رواية مهلكتي

(الحلقه الحاديه عشر ) ... ( منه وفريده ) ❤

................
ف الحلقه السابقه :_
سلمى : مش عارفه ... انا بس شوفته من بعيد قلبى فضل يدق جامد ورجليا ماكنتش ثابته
ام سلمى : هههههههههههههه ( بتاخدها ف حضنها ) وقعتى يا سوسو ولا حدش سمى عليك .. الحب يا وردتى . ده الحب .. ربنا يكرمك ويحلى ايامك يا احلى واغلي حاجه ف حياتى
سلمى : ههههههههههههه ( بتبوسها ) انا بحبك اوى يا مامى .
.................
( مصطفى وعلى ومالك ومجدى وحسن داخلين الجامعه بيلاقو احمد قاعد على السور قدام بوابه الجامعه بيبص على اللى داخل واللى خارج ومنظره يفطس من الضحك )
............. ( الحاديه عشر ) ❤
مصطفى : هفطس ... مش ده حمو ههههههههههه
مالك : ههههههههههههه احييييييييييييييه ع الضحك
حسن : ههههههههههههه تعالو تعالو نحفل عليه شويه
على : يلا جدا ههههههه بس بقولكو ايه . ع الهادى عشان مايقلبش علينا
مجدى : ههههههههه ياعم تعالى دنا ما صدقت . ده بهدلنى امبارح
....
على : معاك الجمهوريه يا حاج ؟
احمد : لا يا روح امك معايا الاهرام
حسن : الاقيش معاك ب جنى لبان والنبى يا أخ
احمد : عاوز لبان تحطه فين يا استاذ ... مش عيب . انت ف جامعه محترمه
مصطفى : ههههههههههه ( بيطلع جنيه وبيديهوله كأنه شحات )
احمد : اؤمرنى .. عاوزنى احطلك الجنى ده فين ياباشا ؟ طب اسبقنى انت بس جوه وانا هحصلك عشان عيب قدام الناس
مصطفى : ههههههههههههه
مجدى : ( بيقرب منه )
احمد : ( بيرفعله حاجبه )
مجدى : خلاص ياعم مش عامل حاجه ههههههههههههه دانت عيل غتت
احمد : بقا جايينلى الساعه 9 تهببو ايه يا كلب انت وهو وهو وهو ووهو , مش ورانا شغل النهارده
مالك : شغل ايه ده
حسن : هشششش ورانا شغل طبعا .. انت قاعد القعده السوده دى من امتى
احمد : من الساعه 6 ونص . لما الشمس أورت نافوخ أمى . مافيش حتة ضله واحده توحد ربنا .... والابله اللى بدور عليها دى مش عاوزه تيجى ... ماشى ماشى كله هيطلع على جتتها بعون الله بس ألاقيها بس
على : هههههههههههههه
مصطفى : هههههههههههههههههههه بطناااااااااااااااااااى
مالك : هههههههههههههههه عليا النعمه انا هيجرالى حاجه . قلبى هيقف الله يحرقكو
احمد : انتو معاكو ميه ؟ انا عطشان .. ريقى نشف
مصطفى : ههههههههههههههه ( بيسخسخ وبيقعد جنبه ع السور )
مالك : ههههههههه يا جدعان حد يسكت الواد ده .. المهم يا حمو قوم بس انت عمرك ما هتلاقيها هنا ... احنا نروح الكافتيريا نقعد تحت الضل هناك وانت بعون الله هتلاقيها هناك .
احمد : للاسف مضطر اصدقك .. لانى قربت يجيلى ضربة شمس خلاص
حسن : هههههههه تعالى تعالى
( ايمان واسراء بييجو من بعيد )
اسراء : ايه يا ولا قاعد كده ليه ؟
احمد : مافيش يا اسراء
ايمان : تيجى تشيب معايا شاى بيبن يا حمو
احمد : شاى بيبن ؟
ايمان : اه شاي بيبن وبطي تييقه بقي
( مالك ومصطفى والولاد كلهم ماسكين نفسهم بالعافيه من منظر احمد )
احمد : ايمان
ايمان : عيونى
احمد : ادخلى اشيبي شاى بيبن يا ايمان وسيبينى ف حايي الله يبايكيك
اسراء : ههههههههههههههه ( ضحكه رقاصات )
( الولاد كلهم بينفجروا م الضحك )
ايمان : عيي فكيه انت يخم
احمد : فعيا ؟ فعيا انا يخم . ؟ يابت ادخلى بدل وكتاب الله ما هجرى وراك ف الشارع دلوقتى يقولو عليا اتجننت
ايمان : كوبه ( بتطلعله لسانها )
...............
( احمد بيدخل جوه الجامعه وبعدها بدقيقتين سلمى بتدخل مع ساره ومروه ومنه )
ساره : هتعملو ايه يا بنات هتشربوا حاجه ولا هنطلع ع المحاضره على طول
منه : المحاضره فاضل عليها اد ايه
ساره : مافيش . هى 9 ونص ودلوقتى 9ونص الا خمسه ... يعنى يدوب نلحق
سلمى : ( بتمد عينيها ناحية الكافتيريا وبتدور على احمد )
ساره : ( واخده بالها وبتحاول تتوه مروه ومنه عن سلمى ) هى محاضره ايه دلوقتى يا منون
منه : وانا ايش عرفنى
سلمى : انا بقول اننا نطلع المحاضره احسن . وبعدها نخرج ناكل ونشرب حاجه
منه : احسن بردو .. ( بتحاول تبعد سلمى عن مكان الكافتيريا عشان ماتقابلش احمد )
ساره : ( بتلمح احمد من بعيييييييييد واقف مع صحابه ) انا بقول كده بردو . ( بتوشوش سلمى ) سوسو الواد إياه واقف مع صحابه هناك
سلمى : ههههههههه لمحته ...
منه : بتقولوا ايه
سلمى : ولا حاجه بينا ع المحاضره
..............
على : مش هندخل المحاضره ولا ايه
احمد : محاضره ايه ده وقته
مصطفى : ياعم ما يمكن تكون جوه
احمد : يابنى انا اساسا معرفش هما ف كليه ايه
على : خالص ؟
احمد : اوباااااااا افتكرت ... البت الاوزعه اللى كانت معاها اللى كلمتها عند الكافتيريا كانت ماشيه معاهم . والبت كانت زى ما تكون فرحت كده لما قولتلها انى ف سنه أولى وف تجاره .. معقوله تكون معانا هى كمان ولا ممكن تكون صاحبتها وخلاص
على : وهنخسر ايه طيب . ما تيجى نطلع المحاضره . واهو 5 انفار شغلهم الشاغل يفرزو بينج البنات اللى قاعدين لوحدهم او حتى اللى قاعدين وسط الولاد وربك يكرم
احمد : صح . انت بتفكر صح . يلا
مالك : يلا ياعم انت وهو يلا
...............
ساره : سلللللللللللللللمى الحقى ده الواد دخل مع اصحابه وشكلهم بيدوروا علينا
سلمى : بتهزرى يا ساره ؟ انا مش عاوزاه يشوفنى
ساره : ليه يا بنتى بس . ه شكله دايخ عليك اقسم بالله
سلمى : لما اتأكد الاول
ساره : تتأكدى من ايه بس . احيه ده شكلهم جايين ناحيتنا
سلمى : بقولك ايه قومى قومى هنخرج من ورا
منه : رايحين فين يا بنات
سلمى : مافيش يا منون انا رايحه الحمام بس وجايه . ما تخليك يا ساره انا جايه بسرعه
ساره : لا لا يلا انا جايه معاك
...............
احمد : مش ظاهرين شكلهم ماجوش النهارده
مصطفى : بقولك ايه . مش البت دى كانت ماشيه معاهم
احمد : انهى بت
مصطفى : البت اللى هنااااااااك دى اللى لابسه ابيض
احمد : ايوه تصدق . دى البت اللى اتخانقت معاها وجات اتأسفت ... استنى هروح اسالها
مصطفى : ياعم بطل عبط بقي وخليك مكانك
احمد : مش قادر يا مصطفى . ثوانى وجاى خليكو هنا
مالك : طب ع الهادى ها . خليك فتك
.......
منه : فريده اسمعينى كويس بسرعه
فريده : ايه
منه : بقولك ايه انا متابعه الواد من ساعة ما دخلت وعينيه علينا . مستنى سلمى .. لو جه سالك بما ان كان فيه سابق كلام معاك قوليله اى حاجه تخليه مايفكرش ف سلمى
فريده : اقول ايه يعنى ... وبعدين ماهو كلمك بردو
منه : لا مش هيفتكر . انا روحت كلمته دقيقتين ومشيت لكن انتى فيه موقف بينك وبينه . اسمعى منى بسرعه هو جاى
فريده : اقول ايه مش عارفه ربنا يحرقك
......
احمد : احححم صباح الخير
فريده : اهلاااااا مش الاستاذ ...... احمد بردو ؟
احمد : بالظبط .. انا قولت اعمل حركه جدعنه كده طالما انتى سبقتينى وجيتى اتاسفتيلى على اللى عملتيه ف انا بردو جاى اتاسفلك ع الاسلوب اللى كنت بكلمك بيه
فريده : لا ولا يهمك مش مشكله . حصل خير
احمد : طيب ايه انتى قاعده لوحدك ليه ؟
فريده : لا معايا صاحبتى ... منه
احمد : انتى صاحبتها ؟
منه : اه احنا اصحاب
احمد : امممم كويس . وفين بقية اصحابكو
منه : فين دول . مافيش . احنا بس اللى ف تجاره . الباقى متوزعين على علوم وصيدله وكده . خير فيه حاجه
احمد : ايه ! لا ابدا مافيش حاجه .... المهم مش ناقصكو حاجه انا زي اخوكو
فريده : تسلم والله يا ابو حميد ... لو ممكن رقمك بقي عشان لو حبينا منك محاضرات ولا حاجه
احمد : ايه ؟ اه .. اكيد طبعا . اكتبى عندك
............
مصطفى : هببت ايه هناك
احمد : اسكت بقا انا نيلت الدنيا واتخنقت
على : ليه يا مولانا ههههههههههه احكى احكى سرك ف بير
احمد : اولا انا مش مستريح للبنتين دول . شامم كده ريحة مش طبيعيه من ناحيتهم او غيرانين او بيبعتونى
ثانيا بقي اخر قرف . ادبست واديتهم رقمى
مالك : ياعم حلو مش وحش اهو تبقى على تواصل معاهم وقريبين منك بدل ماحنا بندوخ على ما نلاقيهم
احمد : مش عارف . بس مش متطمن خصوصا انهم قالولى ان هما بس اللى ف تجاره والباقى ف كليات تانيه
مالك : طيب ما هما ممكن يكون معاهم حق
احمد : مش بقولك غبى ...... ازاى والبت اللى قابلتها ف الكافتيريا واضح انها ف تجاره
حسن : اوباااااااا . انت صح . الموضوع شكله داخل ف غيرة بنات او اشتغالات .. ع العموم البت معاها رقمك .. انت هتكلمها ؟
احمد : ههههههههههههه لا .. هى اللى هتكلمنى النهارده
مالك : اشمعنى
احمد : مالكش دعوه دى حاجات تتحس بس وحياة امى لو طلعت بتشتغلنى هى والبت التانيه لنا عامل معاهم السليمه .... ياجدعان عاوز اشوفها . يا جدعان اقسم بالله البت وحشتنى ... دنا حتى نسيت اعرف اسمها او اسالهم عن اسمها
على : طب ما تروح تسالهم تانى
احمد : غشيم ... بقولك ايه انت وهو ... انتو اخرجو بره الموضوع ده . انا هعرف الاعبهم .. المطلوب منكو بس انى لما احتاج منكو حاجه تعملوها
مالك : تمام يا هندسه
احمد : خليكو انتو بقي انا خارج شويه
حسن : رايح فين
احمد : شويه بس كده وجاى . هعمل حاجه كده
.............
ساره : احييييييييييييييييييييه الحقى يا سلمى الواد ورانا
سلمى : نععععععععم ؟ طب شافنا ؟
ساره : لا لا
سلمى : طب بقولك ايه . انا هدخل انا من هنا وانتى حاولى تتوهيه مش عاوزاه يشوفنى دلوقتى . كل اللى بفكر فيه هيبوظ
ساره : طيب بسرعه من غير ما تعملى حركه
...............
( أحمد بيلمح ساره وبيجرى ناحيتها )
احمد : يا انسسسسه . انتى يا انسسسسسسسه
ساره : حضرتك بتكلمنى انا ؟
احمد : انا متأسف معلش بس هو انتو مش معانا ف الكليه
ساره : اه
احمد : طب ايه مش هتحضروا محاضرتكو ليه
ساره : ههههههههههههه طب مانت كمان اهو مش حاضر المحاضره ... كل واحد وله اسبابه
احمد : اه صح .. طيب هو انتى لوحدك ؟
ساره : لوحدى يعنى ايه
احمد : اصل انا أول مره شوفتك كنتى ماشيه مع صحاب كتير كده معاك . راحو فين ؟
ساره : تلاقيهم ف المحاضره
احمد : انتو كم واحده ؟
ساره : ليه يعنى
احمد : انا اسف كمان مره ع السؤال البايخ ده بس فضول مش اكتر اصلكو ماشاء الله حلوين اوى والجامعه كلها مالهاش سيره غير عليكو هههههههههههههه
ساره : هههههههههههههه اممممممممم احنا يا سيدى انا ساره وأميره ومروه ومنه وفريده وسلمى
احمد : اخر اسم قولتيه ايه ؟
ساره : سلمى
احمد : سلمى !
ساره : اشمعنى الاسم ده اللى علق معاك
احمد : اححححم . لا عادى بس اسم حلو .. هى مش سلمى دى اللى كانت لابسه اخضر امبارح
ساره : لا حضرتك كده سامحنى انت بتسال اسئله غير طبيعيه م الصبح عن اذنك
احمد : طب معلش معلش اخر سؤال والله
ساره : اتفضل بس بسرعه بقي عشان ماشيه
احمد : انتو كلكو ف تجاره ؟ ولا ف كليات تانيه
ساره : اه كلنا تجاره
احمد : وسلمى
ساره : ههههههههههه انت بتتكلم عنها كأنك تعرفها .. ايوه معانا بردو
احمد : طيب متشكر جدا ... طب هى ماجيتش النهارده ولا مالها ؟
ساره : سامحنى بقا انا مضطره امشي
احمد : اتفضلى ! ( بيبرطم ) الهى تقعى ف حفره ما نعرف نطلعك منها يا بعيده
ساره : بتقول حاجه ؟
احمد : لا ابدا بدعيلك .. يارب بس يطلع من حظك قادر يا كريم
ساره : ( بتمسك نفسها م الضحك بالعافيه )
....................
ساره : الو ! سلمى ... انتى لامحانى ؟
سلمى : ايوه متابعاكو من بعيد حصل ايه
ساره : اوعى تقربي منى هههههههههههههه ماشي ورايا وبيراقبنى . عاوز يوصلك
سلمى : يوصلى ؟ هو كلمك ف ايه
احمد : الواد متهدول يا سلمى ... اه . وعرف انك سلمى من غير ما اقوله
سلمى : ازاى بقي
ساره : لما اقابلك هقولك .. المهم لو مش ناويه تقابليه يبقى تمشي . لانه قالب عليك الدنيا ومش هيسيبنى ف حالى وهيفضل ماشى ورايا لغاية ما اشوفك . اتكلمت معاه خمس دقايق وبقولك ده واااد مجنون وهيعمل اى حاجه عشان يوصلك
سلمى : هههههههههههههههه طيب انا هخلع واحده واحده وهمشي
ساره : ما تيجى تقابليه وحياتى يا سلمى
سلمى : لسا .. ميعاد وقوفى قصاده وعيونى وهى بتيجى ف عينه لسا ماجاش أوانه .. اسمعى بس اللى بقولك عليه
.............
احمد : ( بيكلم نفسه ) ماتقفى ف حته ناشفه بقي الله يحرقك ... البت عماله تلف وتدور ف نفس ام المكان بقالها نص ساعه ده ايه العبط ده
...........
( ع القهوه بالليل )
( أحمد قاعد على الكرسي مرجع ضهره لورا وايده الاتنين ف جيوبه سرحان وبيبص لاصحابه )
مصطفى : لا بس كويس انك شوفت حته قريبه مننا تسكن فيها ياض يا مالك انت ومجدى
مالك : احسن ياعم ما اروح واجى يومين ف الاسبوع . اهو اكون معاكو هنا يومين تلاته وابقى اروح يومين تلاته
مجدى : احسن بردو ... ماتخش اغلبك عشرتين طاوله يا حمو
احمد : ( بيبصله بعينه ومابيتكلمش )
مالك : ماترد ياض علينا ياض .. مالقينهاش النهارده هنلاقيهالك بكره
احمد : ( بيبصله بعينه ومابيتكلمش )
على : يابنى يا حبيبى انت كده هتخلص على نفسك .. هتهلك روحك
حسن : هههههههههههههههههه صدق لما قال عليها المهلكه
مصطفى : ههههههههههههههههههه حسوا بيه يالا انت وهو . الواد يا عينى وشه اصٍفر واخٍضر وازٍرق ...
احمد : ( بيبص لمصطفى بقرف ومابيتكلمش )
مالك : ههههههههههههههههههههههه انا لو منك يا مصطفى ماتكلمش لمدة سنه قدام . بصلك حته بصه . يا نهار اسوح
.................
( ف اوضه سلمى البنات كلهم متجمعين )
منه : ( بتغمز ل فريده )
فريده : احححم . مش الواد اللى بنتكلم عليه طب يا جماعه وطلع واد خفيف وادانى رقمه
سلمى : نععم ؟ بتقولى اييييه ؟
...............
الي اللقاء في الحلقه القادمه
كاتب الروايه هو احمد سعد و تم نشر الروايه مسبقا علي بيدج هو و هي و بيدج stories and novels

لينك الكاتب
https://www.facebook.com/profile.php?id=100010381862587

لينك بيدج/ هو و هي
https://www.facebook.com/howa.weheyaa/

لينك بيدج/ stories and novels
https://www.facebook.com/StoriesAndNovels2020