Patron-Yarı Texting +18 |Final Yaptı|

49.Bölüm

Bugün ilişkimizin altıncı ayına giriyorduk. Aşırı sakin geçen bu altı ayda hiçbir şey olmamıştı. Boran'ın sürekli iş için yurt dışına çıkması, Ozan'ın "Hesram" diye ağlamaları ile geçen sürenin sonunda bugün altıncı ayımıza giriyorduk. Şirkette gayet patron çalışan sınırını aşmıyorduk. Daha ilişkimizi kendi içimizde yaşıyorduk, bilen sadece Esra ve Ozan'dı.

Ozan, Esra'yı unuttum dese bile her gece ağladığını bu yüzden komşularının şikayeti üzerine evden ayrıldığını öğrenmiştim. Böğürüyorsa artık...

Boran ise aşırı yoğun geçen süreçte sadece çalışmıştı. Birkaç aksaklık olduğu için yoğun geçiyordu zamanımız. Rakip firmalardan birisi bir iftira atmıştı Boran ise onunla uğraşıyordu. Asılsız olduğu için içimiz rahattı ama bunu kamuya kanıtlamak lazımdı.

Atılan iftira ise, şirketin yer altında tanınan birkaç isimin karanlık işterini yapması için para kaçırdığı hakkındaydı. En saçma iftira ise, vergi rekortmenlerinden birisi olan Boran'ın vergi kaçırdığına dairdi.

Online eğitim ile insanların ekmeği ile oynayan biri  olmuşumdur...

Her şeyin delilini topladıktan sonra bunu yapan Doğan Birliğe dava açacaktık. Boran bu işe Ozan'ın adını hiç karıştırmadan kapatmak istiyordu. O yüzden bu kadar uzun sürmüştü.

"Sevgilim... Geleyim mi?" dedim kapısını hafifçe açarak. "Müsait misin?"

Kafasını gömdüğü evraklardan kaldırıp bana baktı. Bir elini kaldırıp gelmem için işaret yaptı. Kapıyı arkamdan kapatıp yanına ilerledim.

Kalçamı masasına yasladım. Boran ise kafasını karnıma yaslayıp bana sıkıca sarıldı.

"Çok yoruyorsun kendini. Dinlenmen lazım sevgilim"

"Üzgünüm Bi' tanem. Bugün altıncı ayımız ama benim uğraştığım şeye bak! Şu Ozan malının başı yanmasın diye seninle geçireceğimiz vakitten oluyorum" dedi sinirle.

"Saçmalama Boran. Bu senin işin ve işini yaptığın için sana kızacak değilim. Bizim seninle güzel yıllarımız olacak hem, altıncı ayımız olmasada olur. Her günümüz özelken bir gün olmasada olur."

"Teşekkür ederim sevdiğim" derken dudaklarını karnıma bastırmıştı.

"Ben sana kahve getireyim. Sende işine geri dön ama yorma kendini lütfen. Hasta olacaksın diye korkuyorum. Dikkat et kendine."

Odadan çıktığımda derin bir nefes aldım. Bu iş bittiğinde büyük bir kutlama planlıyordum.

Pijamam ile birlikte Lucifer'ın asla izleyemediğim bölümlerini izleyecektim.

Harika aktivite...

Ortak alana gittiğimde zaten makinada olan kahveyi temiz bir bardağa doldurdum. Şekersiz sevdiği için şeker atmamıştım.

Buzdolabında olan hazır sandviçlerden birini alıp tabağa koydum. Güçten düşmesin kurt bakışlım.

Boran'a kahvesini ve sandiviçini verdikten sonra odama geçtim. Kapıyı açmam ile telefon melodim kulağıma doldu ve kısa süre sonra sustu. Ve tekrar çaldı.

Telefonu elime aldığımda arayanın annem olduğunu gördüm.

"Alo anne?"

"Nerdesin kız sen? Kaç kez aradım, neden açılmıyor o telefon?" dedi bağırarak

"Çalışıyorum ya ben anne, bakamamam normal." derin bir nefes aldım "Neden aradın yirmi dört kez?"

"Ne o senin ınıstıgırama attığın fotoğraf?"

"Ne fotoğrafı anne?" Atmamıştım ki uzun zamandır fotoğraf.

"Bi erkek ile dip dibe fotoğraf atmışsın. Attı halan bana fotoğrafı. Diyo 'Sizin kız yoldan çıknmış' ona ne oluyorasa? Hadi geçtim her şeyi kendi kızından haberi yok. Gördün mü onun hakkı da denilenleri? Nerden duycan akrabalarla konuştuğun mu var? Neyse... Onun kızı geçenlerde adamın biriyle şaaapmış ve bunun için para almış. Bunu dediğimizde onun kararı biz karışmıyoruz diyor ama ne haddineyse size karışıyor. Bunu dediğimizde ise 'siz sorumsuz annelerainiz' diyor. Peh çiyan!  Sana mı kaldı benim anneliğimi sorgulamak? Kimsin sen paçoz?! Ama kardeşi ne ki bacısı ne olsun? Babanda bunun gibiydi. Kurtuldum rahatladım!"

"Anne... nefes al biraz!" dedim kendimi sandalyeme atmadan önce. Ayaklarımı basama uzatıp arkama yaslandım. Gözümü kapatıp annemi dinliyordum.

"Neyse boşver halanı falan. Kim o çocuk? Ben sana çok iyi birini bulmuştum ama neyse. Bu nasıl, ne zaman tanışıcaz, sen ne kadar tanıyorsun, seviyor mu seni? Seviyordur. O geçen dediğin bu mu yoksa?"

"Anne! Bi dur. Sana kaç defa mesai saatimde arama dedim. İşimden olucam yakında. Akşam konuşuruz şimdi kapatmam lazım"

"DUR!"

"Efendim anne?" dedim bıkkın bir tonda.

"Şey..." diye mırıldandı "Baban evleniyormuş?"

"NE?" Diye bağırdım. Oturduğum yerden hızla kalktığımda Boran'ın bakışları bana dönmüştü. Odalarımız arasında cam vardı. Bu benim çalışmamı engellese bile önemli değildi. "Ne evlenmesi anne? Kim dedi sana bunu?"

"Halan söyledi. Hatta o karıyla foto bile attı bana. Hayır evlenmesine bir şey demiyorum ama benden sonra o mu cidden?" Ahhh be annem...

"Kapat babama sorucam!" Annemin bir şey demesine izin vermeden kapatıp babamı aradım. Odamın içinde turlarken Boran odama girmişti. Panikle  bana bakarken ağzını açmıştı ama elimi kaldırıp onu susturdum. Eğer bu doğruysa annem perişan olurdu. Babamı sevmediğini iddia etse bile ona ne kadar aşık olduğunu biliyordum. "Alo?" dedi açar açmaz.

Dolan gözümü Boran'dan  kaçırdım. Babamın  evlenmesi hiç umrumda değildi.  Annemi düşünüyordum. Odamın içinde bulunan pencereden dışarıya baktım. "Alo... Evleniyormuşsun?" dedim titreyen sesim ile.

"Evet, evleniyorum"

"Cidden mi? Hani çok aşıktın? Hani başkası ile olmazdın? Hani ilk aşkın ve son aşkındı? Ayrılınca ne değişti?"

"Bir şey bilmiyorsun As-"

"Nur! Sen bana Asil diyemezsin!"

"Babanı siliyor  musun? Evlendiğim için hemde..." kırık çıkan sesi yutkunmama sebep oldu.

"Evlendiğin için değil, evlendiğini senden değilde bir başkasından duyacak kadar beni kalbinden sildiğin için seni siliyorum. Umarım değer. İlk aşkım da değilsin!" Dedim ağzımdan hıçkırık kaçarken.

Ona bir şey deme fırsatı bırakmadan telefonu kapattım. Yüzümü Boran'a döndüğümde kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

Konuşurken hiç baba dememiştim...

Sıçtık!

"Boran..."

"İlk aşkın evlendiği için mi hıçkırarak ağlıyorsun?" kırık çıkan sesine karşı ağzımı aralamıştım ama o drvam etti "İlk aşkın demek ki hâlâ daha son aşkın Nur!" demiş ve hızla odadan çıkmıştı.

Boran...

------

Bölüm sonu <3

İlk aşkımız belki gider, üzülmeyin. Sizi gerçekten seven kişiyi üzmeyin <3

Sevgilerimle.

02.50 bölümü. Gececi aşklarıma...