ثوانى
احمد : احححم . طب يلا بقي عشان العيال عمالين يبصوا علينا وهيموتو ويعرفو احنا بنقول ايه
منه : احممممد !
احمد : عيونه
منه : انا بحبك
احمد : ( لاول مره بيتصدم من طريقة منه ف الكلام . وأول مره بياخد باله فعلا منها ومن طريقة كلامها وانها بتتكلم بجد . بيحاول يتوه ف الكلام ) بتحبي مين ؟ ماهو اكيد بتحبينى اومال هتكرهينى يعنى . احنا اصحاب واخوات واقرب ناسس لبعض يا منون . احنا اقرب ل بعض من أهالينا
منه : لا .. انا ب
احمد : ( بيحاول يخلع من الموضوع ) احيييه انا نسيت تليفونى عند الواد بتاع الشيشه لايكون ضاع ولا وقع ) تعالى نقعد بقي عشان ماينفعش نسيبم كتير كده .. سلمى هتيجى ترمينا ف البحر انا وانتى ههههههههههههههههه
منه : هنكمل كلامنا تانى ..
احمد : يلا يابت
...............
( بعد ساعه من القعاد سوا كلهم هزار وضحك ... احمد بيسهم وبيسرح وهو بيشيش وباصص للبحر )
سلمى : سهمت ف ايه
احمد : مافيش . بفكر ف اللمه الحلوه دى كمان كم سنه هتكون فين ؟ ياترى هنفضل سوا ولا كل كلب وكلبه فيكو هيخلع واحد ورا التانى
فريده : على قلبك يا حمووو . انت الوحيد اللى تقدر تخلى اللمه دى موجوده دايما احنا لو بنتلم ف عشان انت وسطينا واستحاله هنقدر نتلم من غيرك
احمد : بس انا مش شبهكو
منه : يعنى ايه مش شبهنا
احمد : يعنى مش منكو .. انا ظروفى اقل منكو بكتير . بكافح وواقف لوحدى قصاد دنيا طويله عريضه
فريده : وده اللى حبيناه فيك
هدى : عارف يا احمد . عارفين يا جماعه كلكو ...
الشله دى هفضل دايما مدينه ليها بكل خير حصل وبكل تفصيله جميله عيشت فيها حتى لو لثوانى .... ماتعرفوش انا بقيت اعشق لمتكو دى ازاى . بعشق تفاصيل تفاصيلكو كلكو . هزاركو مع بعض مقالبكو على بعض حبكو وخوفكو على بعض
الاول كنت فاكره انى عايشه ف الدنيا دى لوحدى مافيش مشاعر مافيش حب مافيش اعجاب مافيش انى اقعد ابقي مستنيه حد يكلمنى او صاحبتى تكلمنى تقولى احنا خارجين
انا مش هنكر ان حواليا ناس كتير والدايره بتاعتى كبيره جدااا واصحاب من كل حته . بس مش اصحاب بالمعنى انه يبقي صاحب وساندنى او مهتم بيا . لا دا عشان انا بنت مين ومعايا فلوس ايه وعربيتى شكلها ايه والمحيط اللى عايشه فيه عامل ازاى
لكن انتو ! لالالا المعادله معاكو مختلفه نهائي
كلكو بلا استثناء علاقتكو جميله ببعض سواء ولاد او بنات
مصطفى : كلامك جميل يا هدى بس نسيتى حاجه مهمه ,الروايه ملك ل بيدج هو وهى والكاتب احمد سعد فقط , انتى سمعتى كلام الواد ده من شويه وهو عمال يقول اقل منكو ومش شبهنا ؟ اهو ده انا طول عمرى بحاول ابقي شبهه ومش شايف اى عيب انى اقول الكلام ده بس صدقينى انا طول عمرى بتمنى ابقي شبهه وتقريبا كده السبب ف اللمه دى هو .. رغم انه رمه مايستاهلش هههههههههههههه بس اتفرجى كده لو بعد الشر غاب عننا شوفى احنا هنعمل ايه . مش هيبقي فيه الاهتمام بالخروجه او بالصحوبيه دى .. عشان كده حافظوا عليه هههههههههههههههه هو سبب لمتنا والكلام ده بجد .. لو بعد كلنا هنبعد وتلقائي ومن غير ما نحس
سلمى : ( بتبص ل احمد ) انا مع مصطفى جداااا ف كلامه ,, اقولكو حاجه . والكلام هيكون موجه للشباب . احمد ومصطفى ومالك وحسن وعلى ومجدى .. احنا كلنا كده كشلة بنات طالعين مع بعض من زمان اوى
اصحاب واكتر من اخوات . انا مع منه واعرفها من اولى اعدادى . تقريبا من ساعة ما بدانا نفهم يعنى ايه صحوبيه .. ساره انضمتلنا هى وفريده ف الثانوى ... وطبعا بقيت البنات العسل دى سواء اسراء وايمان او حتى هدى ولوكا . وفيه طبعا اميره ومروه كلنا كنا بنعمل اللى على هوانا ومزاجنا .. محدش كان يقدر يدخل او يقرب من دايرتنا . احنا شلة البنات الحلوه المعروفه ف المدرسه او المنطقه .. ابهاتنا ربنا يخليهملنا رسموا لينا مستقبل كبير اوى ف كنا مش شاغلين نفسنا بحاجه غير اننا نتبسط او نخرج او نسهر .. تقريبا احنا ماكلمناش اى شاب قبل كده وكنا مالناش ف جو البوى فريند وصاحبي ومعرفش ايه والكلام ده ... لا كنا شلة بنات وبس ....عمرى ف حياتى ما كنت اتخيل انى ابقي قاعده دلوقتى مع شلة البنات هى هى ومعانا اربع او خمس شباب ويبقوا غاليين علينا اوى بالشكل ده ولو حد فيهم تعب او زعل او جراله حاجه هنكون متوترين وزعلانين اكتر منكو انتو كشباب هتكونو متوترين على بعض ...هآمن على كلام مصطفى وهقول ان سبب اللمه دى هو الاخ اللى قاعد ده ..مش لحاجه معينه او لانه واد حلو كده وحلاوته تجزع النفس
الجميع : ( بيضحكوا )
احمد : ( متنح وسرحان ف الكلام ومهموم من الكلام اللى بيسمعه )
سلمى : المعادله مش حلاوه .. المعادله كلها كانت ف شخصيته كللللللها .. احنا شوفنا شباب حلوين كتير وكانو يتمنو بس نصبح او نمسي عليهم .. بس احمد لا .. عينه عمرها ما كانت خاينه . على قد ماهو رمرام وطفس وعين امه زايغه وهنفقعهاله ان شاء الله بس عمره ما كان خاين او عينه تخونه ... مُسالم جدا وهادى بطبيعته بس وقت عصبيه كلنا بلا استثناء بنخاف منه ... هو مسيطر الحقيقه وبدون ما يحاول يفرض سيطرته .. لا . مسيطر عشان قربه جنه وبعده نار . ف عشان كده احنا لامين نفسنا ومش حابين نزعله عشان هو زعله غبى اوى ولما بيبعد بيقسي .. ولو قسي هييجى على نفسه هو قبل ما ييجى علينا ... ياساده يا كرام انا اكتر بنت محظوظه ف الدنيا انى قاعده دلوقتى مع الشله دى كلها
مالك : احححم تس تس تس . واحد اتنين تلاته اربعه .. اتكلم انا بقي ولا ايه
الجميع : ( ضحك متواصل )
احمد : ( بيبتسم ابتسامه هاديه ومهموم لسا )
مالك : اول يوم ليا ف الجامعه هنا كنت جاى اصلا عشان احاول انقل ورقى ل مصر .. وكنت جاى انا ومجدى فعلا نسأل عن الموضوع ده .. انا عارف طبعا انه ماينفعش وعارف اننا اتأخرنا عشان احنا عيال فاشله .. بس اهو قولنا نروح نشوف الجامعه دى عامله ايه وازاى وهنقدر نقعد هناك ولا نشوف اى واسطه كبيره تنقلنا تانى على مصر
دخلنا وكلنا آمال ... كنت هتخبط اول يوم بالعربيه . لولا ستر ربنا الاول ولولا شهامة واد زى القمر .. ياغواتى عليه ههههههههههههههههههه مفكرش مجرد تفكير ولو حتى ل جزء من الثانيه انه يفدينى بعمره او حتى يحاول يفدينى .. عشان لو كان فكر جزء م الثانيه كان زمانى مش معاكو دلوقتى ... والاكتر من كده انه حاول ياخدلى حقى ويدافع عنى وده طبعا بتهجمه على البنت اللى كانت هتخبطنى .. مش بس كده . لا ده التقمنى . احتوانى بكل معنى للكلمه . انت فطرت ؟ انت منين ؟ انت رايح فين ؟ مش تخلى بالك ؟ انت فطرت ؟ طب تعالى نفطر سوا ؟ انت كويس الحمد لله ؟؟ أنا كولد اول مره ف حياتى الاقى الاهتمام ده من حد من بعد امى طبعا .. وابويا الله يرحمه اللى مات وانا صغير .. ل وهله كده حسيت انى واقف قدام ابويا . مع انه شاب ف سنى . مش كبير ممكن يكون ف سنه اولى او تانيه بالكتير .. ايه ياعم الطبطبه اللى طبطبتهالى دى .. ف اقل من دقيقتين كنت متعرف عليكو . دخلت دايرتكو . ماحسستونيش انى غريب او من بلد غير البلد او مش شبهكو .. شوفت هزاره معاكو كلكو ولاد وبنات .؟ لقيت خفة دم لقيت حنيه بجد مع بعض لقيت احلى اصحاب ف الدنيا ... بزمتكو هو انا ممكن اسيب الكلام ده وانقل ورقى .. لا دنا لو عليا عاوز ايام الجامعه دى تبقي 10 سنين مش 4 بس ...
منه : وانا مش هقول غير انى لقيت نفسي وحياتى وكيانى وكينونتى وحسيت انى مهمه عند حد الروايه ملك ل بيدج هو وهى والكاتب احمد سعد فقط وحسيت ان فيه ناس هتقلق وتخاف عليا .. حسيت انى وسط عالم بحب اكون فيه دايما .. يوم الاجازه ده ويوم الجمعه بيكون يوم صعب عليا جدااا لانى مش عاوزه يوم يعدى من غير ما اشوفكو .. كل ده وبتقول انك مش شبهنا ؟ يا اخى داحنا لو نطول نخطفك كده هنخطفك ..
سلمى : ( بتغمز ل ايمان انها تتكلم .... عاوزه احمد يفك ويضحك )
ايمان : انا بقى هقويكو حكايه تانييه خايص
احمد : ( غصب عنه بيبتسم وبينسى همومه )
سلمى : ( بتاخد بالها من ابتسامة احمد وبتفرح انه فك )
ايمان : واحنا ف سنه يابعه ابتدائي كنت ف فصل واحمد ف فصل .. ودى كانت السننه الوحيده ف كل مياحل التعليم اللى ماكونش فيها مع احمد ف الفصل
ف الفسحه كان هو متعود يدخل ويجيبلى تفاحايه بيتقانه اى حاجه ف ايده كان يدخل يجيبهالى ومعيفش لغاية دلوقتى هو كان بيسلك الحاجات دى منين وازاى
ف ميه بقي دخي عييا لقانى بعيط ... هاي اسود عليه وع اللى عمله ... ايه يابت بتعيطى ليه ؟ مين اللى زعيك ؟ انطقى لازعلك انتى كمان .. شاورتله على واد ف سنه خامسه قولتله الواد ده شدنى من شعيي ... شدك من شعيك ؟ طب تعالى قومى .. مسكنى من ايدى وانا بدات ابتسم لانى عايفه انه هياخدلى حقى ... كنا ف الفسحه ساعتها .. لو اقولكو انه راح شال الواد ده ازاى معيفش . وشاله ومش بس كده . لا ده نزل بيه ف حوش المدرسه . وكله حتة دين علقه قدام المديسه كلها الواد كان بيسف التراب واحمد كان وصل بيه الامر انه هيقلعه هدومه بس زمايل احمد لحقوه ... لغاية هنا الموضوع فرحنى . لكن اللى خطف قلبي وخلانى اقعد سنه رابعه وخامسه زى الملكه ف المدرسه هى الحيكه اللى عميها احمد ... شاور عليا وانا واقفه فوق من ع السور .. وقالى مرضيه يا منون ؟ انا من فرحتى كنت هحدف نفسي من فوق ههههههههههه . طبعا كمية نفسنه بقي من كل بنات المدرسه السنتين دول مش عاوزه اقولكو . حاجه كده كانت اخر نفسنه وكهن بنات ههههههههههههه وفضلو يعاملونى وحش بنفسنه لغاااااااااية 3 اعدادى لما ما عرفوا موضوع ان انا واحمد اخوات ف الرضاعه بداو العكس بقي يشغلونى ويراضونى عشان اقربهم من احمد بحكم انى قريبه منه بقي واخته . هههههههههههههههههههههههههه كنت بطلع من وراهم احلى مصالح ولاد المبقعه
احمد : اسفوخس عليك وعلى تربيتك
الجميع : ( بيضحكو من قلبهم المرادى لما شافو ان احمد فك ورجع لطبيعته )
اسراء : طبعا انا كان نفس . نفسي والله احكى مواقف زيهم كده بس انا مواقفى معاك كلها كوارث ومصايب وهيضحكوا عليا الجزم دول لو حكيت واقولهم انت عملت فيا ايه يا جبار
احمد : هههههههههههههههه بصوا بقي ! وركزوا ف كلامى ده عشان هو ده اللى هنمشي بيه ... لو حسيت للحظه انى هكون سبب ف بعد حد منكم عن بعض انا اللى هبعد
لو حسيت ل لحظه انى كنت مجرد حاله عايشينها ومبسوطين بيها ومعاها سنين جامعتكو هبعد
لو حسيت ل لحظه ان كرامتى اتخانت هبعد
انا مش حمل بُعد تانى ولا خذلان تانى ولا كسره .. مش عاوز غير حب ومحبه وامان وسلام ... فاهمين
حسن : فاهمين يابا وبعدين هو البعيد جبله . ماعندكش احساس . الناس عماله تشعر وتقول كلام حلو ف امك وانت بتقولى معرفش ايه وكرامة ايه .. ايه يالا انت بقيت بارد كده ليه
احمد : لم لسان امك يا حسن بدل ما اقوملك
حسن : ياعم اجرى ولا تقدر تعمل حاجه اساسا
احمد : ( بيهز الكرسي بس من مكانه ... حسن بيقوم يجرى )
احمد : هههههههههههههههههههههههههههههههههههه
شباب وبنات : ( ضحك بشكل هيستيرى )
سلمى : تعالى يا حسنسن تعالى دانت طلعت لسان هههههههههههههه
حسن : يابنتى ده ايده غبيه ده اعوذ بالله ..
على : هههههههههههههه عليا النعمه فقر
( أحمد واخد باله انه من ساعة ما قعد وفيه اتنين مراقبينهم ومتابعين كلامهم على الترابيزه اللى جنبهم بترابيزتين )
احمد : المهم يلا بينا بقي عشان انا هلكت النهارده وعاوز انام .. الامتحانات بعد بكره ربنا ياخدكو هنروح نعمل ايه
هدى : احححم
احمد : اه نسيت هدى جايبالنا الامتحان صح ههههههههههه اطبعوه بقي وجهزوه وذاكروه وابقوا بلغونى قبل الامتحان
سلمى : تعالى وصلنا بقي
احمد : اكيد طبعا هنيجى نوصلكو واحده واحده . اومال هنسيبكو تروحو لوحدكو الساعه 11 يلا يا عالم يا صيع
.......
( تانى يوم الصبح )
الحاج طاهر : الو ! انت فين يا احمد
احمد : خلاص يا حاج داخل عليك اهو
طاهر : الخزنه اتسرقت كلها . انا بيتى اتخرب . بيتى اتخرب 450 ألف جنيه اتسرقوا غير عقود المناقصات اللى كسبناها الشهر اللى فاتت ( بيقفل التليفون )
احمد : الو ال.... يا حاج طاهر ... هار اسود ومنيل بسرعه يا مالك الله يسترك الراجل هيجراله حاجه بيقول الخزنه اتسرقت
.....................
الي اللقاء في الحلقه القادمه

كاتب الروايه هو احمد سعد و تم نشر الروايه مسبقا علي بيدج هو و هي و بيدج stories and novels

لينك الكاتب
https://www.facebook.com/profile.php?id=100010381862587

لينك بيدج/ هو و هي
https://www.facebook.com/howa.weheyaa/

لينك بيدج/ stories and novels
https://www.facebook.com/StoriesAndNovels2020