رواية مهلكتي

الجزء_السادس (الحلقه الرابعة عشر ( نهاية الجزء السادس ) ) ( راح فيها ...! ) ❤ ❤

................
ف الحلقه السابقه :_
احمد : المهم هتفطرونا ايه النهارده . انا بصوا . جاى واااااقع مش شايف قدامى من كتر الجوع
هدى : انا وسلمى فطرنا الصبح
سلمى : انتى مالك ومال سلمى ؟ ماتتكلمى عن أمك بس ولا عاوزانى اطبقلك وشك ده هو انا ناقصاكى انتى كمان !
احمد : ههههههههههههههههه ياختااااااااى
كل اللى واقفين : ضحك بصوت عالى وبيتفرقوا من كتر الضحك على كلام سلمى واحمد
...................... ( الرابعة عشر ) ❤
( ف مطعم صغير بيفطروا )
احمد : ايه يا جماعه ده ! هو ايه كل العدد ده . نجيبلكو فلوس كلكو منين ان شاء الله . بعد كده كل واحده تفطر ف بيتها مش عاوزين قلق . هو انا هصرف على اهاليكو
سلمى : ههههههههههههه مالناش فيه وهنيجى نفطر معاكو هنا كل يوم واذا كان عاجب
احمد : طب افطروا افطروا .. كان يوم ازرق يا استاذ ممتاز
مصطفى : هههههههههههه انا على فكره مامعاييش غير هما 7 جنى
مالك : وانا 5 جنيه وسالفهم من مصطفى
على : انا مأشفر خالص وجاى مامعاييش حق المواصلات اللى ارجعبها
حسن : انا ماجيتش اصلا
احمد : طيب ! نقوم نمشي بقي يا رجاله ولا ايه . عشان البنات تفطر براحتهم
منه : ههههههههههههههههههه تمشوا تروحو فين . والنعمه مانتو ماشيين وهنقعد نتفرج عليكو وانتو بتغسلو الاطباق وبتكنسوا المطعم
احمد : ماهى ياريت توصل لغسيل الاطباق بس . دول ممكن يخلونا نفضل نقطع بصل وطماطم ونعمل صلصه لما هينفخو اللى جابونا . اسالينى انا على تقطيع البصل ده ف السقعه دى
سلمى : ههههههههههههههه اقعد
احمد : ع العموم مستوره معايا الحمد لله ... ربنا كارمنى
مالك : الله اكبر .. معاك كام يا كبير
احمد : 12 جنى منهم 4 ترباع مخرومين
سلمى : هههههههههههههههههههههه ههههههههههههه بتضربه ف شعره .
مالك : هههههههههههههههه
منه : هههههههههههههههههههه
اميره : انت يابنى بطل تتكلم شويه يابنى . يابنى يا حبيبى بطل والله العظيم هتيجى ف يوم كده هتلاقى واحده بنت موقفاك ومتبليه عليك وبتقول عليك انك غرغرت بيها وهتتبلى عليك عشان تتجوزها . اسمع منى ...
احمد : يلا ياكش يتغرغروا بيك اربع قرود يكونو شمبانزى كمان
اميره : ههههههههههههههه
فريده : انا هموووووت حرام عليكو ... اقولكو حاجه
سلمى : هاااا . السنيوره فريده هتشعر اهو وهتقول كلام عميق . استعدو
احمد : خذوا حذركم
فريده ومنه وساره وسلمى واميره ومصطفى ومالك وعلى وحسن : ضحك متواصل لدرجه ان كل اللى ف المطعم بيضحكوا على ضحكهم
احمد : فضحتو امى ياولاد الهطله ... فيه ايه ؟
فريده : ( بتقوم من مكانها وبتلف عشان تروح تضرب احمد )
احمد : اقعدى مكانك يابت
فريده : لا مش هقعد . اتهد شويه الروايه ملك ل بيدج هو وهى والكاتب احمد سعد فقط مش عارفين نتكلم يا اخى انا بطنى مش قادره امسكها م الضحك ... والله لاشدك من شعرك
احمد : يا اخواننا يا اصحاب المكان . فيه واحده شحاته مش عاتقه اللى خلفونا
منه : هههههههههههه
فريده : انت بتجرى ؟ ياعم اقف مش هعملك حاجه . هشدك من شعرك بس
احمد : سلمى شيليها يا سلمى انا مش عاوز اتغابي عليها عشان انتى قاعده بس
سلمى : ( رافعه حاجبها وماسكه نفسها بالعافيه ) خلاص اقعدى يا ديدا كفايه عليه كده ... وانت كمان اقعد كل من غير كلام . مش عارفين ناكل . وبعدين مش انت كلها نص ساعه وهتروح شغلك ؟
احمد : اه . خلاص احنا ناخد هدنه وناكل باحترامنا بقي . اشطا . الناس بتتفرج علينا عيب
لوكا : هههههههههههههه
احمد : حمد الله ع السلامه يا لوكا . انتى لسا فاكره تتضحكى
لوكا : هههههههههههه ايه ياعم انت هتستلمنى انا ولا ايه
........
احمد : المهم بقي ماتتأخروش .. كلكو كده بربطة المعلم تيجو تتغدوا عندى النهارده .
لوكا : هجيب منار وانجى صحابي
احمد : ( بيبص ل سلمى وبيضحك ف الخباثه ) انتى تجيبى اللى انتى عاوزاه يا مزه
سلمى : ( بتخبط بالسكينه ف الطبق ) استغفر الله العظيم يارب
احمد : هههههههه انا هستاذن بقي ... خلو بالكو من نفسكو
مالك : يلا هنيجى نوصلك
احمد : هو انا رايح فرح ! ياعم اقعد . حاسبو ع الاكل ده على ما نتقابل ههههههههههههههه
منه : ههههههههههههههه
مالك : لا وحياة امك .. انا مش حمل بهدله وغسيل اطباق انا
مصطفى : هههههههههههههههه اتكل انت على الله ياعمنا . متيسره الحمد لله
احمد : يلا يا جماعه عن اذنكو .. ( بيسلم على سلمى بعينه )
........
مالك : ايه يا اخواننا سكتتو ليه مره واحده ونزل عليكو سهم الله
فريده : مش ملاحظين يا جماعه ان احمد وشه متغير النهارده ... بيضحك وسطينا وكل حاجه بس حاساه كده زعلان او مهموم .. وشه مش صافي زى كل مره او حاسس ان فيه حاجه هتزعله .. مش فاهمه ليه هو قلقان
سلمى : ربنا يعينه ! حكاية الشغل الجديد ده مقلقاه شويه لان المطعم هو بيقول انه كبير ومسؤليه وكلهم بيعتمدوا عليه هناك . حتى صاحب المطعم بيقول انه بيشكر فيه
مالك : صاحبة المطعم اه فعلا بتشكر فيه
مصطفى : ( بيخبط مالك ف بطنه ) اححححم انا شرقت هاتي الميه اللى جنبك يا سلمى
سلمى : اتفضل .... بتقول ايه يا مالك ماسمعتش بتقول ايه الدنيا دوشه
مالك : بقولك فعلا صاحب المطعم بيشكر فيه جاااامد
منه : ( بتاخد بالها من تصرفات مصطفى ومالك ) انتو فيه ايه انتو الاتنين وراكو ايه مخبيينه علينا
مصطفى : واحنا هنخبى عليكو ايه ان شاء الله . انتو هتروحو ولا هترجعو الجامعه
سلمى : لا انا هروح بقي . عاوزه انام شويه .... المهم يابنات زى ما اتفقنا . هنتقابل كلنا عند بيتى الساعه 4 ونص ونطلع ع المطعم كلنا . اشطا
مالك : دى باينها وجعه مربربه
مصطفى : نصبو الصوان خلاص
سلمى : انتو عمالين تبرطمو م الصبح بتقولوا ايه
على : سيبك منهم يا سلمى دى عيال مجنونه
سلمى : وفين باقي الشباب يا على . احمد2 ومجدى وعماد
على : احمد2 وعماد نزلو المنصوره . وهييجو بكره الصبح
ومجدى نايم ماجاش النهارده
لوكا : ( بتاكل وهى سرحانه وبتتكلم مره واحده ) اه صح نسيت يا ساره عاوزاكى دقيقه بعد اذنك
ساره : خير يا روحى
لوكا : تعالى بس افتكرت حاجه . عن اذنكو يا بنات ثوانى بس وجايين
.....
ساره : خير يابنتى !
لوكا : بقولك ايه .. انا عاوزه اشترى ساعه هديه ل احمد
ساره : سا ايه ؟
لوكا : ساعه ! انا شايفه انه بيحب الساعات . عاوزه اجيبله واحده صايعه كده حلوه هههههههههههههه تنزلى معايا نشتريها سوا ؟
ساره : لا انا قفايا وارم مش عاوزه اتهزا
لوكا : ههههههه يعنى ايه ؟
ساره : يعنى احمد مابياخدش هدايا من حد .الروايه ملك ل بيدج هو وهى والكاتب احمد سعد فقط ولو خدها ف اكيد مش هياخدها من بنت .. قبل كده منه وسلمى عزموه على سندويتشين واصروا انهم يدفعو تمنهم بهدلهم وفرج عليهم الجامعه كلها وفضل مقاطعنا كلنا ييجى اسبوعين .. بلااااااش
لوكا : يعنى مش هيقبل اى حاجه خالص
ساره : بلااااااااااش ! اسمعى منى
لوكا : طب لو عاوزه اهاديه بحاجه حلوه . اهاديه بإيه
ساره : ( بتبص على سلمى .. اللى سلمى اصلا عماله تبصلهم من بعيد ومش متطمنه لكلامهم . وساره بتضحك لانها حست ان سلمى واخده الها )
لوكا : ايه يابنتى بتبصى على ايه
ساره : بصى يا لوكا ! انتى وذوقك بقي ونشوف احمد هيقبل هديتك ولا هيكسفك زي ما كسفنا
لوكا : لا مش هيكسفنى. انا زميلته وبهديه حاجه على ذوقى .. انا هتصرف
ساره : طيب ناويه تجيبى ايه
لوكا : خليها مفاجاه بقي هشوف انا هجيبله ايه
ساره : ربنا معاك يا حبيبتى
...........
ابو طارق : اسمع بقي انت وهو عشان هقولكو تعملو ايه
ص : معاك يا معتز بيه
ابو طارق : انتو عارفين المكان طبعا اللى بيشتغل فيه
س : اه يا فندم
ابو طارق : طيب انا عاوزها من غير شوشره بقي ولا من غير اى حس ولا خبر
ص : تمام يا فندم اعتبره حصل
..............
عمر ( زميل الشباب ف الجامعه ويبقي صاحب طارق ) : وانت ناوي تعمل ايه
طارق : ابويا قالى هيتصرف
عمر : مالناش دعوه بابوك .. لازم انت اللى تاخد حقك .. هو واد مالوش اى تمن ولا سعر قصادك يابنى ولا قصاد عيلتك .. دانت ممكن تفعصه برجلك وتدوس عليه باوسخ جزمه
طارق : بقالى يومين بفكر كده ف حكايه
عمر : ناوى على ايه
طارق : حادثه ! وتجيب آجله
عمر : الموضوع كده مش هيكبر ؟
طارق : يكبر ؟ هو لسا مكبرش يا عم عمر .. دانا اتهانت اهانه مش هنساها طول عمرى
عمر : طيب انا نفسي افهم الواد قدر عليك ازاى ؟ اصغر منك ب 4 سنين . وانت عضلات وجسم وشكلك يعنى جامد . الواد يقدر عليك ازاى
طارق : الواد عصبه شديد ابن الجزمه . كان بيرضع ايه ده وهو صغير . مية نار ؟
عمر : ماهو من شغل الطوب والاسمنت اللى اشتغل فيهم ومن وكالة الحديد اللى بيشتغل فيها اللى انت قولتلى عليها .. زى ما قولتلك هو واد مالوش سعر
طارق : اصحابه كتير
عمر : *** واحنا اصحابنا يعنى مش كتير ! ... بقولك ايه . سيبلى انا حكاية الحادثه بتاعتك دى ... احنا مش هنمًوت حد... احنا هنجيبه الارض بس وهنعيشه مكسور طول عمره
طارق : هتعمل ايه
عمر : حبايبنا كتير واللى هيحب يخدم كتير ... بس هنحتاج فلوس بغباء
طارق : مانت عارف ان دى اخر حاجه تهمنى ...
عمر : تمام ... النهارده وحياتك هنتفق على كل حاجه وقدامك
.................
( المطعم )
هايدى : اهلا يا احمد . همتك معانا بقي النهارده . انا معتمده عليك انت بشكل كبير النهارده بالذات وهيبقي يوم صعب . اصحاب المطعم والشركا كلهم هيتغدوا عندنا النهارده ... هتبقي تدخل انت عليهم مش حد تانى
احمد : ان شاء الله يا كابتن
هايدى : ايه كابتن دى ! انا اسمى هايدى على فكره
احمد : ماشي يا كابتن هايدى على فكره
هايدى : هههههه واد ماتعملهمش عليا . اسمى هايدى .. اهلا يا بيرى اهلا يا رانيا اهلا يا نور ... خالد فين
نور : تقريبا بره وداخل اهو ....
بيرى : دقيقتين بس هنلبس وكله هيبقي تمام
هايدى : تمام . معاهم يا احمد
احمد : يا فضيحتى . معاهم فين دول رايحين يغيروا
نور : هههههههههههههههههه مش قولتلكو واد مخه لاسع
هايدى : ههههههههههههه اكيد مقصدش كده يا افندى ...المهم شهلوا شويه بقي عاوزه راسي تترفع قدام استاذه غاده
احمد : على الله ... يلا يا جماعه كلنا احنا
.................
رانيا : ( بتعدى من قدام احمد وهو واقف ف المربع بتاعه ) مالك ياواد واقف كده ليه
احمد : فيه حاجه ؟ عندك مشكله يعنى
رانيا : هههههههههههههه ايه ده ماله ده ؟ مالك يابنى
احمد : خلصتو اللى وراكو ؟ كلها خمس دقايق وهنفتح .
رانيا : كله تمام يا ريس
خالد : بقولك ايه يا احمد اربطلى المريله دى من ورا
احمد : طب ما تربطها وهى معدوله وبعد كده لفها لورا . بقولك ايه عليا النعمه لو فتحنا ولقيتك كل شويه تقولى يا احمد اعملى دى واحمد حركلى دى واحمد افتحلى دى لنا باطحك باى ازازه هلاقيها ف سكتى
رانيا : ههههههههههههههههههه اهددددى
خالد : ههههههههههههههه لا ماتقلقش هطلب منك كتير
هايدى : يلا يا جماعه اجهزوا . مستر كمال هيقص الشريط بره مع اللى مضايفهم .. بتوع احمد دول يا بنات ماشي
احمد : ربنا يبشرك بالخير .
هايدى : اتوكلنا على الله
...................
( بعد 20 دقيقه )
احمد : يا شيف زياد الاوردر هشيله امتى
زياد : على وصول ... بيكاب يلا بيكاب ...
احمد : اوردر ترابيزه 7 على ما اجيلك
زياد : هيطلع اهو
........
احمد : بالهنا والشفا يا فندم . تؤمرو بحاجه تاني ؟
كمال : لا متشكرين يا احمد . مش هنوصيك ع المطعم بقا
احمد : عينى يا فندم حاضر ربنا يكرم .. عن اذنكو
سالى : ( زوجه كمال ) ماشاء الله يا كيمو المطعم حاجه خيال والاستاف بتاعك حاجه جميله وشكلهم كلهم عيال فاهمه . ونشطا ماشاء الله .. والاكل شكله حلو
كمال : بامانه . احلى استاف ف كل فروعنا هتلاقيهم هنا . طقم شيفات برياسة زياد عبد ربه مالهمش حل .الروايه ملك ل بيدج هو وهى والكاتب احمد سعد فقط . وغاده الموجى انتى عارفاها ف الاداره وخصوصا ادارة المطاعم .. والعيال الويتيريه شكلهم مفتحين ... بس انا خايف من البنات . ممكن مايقدروش يسدوا ف الشغل لو الدنيا اتزحمت شويه
سالى : لا فعلا هات ولد ولا اتنين يسندوهم
كمال : هشوف الريبورت بتاع غاده بقي اخر الاسبوع ونقرر . يلا يا جماعه اتفضلو مدوا ايديكو
....
غاده : اهلااا اهلااا منورين المطعم يا جماعه
سالى : اهلا يا دودو ازيك ..! المطعم حكاااااايه
غاده : ده بفضل توجيهات كمال بيه هو اللى يتنسبله النجاح ده كله
كمال : لا ازاى بقي . انتى صاحبة كل الفضل ده . احنا يدوب كنا بندعم بالفلوس . انتى اللى جايبه الشيفات والويتيريه والعمال كلهم وانتى حتى اللى كان ليكى لمسات ف الوان المطعم الاضافيه غير الوانه الاصليه اللى عممناها ف الفروع كلها ... شدى حيلك لسا اللى جاى اصعب
غاده : احنا قدها وقدود يا مستر كمال .. اتفضلو يا جماعه كملو اكلكو انا هتابع الجو واشوف اخبار الشغل
.......
غاده : ايه يا حماده اخبار الشغل ايه ؟
احمد : اتفضلى خدى مريلتكو انا ماشي
غاده : خد يا واد انت هههههههه فيه ايه
احمد : ماحنا بادئينها غلط اهو
غاده : فيه ايه ؟
احمد : ايه حماده دى
غاده : مالها حماده . مش احمد . تبقي حماده
احمد : شوف بردو بتقول ايه . وحياة النبى امشي بجد . اسمى احمد ولا عاوز حد يدلعنى ولا غيره . ال حماده ال
غاده : هههههههههه طيب ماتزعلش .. اخبار الشغل ايه يا استاذ احمد
احمد : لا الشغل زى القمر النهارده
غاده : ههههههههههههههههه شامه كده فيه معاكسه . اتلم ياااه
احمد : ههههههههههههه النيا تمام يا استاذه وان شاء الله قدها وقدود
غاده : تمام ... ايه يا هايدى الدنيا
هايدى : كمل شغلك انت يا احمد فيه اوردر على ترابيزه 8
احمد : حاضر عن اذنكو
هايدى : الشغل اهو تمام يا استاذه .... احنا شكلنا كده ساعه ولا اتنين هنبقي محتاجين نوسع المكان
غاده : امسكى الخشب ربنا يكملها على خير ... العيال شغلهم كويس ؟
هايدى : بأمانه كلهم ماشاء الله .. والواد احمد ده ماجابتوش ولاده .. سريع ماشاء الله وفاهم ودخلته حلوه ع الزباين ...
غاده : المهم ماتنسوش تقولوا للزباين يحطوا تقييمهم للاكل والخدمه بره وهما ماشيين ف الصندوق
هايدى : مبلغاهم يقولو للزباين ماتقلقيش
غاده : تمام ... يلا ربنا يكرم
........
هايدى : احمممد ثوانى
احمد : معاك يا كابتن ثوانى بس هودى طلب 8
هايدى : لا ثانيه بس
احمد : مع حضرتك .. خير !
هايدى : ماتقفش مع حد والاوبريشن شغال . مش عاوزين الدنيا توقف وكله ف الاخر هيتحط علينا
احمد : وهو انا وقفت مع مين
هايدى : انت فضلت واقف ااد كده مع استاذه غاده وترابيزه 8 كانت بتشاور وانا اللى قولتلك روح شوفها
احمد : استاذه غاده ؟ الروايه ملك ل بيدج هو وهى فقط والكاتب احمد سعد فقط هى كانت بتسالنى عن الشغل وكده .. وترابيزه 8 انا كنت واخد اوردرهم ورايح اوديه للشيف . كانو عاوزين ساقع . وكانو بيشاورولى عشان اجيب معلقه تانيه بدل اللى وقعت منهم
هايدى : اه تمام منا عارفه .. دى حاجه صغيره بس حبيت انبهك عليها . ماتقفش مع حد
احمد : تمام ماشي . عن اذنك ... الاوردر يا شيف زياد
............
( الساعه 4 ونص )
هدى : ماتخلصى يا سلمى يلا احنا كلنا تحت مستنيينك .
سلمى : حااااضر بلبس الشوز ونازله ... كله وصل ؟
هدى : اه معايا كلهم اهو . داحنا 80 واحده ههههههههههه ولسا الشباب كمان . هنلاقى ترابيزات للعدد ده هناك ولا ايه .
سلمى : اه موجود المطعم كبير ... ماتعطلنيش بقي سيبينى اكمل وانزل بسرعه
....
ام سلمى : ايش ايش ايه الشياكه دى كلها
سلمى : بنتك طول عمرها شيك
ام سلمى : بس النهارده عينى عليكى بارده . ربنا يحفظك . والنبى لو دخلتى ف مسابقة ملكات جمال العالم لاتكسبيها
سلمى : عرضو عليا بس ماوفقتش ههههههههههههههه ماتيجى معانا يا حبيبتى تتعشي
ام سلمى : لا مش عاوزه ابقي عزوله . اخرجى انتى واتبسطى انتى واصحابك
سلمى : حاااضر يا روحى . هاتى بوسه بقي عشان انا نازله مع انى حاسه ان فيه بلاوى هتحصل النهارده ومصايب . مش متطمنه للواد احمد ده حاساه انه بيعمل مصايب هناك
ام سلمى : والله الواد ده بيصعب عليا منك ههههههه بالراحه عليه
سلمى : بالراحه على مين ... اللى زي احمد ده لازم يتقصقص ريشه أول باول عشان يفضل مستقيم او عشان مافيش غية حمام تانيه تولف عليه وانا بقي مش هسكت . ادعيلى بس ان الدنيا ماتتطربقش على نافوخه اكتر واكتر النهارده
ام سلمى : ههههههههههههه ربنا معاكو يا بنتى ومعاه
سلمى : امووووواه باى يا حبيبتى . قولى لبابا مايقلقش بقي لو اتأخرت . انا هخلص هناك وهاجى على طول او هنشوف هنعمل ايه لو احمد مشي معانا
ام سلمى : على تليفون بقي ماتنسيش
سلمى : حاضر . باى باى
ام سلمى : باى يا روحى
............
خالد : احمممد . والينى الله يرضى عليك على ما اخرج اشربلى السيجاره دى انا جبت جاز
احمد : انجز يا خالد . اعمل انك رايح الحمام
خالد : دقيقتين مش اكتر مش هتأخر
...........
هايدى : اومال فين خالد يا احمد
احمد : خالد ! كان هنا حالا ممكن ف المطبخ بيجيب اوردر ولا حاجه
هايدى : لا انا جايه ف المطبخ ...
احمد : ممكن ف الحمام انا لسا شايفه حالا
هايدى : طيب .... حسام . شوف خالد فين لو سمحت فيه اوردرات على ترابيزته
احمد : خدت اوردراته يا كابتن وعند الشيف . ساقع بس وهنزله حالا
...........
( ف عربية سلمى ... سلمى وساره وهدى وايمان واسسراء )
( ف عربية فريده وراها ... فريده ومنه ومروه واميره ولوكا )
( قدامهم ف عربية مالك .. مالك ومصطفى وحسن وعلى ومجدى )
سلمى : استنو يا بنات مالك بيركن . هو ده المطعم تقريبا ..
هدى : طب اركنى انتى هنا فيه مكان فاضي اهو
سلمى : ايوه تمام
...........
( امام العربيات كلهم متجمعين )
سلمى : المطعم ماشاء الله حلو اوى اوى . ربنا يجعله من نصيبه ف يوم من الايام يارب ..
مالك : لا ولسا جوه بقي هتتوهمى من المنظر . دخلناه مره مع احمد اتوهمنا .... حتى البنات اللى ... قصدى ال ... العمال يعنى اللى شغالين جوه ... بصو احنا ندخل احسن بدل اللك والعجن بتاعنا ده وربنا يستر عشان انا بطنى مكركبه اقسم بالله
سلمى : ايوه احسن . يلا بينا
...............
( بيدخلوا كلهم من المطعم بيتفاجأو من الزحمه بس بيلاقوا ترابيزه كبيره ف ركن المطعم من جوه فاضيه .... احمد واقف مع بيرى وبيكلمها .. هايدى جايه من وراه حاطه ايديها على كتفه وبتكلمه ف الشغل )
سلمى : ( بتدور على احمد وفعلا بتشوفه . بتقلع نضارتها وبتبص على المنظر وعينيها بتطلع شرار
مالك : ( بشويش ) الله اكبر .... البت مالها احولت يا مصطفى
مصطفى : اتنيل . داحنا جينا ف وقت ابن جزمه هههههههههههههههه
حسن : اوبس . دول بنات بس اللى شغالين مع احمد . ياختاااى الواد راح ف داهيه
.....
هايدى : ايه يا احمد بتعمل ايه
احمد : بفرش الترابيزه عشان فيه جماعه جايين دلوقتى
بيرى : وانا بساعده
احمد : ربنا يكرمك يا بيرو ..
هايدى : طيب استنو اساعدكو
احمد : يا باشا الجمال ده كله مايشتغلش بايده احنا اللى علينا الشغل وانتى ارتاحى
هايدى : هههههههههههههه بطل بكش يابنى ( بتخبطه على كتفه )
بيرى : تقريبا هما دول اصحابك يا احمد صح اللى جايين دول ..!؟
احمد : ( بيلتفت بيبص عليهم وبيلاقى سلمى رافعه حاجبها وماسكه النضاره بايديها وواقفه مبلمه وعينيها بتطلع شرار )
احمد : " وجعلنا من بين أيديهم سداً ومن خلفهم سداً فأغشيناهم فهم لا يبصرون "
...........
نهاية الجزء السادس
الي اللقاء في الحلقه القادمه

كاتب الروايه هو احمد سعد و تم نشر الروايه مسبقا علي بيدج هو و هي و بيدج stories and novels

لينك الكاتب
https://www.facebook.com/profile.php?id=100010381862587

لينك بيدج/ هو و هي
https://www.facebook.com/howa.weheyaa/

لينك بيدج/ stories and novels
https://www.facebook.com/StoriesAndNovels2020