رواية مهلكتي

(الحلقه الأولى ) ... ( حلم واحد ) ❤

أبطال الروايه :
أحمد .. بطل الروايه
سلمى : بطلة الروايه
مصطفى ومالك وحسن وعلى ومنه وساره وفريده واسراء ومروه واميره .. اصاب الابطال
تدور الروايه ف مدينة الاسكندريه
....... ( الحلقه الأولى ) ❤
( عام 2006 )
( الشباب ع القهوه )
مصطفى : ياااااااه الواحد مش مصدق انه باقيله مادة واحده ونخلص من ام الثانوى ده ياعم .. ايه الزهق ده
حسن : دنا حاسس انى بمتحن باقيلى 3 شهور اعوذ بالله .. انت لسالك ماده ايه يا حمو
احمد : فيزيا .. مخلينها أخر مادة ولاد الهرمه
حسن : شد حيلك بقا عاوزين ف شلتنا واحد ف هندسه كده طالما احنا كلنا كده أدبي وشكلها هترسي على تجاره ولا اداب ههههههه
احمد : مش فارقه يا حسن .. انا كده كده مش مكمل
حسن : نعم ؟ يعنى ايه
مصطفى : انت بتقول ايه يالا
احمد : اه والله هنجيب منين يعنى
دنا كنت هفلسع السنادى ومش داخل امتحانات بس قولت اهو شهاده معايا اتسند بيها حتى لو كانت ثانويه بس ... تعب ابويا قبل ما يموت خد كل حاجه .. والمستخلصات بتاعته اللى ف السعوديه ومكافأأأت نهاية الخدمه لسا مش عاوزين يطلعوها هناك وفيه وقت كبير لان الشركه هناك بتقول انه كان نازل نهائي قبل ما يتعب .. شويه لعبكه كده
الساعتين اللى بروح اشتغل فيهم مع عم طاهر صاحب ابويا ف الخرده وبشيل وبحط واخر كل يوم يدينى 30 جنيه دول يعتبر اللى بنصرف بيهم انا وامى واخواتى
وانا مش هقبل انى افضل مادد ايدى لحد
حسن : يا حب ربنا يرحمه يارب وان شاء الله يكون ف حته احلى من هنا بكتير بس صدقنى اللى بيموت بتعب البطن ده وبخصوصا المرض اللى كان عنده ده الله اكبر ف هو شهيد ... ثانيا بقا ماينفعش .. اهو هنخلص امتحانات من هنا وهندور كلنا على شغلانه براتب حلو انشالله فواعليه نبقى كلنا معاك
احمد : هههههههه هتشتغلو معايا ؟ انتو مش محتاجين يالا انت وهو يالا .. ولا الشغل دلوقتى بقا جبران خاطر ... خلوها على الله . محدش عارف الخير فين
عارفين يا عيال
موت ابويا ده حولنى من بنى ادم ل بنى ادم تانى خالص
عارف انت احساس ان كل حاجه ف حياتك بتتهد قدام منك بمنتهى السرعه
كنت لما ادخل عليه والاقيه بيقولى تعالى يا حمو اقعد جنبي ويفضل يوصينى على اخواتى وامى وافضل اقوله انت هتقوم ياعم وبطل بقا الشغل ده وقوم يلا اقعد وسطينا
كنت اسيبه وادخل اوضتى كنت بعيط بحرقه ... كنت بحس ان عنيا دى بقت كتله من الدم وانا شايف حته منى مجسده امان العالم كله بتروح منى ومافيش ف ايدى اى حيله
بيعنا كل حاجه ف البيت
بيعنا التلاجه والغساله .. عفش البيت كله ماكنش هيغلى على ضحكه واحده منه
ماكنش فاضل اى حاجه غير اننا نبيع نفسنا
كنت بنزل من الساعه 6 الصبح اشيل واحط ف عز الشمس وارص ف حديد وخرده مارجعش غير الساعه 11 بالليل عشان شويه فلوس اجيبها وادخل بيها عليه افرحه وانسي نفسي وانام ف حضنه
تيجى امى عشان تصحينى وتقولى نام ف اوضتك
كان يقولها سيبيه سيبيه يا ام احمد دنا اللى بشبع من حضنه قبل ما اسيبكو
كنت بسمعه طول الليل يتأوه من التعب
كان يضمنى ف عز تعبه ويقولى حقك عليا يابنى
( بيمسح بايده على عينه من كتر الدموع )
كان يقولى حقك عليا يابنى انى هسيبك ف الوقت ده
ومش سايبلك حاجه تتسند بيها
بس انا همشي وانا مش خايف
لانى عارف انى سايب نسخه منى وسايب ورايا جبل مش هيتهد
خلى بالك من عيالك اللى هما اخواتك ... اخواتك دلوقتى مش اخواتك يا احمد دول عيالك .. وامك .. امك كانت متهنيه معايا ومتستته اوعى تتبهدل معاك
حافظ عليهم .. ودايما هتلاقينى محاوظك ...
ولما الدنيا تيجى عليك وأكيد هتيجى عليك .. نام .. ونام واحلم بيا هتلاقينى جاى اطبطب عليك
( عيونه غرقاااانه دموع )
عارفين يا عيال
اليوم اللى اتوفى فيه فضلت عينيه متعلقه بيا . كنت لما اغيب عنه واروح اجيب حاجه وانزل هنا ولا هنا امى تقولى كان يغمض عينه .. زى ما يكون ماكنش عاوز يشوف اى حد غيرك
قبل ما يكموت ب 5 دقايق ضمنى لصدره وفضل ضاممنى .. ساعتها بس حسيت ان ده الحضن الاخير
عماتى كلهم كانو بيشدونى من بين ايده وهما بيعيطوا لانهم بردو حسوا ان ده اخر حضن ... بيبعدونى وبيخرجونى من الاوضه لانى كنت منهار ... بعدها بثوانى لقيت امى خارجه زى المجنونه بتعيط وبتدور عليا
فين احمد ... فين ابنى
وحضنتنى ونهنهة قلبها سامعها لغاية دلوقتى
ابوك راح وسابنا يا احمد ...
بدا جسمى يتنفض . بترعش مش عارف انا بترعش من ايه
جسمى مش ثابت ف مكانه ايدى بتتحرك وبتترعش
الدنيا بتسود قدامى مش حاسس باى حاجه غير بحضن أمى
زى ما يكون هى كانت عارفه اد ايه انا متعلق بأبويا ف محبتش انى اكون لوحدى ف اللحظه دى .. فضلت حاضنانى شويه كتير ... لقيت نفسي بهدى
ولقيت نفسي بدور على اخواتى .. بدور على سالى وندى وفضلت حاضنهم واشم ريحة ابويا فيهم .. ساعتها قررت انى اقف واواجه الدنيا دى لاجلهم واجل امى واجل روح ابويا
4 شهور دلوقتى وانا كل يوم اقوم من نومى سامع حس ابويا
مصطفى وعلى وحسن : ( بصوت باكى ) ربنا يرحمه
مصطفى : ( بيبوس راس احمد ) احنا جنبك وحواليك زى ماحنا طالعين مع بعض طول العمر يا صاحبي
حسن : اوعاك تقول مش مكمل تعليم دى تانى لاجل روح ابوك اللى بتقول انك حاسس بيها .. اوعى تزعله وتزعل امك وتكسرهم
احمد : صدقنى مافيش بايدى حاجه ... الدنيا كلها مقفله ف وشى .. خلاص مابقيناش عارفين نستلف فلوس منين تانى تساعد جنب الفلوس الى بجيبها ....
لما بسمع امى بتكلم اخواتها ولا عماتى ولا اى حد بتطلب منهم فلوس وقد ايه بتبقى مكسوره بزعل من نفسي ... لا يا حسن خلاص تعليم ايه وزفت ايه قصاد كسرة امى ... مش هقبل بكده .... عم طاهر قالى خلص بس انت امتحاناتك وتعالى عشان همسكك الحسابات بتاعة المحل واكون متابعه وهيراضينى مراضيه حلوه .. وربنا يكرم
المهم انتو بقا شدو حيلكو ... عاوز اشوفكو احسن الناس ... انا قايم مروح بقا هجيب عشا واروح اتعشي مع اخواتى ... اجيبلكو معايا ؟
مصطفى : تسلم يا حب .. استنى خدنى معاك
احمد : تعالى !
على : ماشي يا مزز . احنا قاعدين شويه كده انا وحسن
......
مصطفى : خد ياض
احمد : ايه دى ؟
مصطفى : وحياة ابوك مانت كاسفنى ولو بجد بتعزنى
احمد : عيب يابنى تقول بعزك والكلام ده اللى بينا اكبر .. بس بجد مش فاهم ايه دى ؟
مصطفى : 100 جنيه
احمد : جايبها منين دى ؟ هههههههههه اوعى تكون سارقها
مصطفى : لا عيب عليك ... مستوره والحمد لله وربنا رازقنا من فضله ومعاش ابويا بيكفى ويفيض غير ايجار المحلين بتوعنا ... خد بقي ومن غير زعل ها
احمد : حط فلوسك ف جيبك يا مصطفى لو عوزت حاجه هطلب ومش هتكسف بس انا مش هاخدها منك بالطريقه دى
مصطفى : يعنى انا لو كنت ف نفس ظروفك دى كنت هتسيبنى ؟
احمد : لا طبعا بس معلش عشان خاطرى .. يا اخى خليلى شويه عزة نفس اعيش بيهم بقا هههههههههههههه
مصطفى : تعالى هات حضن ياض
احمد : ماتحرمش يا درش شايلك للى جاى .. يلا امشى انت ارجع انت شيش وانا همشي
مصطفى : ماشى يا غالي .. سلام
................
( البنات متجمعين ف بيت سلمى )
ساره : انا زهقت م المذاكره دى ... ماتنادى يا سلمى ع الشغاله بتاعتكو دى تعمللنا اى حاجه تتشرب
سلمى : انتى بطنك مخرومه ولا حكايتك ايه مش فاهمه
منه : هههههههههههه تصدقو فعلا انا جوعت وبعدين احنا بنذاكر من بدرى . ماتقومى ترقصي يا سلمى
سلمى : ايوه ! عشان بابا ييجى يطردنا بره البيت طردة الكلاب
منه : ههههههههههههههههه ابوكى ده عسل .. حتة بونبونى كده عشان يجيب للدنيا حتة البونبونى دى .. يابت انتى اقسم بالله لو كنت راجل ماكنت سايبك من ايدى
مروه : خلصونا بقا من ام المحن بتاع اهاليكو ده وشوفولنا حاجه ناكلها . انا جوعت
سلمى : هههههههههههههه يا منون انتى اللى حته عسل بردو .. استنوا هوريكو الرسمه الاخرانيه بتاعتى اللى رسمتها
منه : ههههههههههههه رسمتى مين المرادى
سلمى : مش عارفه . بعد ما خلصت لقيتنى راسمه الوش ده
ساره : ايه المز ده ؟ شوفتيه فين ؟
سلمى : والله ما شوفته ف حته .. انا راسماه ف خيالى .. او زى ما تقولوا كده عشان ماكونش بكدب عليكو راسماه من حلمى ... بقالى كم يوم كده بحلم بالوش ده وهو بيضحك .. استغربت وقررت ارسمه ... يا لهوى بابا بينادى .. حطى حاجه على الصوره
ساره : يا فضيحتى .. خدى خدى ..
سلمى : ايوه يا بابا اتفضل
ابو سلمى : ايه يا بنات خلصتو مذاكره ولا لسا
منه : اه يا اونكل ... ربنا معانا بقا ونخلص اخر سنه دى لاحسن تعبنا
ابو سلمى : طب يلا يا حلوين عشان تتعشوا معانا ...
سلمى : حاضر يا بابا جايين ورا حضرتك حالا
ابو سلمى : ماتتأخروش
...............
( بيت أحمد )
احمد : المزز بتوعى قاعدين بتعملو ايه
سالى ( 12 سنه ) : ههههههههه فيلم اجنبى جديد اسمه مملكه الخواتم حلو لسا اول مره يتعرض على التليفزيون
احمد : ندى فين ؟
سالى : ف المطبخ مش سايبه ماما ف حالها ...
احمد : طب خدى الفول ده والعجينه اديها لماما
سالى : استنى بقا الفيلم اما ييجى اعلان هقوم
احمد : هههههههه طيب ياختى خليك هدخل ادوهولها انا
سالى : والنبى انت حبيبى ههههههههههه
..............
( اخر الليل )
سالى : حمو ! انت نمت
احمد : لا يا كبده .. خايفه ؟
سالى : هههههههههه اه . الفيلم كان فيه ناس شكلها وحش اوى عمال احلم بيهم
احمد : هههههههههههههه طب تعالى نامى جنبى تعالى هحكيلك حاجه كده
سالى : اثطا ! احكى بقي
احمد : بقالى كم يوم كده بحلم ب وش بنوته زى القمر
سالى : هههههههههه وش مين ده بقا
احمد : مش عارف
وشها فيه براءه غريبه
والغريبه انى كل يوم احلم بجزء ف وشها .. لغاية دلوقتى وشها كله على بعضه ماتكونش قصادى
من كم يوم كده حلمت بعينيها .. سبحان الله عيون ماشوفتش زيها ابدا . عيون غريبه مش عارف اذا كانت زرقا ولا خضرا او بين البينين
وشها ابيض كما الشمع
شعرها مدهب وضحكتها تشرح القلب
نفسي بس اشوف وشها كله على بعضه
انتى شايفه اعمل ايه ؟
انتى يابت
انتى نمتى ؟ ( بيبوسها من جبينها ) تصبحى على خير يا قلبى
..................
( شقة البنات )
منه : احلى حاجه ان ابوك خلانا نبات هنا ونطلع ع الامتحان من هنا عشان مانتوهش
سلمى : احسن والله .... يخربيتك يا مروه انا بقيت كل ما اشوف وشك اجوع منك لله
مروه : ههههههههههه الاكل عندكو هنا حلو . وعند البت منه بردو
منه : ابويا شريك ابو سلمى ف الشركه بقالهم اكتر من 10 سنين دلوقتى وغير كده انهم اصحاب من قبل كده .. ف متربيه مع سلمى من زمان
ساره : طب يلا يا حلوين عاوزين ننام بقي عشان نعرف نقوم مركزين الله ياخدكو الساعه داخله على 2 . وابوك يا سلمى بقاله ساعه بيقولنا نامو لو دخل ولقانا لسا بنرغى هيورينا .. يلا بقا نامو
.................
( قدام مدرسه البنين بعد اخر امتحان ف الثانويه العامه القسم الادبى )
مصطفى : عملتو ايه طبعا كان اخر سهوله الحمد لله
على : ربك يكرم بقا لاحسن انا قلبى مقبوض مش عارف ليه هههههههههههه
حسن : يارب ... الواد احمد لسا امتحانه بكره ربنا معاه
.............
( ف شغل احمد قدام محل خرده وحديد )
طاهر ( صاحب الشغل وصاحب ابو احمد من زمان ) : انت ايه اللى جابك النهارده يابنى ؟
احمد : وماجيش ليه يا حاج ههههههههههههه عندنا طلبيه النهارده هنسلمها للمعلم توفيق هييجى بعد العصر
طاهر : بلا معلم توفيق بلا غيره . انت مش وراك امتحان بكره ... روح ذاكر ومش عاوز اشوفك هنا غير لما تخلص امتحانات وترتاحلك يومين تلاته
احمد : ماهو بكره اخر يوم خلاص
طاهر : ازاى ؟ الواد ابن اختى كان بيمتحن النهارده وخلصوا
احمد : اه ماهو ده الادبى .. انا علمى
طاهر : طول عمرك شاطر يا ابو حميد . ابوك دايما كان يفضل يحكيلى عنك ... المهم يا حبيبى يلا روح شوف مذاكرتك ولما تخلص بكره امتحانك خدلك يوم ولا يومين راحه وتعالى ابدأ معايا الشغل بقا عشان همسكك الدفاتر وسيبك من حكايه الشيل والحط دى . انت اتسبغت من كتر وقفتك ف الشمس
احمد : يا حاج اسمع منى بس انا مذاكر
طاهر : اسمع الكلام ... يوميتك ماشيه
احمد : وانا من امتى باخد يوميه من غير ما اشتغل يا عم طاهر
طاهر : بس تفرق . انا اللى بقولك امشى .. اسمع الكلام واتوكل على الله ولا عاوز ابوك يزعل منى
احمد : هى كده كده مش فارقه .. مش مكمل اساسا تعليم . هو لغاية الثانويه دى وخلاص
طاهر : بتقول ايه ؟ انت بتكلم بجد ياض ؟
احمد : ايوه يا حاج
طاهر : طب سيب اللى ف ايدك وتعالى اسمع منى الكلمتين دول
شغلك معايا هنا ف الوكاله مربوط بتعليمك ... يعنى هتكمل تعليمك هتلاقي صدرى مفتوحلك طول العمر وهزودلك راتبك كمان لان طالب ثانوى غير طالب جامعه . هتقل نافوخك وعقلك وتقولى مش مكمل والكلام الهجص ده تانى مش عاوز اشوف وشك هنا تانى وتنسي ان ليك صاحب ابوك كان بيحب ابوك من اساسه .. فاهم ياض ولا لا ... تعليمك ده هو اللى هيسندك ف حياتك ويخلى الدنيا كلها تبصلك بصه مختلفه ... فاهمنى ؟
احمد : طيب عن اذنك يا حاج
طاهر : خد هنا ياض
احمد : نعم
طاهر : خد يوميتك
احمد : لا مش عاوز . ماشتغلتش عشان اخدها ... ( بيسيبه ويمشى )
.........................
الي اللقاء في الحلقه القادمه

كاتب الروايه هو احمد سعد و تم نشر الروايه مسبقا علي بيدج هو و هي و بيدج stories and novels

لينك الكاتب
https://www.facebook.com/profile.php?id=100010381862587

لينك بيدج/ هو و هي
https://www.facebook.com/howa.weheyaa/

لينك بيدج/ stories and novels
https://www.facebook.com/StoriesAndNovels2020